DÖRDÜNCÜ CENEVRE SÖZLEŞMESİ Savaş Zamanında Sivillerin Korunmasına ilişkin Cenevre Sözleşmesi , daha yaygın olarak bilinen adıyla Dördüncü Cenevre Konvansiyonu (GCIV), Cenevre’de imzalana dört anlaşmadan sonuncusu olarak 1950 yılının Ağustos ayında kabul edildi. İlk üç sözleşme muhariplerle ilgilenirken, Dördüncü Cenevre Sözleşmesi, bir savaş bölgesindeki siviller için insani korumaları ele alan ilk
ÜÇÜNCÜ CENEVRE SÖZLEŞMESİ Üçüncü Cenevre Sözleşmesi 1929 senesinde, savaş esirleri durumu, tedavisi ve barındırılması ile ilgili düzenlemelerin yapıldığı Cenevre Anlaşmalarından üçüncüsüdür. Metinler önemli ölçüde 1949 konferansında revize edilmiştir. Savaş esirleri için insani korumaları tanımlar. Sözleşmeye 196 taraf devlet vardır. BÖLÜM I: GENEL HÜKÜMLER Bu bölüm, GCIII için genel parametreleri belirler:
İKİNCİ CENEVRE SÖZLEŞMESİ İkinci Cenevre Sözleşmesi, Denizde Silahlı Kuvvetlerinin Hasta, Yaralı ve gemi kazası durumlarında ve Islahı Hakkında düzenlemelerin olduğu, 1907 senesinde düzenlenen Cenevre Anlaşmalarından ikincisidir. 1949 senesinde kesinleşen hükümler ile Denizde Silahlı Kuvvetlerinin Hasta, Yaralı ve Gemi kazası Vaziyetlerinin Islahı Hakkında Cenevre Sözleşmesi ilk 1949 yılında kabul edilerek 1907
BİRİNCİ CENEVRE SÖZLEŞMESİ Birinci Cenevre Sözleşmesi 22 Ağustos 1864 tarihinde; “Silahlı çatışma kurbanlarının korunması için uluslararası hukuk kurallarının dayandığı temeli” kapsamıyla imzalanan Cenevre Anlaşmalarının ilkidir. [1] İlk antlaşma 1864’te kabul edildikten sonra, önemli ölçüde revize edildi ve 1906, 1929 ve nihayet 1949’da değiştirildi. Teşvik ve başlangıç olarak yine devamında Uluslararası
MİSAK- I MİLLİ Misak-ı Milli, 28 Ocak 1920 tarihinde Erzurum Mebusu Celaleddin Arif tarafından bildirilen ve Osmanlı Mebusan Meclisi tarafından kabul edilmiş olan aynı yılın 17 Şubat tarihinde kamuoyuna açıklanan kararlar dizisidir. Misak-ı Milli günümüz Türkçesiyle “Ulusal Antlaşma” anlamı taşımaktadır ve Birinci Dünya Savaşı sonrasında Osmanlı Devletinin öngörülen sınırlarını kapsayan
SEVR ANTLAŞMASI ( 10 Ağustos 1920 – Sèvres , Fransa) Sevr Antlaşması (Fransızca: Traité de Sevr) 10 Ağustos 1920 yılında Osmanlı İmparatorluğu’nu tasfiye etmek için tasarlanmış ve neredeyse Türk egemenliğini tamamen ortadan kaldırmaya yönelik İtilaf Devletleri ve Osmanlı Hükümeti arasında imzalanan antlaşma. Birinci Dünya Savaşı sonunda yapılan anlaşmalar serisinin sonuncularından
İSTANBUL SÖZLEŞMESİ Kadınlara Yönelik Şiddet ve Aile İçi Şiddetin Önlenmesi ve Bunlarla Mücadeleye İlişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi ya da bilinen adıyla İstanbul Sözleşmesi, konvansiyon şiddetin önlenmesini, mağdurun korunmasını ve faillerin cezasız kalmasını sona erdirmeyi amaçlayan, Mart 2019 itibarıyla 45 ülke ve Avrupa Birliği tarafından imzalanan sözleşme. 12 Mart 2012 tarihinde Türkiye sözleşmeyi onaylayan