Panaetius

Panaetius (Yunanca: Παναίτιος) Orta Stoa’nın MÖ 185-109 yılları arasında yaşamış etkili düşünürüdür. Stoacılığın idealist özünden belli ölçüler içinde vazgeçen, ruhsal dinginlik ve aldırmazlık idealini reddederken, gerçekten bilge olan insanların varoluşunu yadsıyan Panaetius, ahlak alanı içinde nihai ve en yüksek amacın bireyin özünün olabildiğince geliştirilip yetkinleştirilmesi olduğunu öne sürmüştür.