GENÇ HEGELCİLER Genç hegelciler (Almanca:Junghegelianer), sol-hegelciler (Linkshegelianer) veya Hegelci Sol (die Hegelsche Linke) olarak bilinen, bir grup Alman aydın tarafından, Georg Friedrich Wilhelm Hegel‘in 1831 yılında ki ölümü sonrasında fikri mirası üzerine düşünen ve yazan topluluk. Genç Hegelciler, tarihin amacının ve vaadinin, özgürlüğü ve aklı kısıtlamaya yardımcı olan her şeyin
ALMAN İDEALİZMİ Alman idealizmi, 18. yüzyılın sonlarında ve 19. yüzyılın başlarında Almanya’da ortaya çıkan felsefi bir hareketti. 1780’ler ve 1790’larda Immanuel Kant’ın [1] çalışmalarından gelişti ve hem Romantizm hem de Aydınlanma’nın devrimci siyasetiyle yakından bağlantılıydı. Hareketin Kant’ın yanı sıra en tanınmış düşünürleri Johann Gottlieb Fichte, Friedrich Wilhelm Joseph Schelling ,
VAROLUŞÇULUK Varoluşculuk [2] insan varoluşu sorununu araştıran ve düşünme, duygu, hareket eden bireyin yaşanmış deneyimine odaklanan felsefi araştırma şeklidir. [3][4] Varoluşçu bakış açısına göre, bireyin başlangıç noktasına “varoluşsal kaygı”, görünüşte anlamsız veya saçma bir dünya karşısında bir korku, yönelim bozukluğu, kafa karışıklığı veya endişe duygusuna “varoluşsal kaygı” denir. [5] Varoluşçu düşünürler
POSTMODERNİZM Postmodernizm, genellikle Aydınlanma rasyonalitesini eleştiren ve ideolojinin politik veya ekonomik gücü sürdürmedeki rolüne odaklanan modernizmle ilişkili büyük anlatılar ve ideolojiler olarak tanımladığı şeye karşı şüphecilik, ironi veya reddedilme tavrı ile tanımlanır. Postmodern düşünürler sıklıkla bilgi iddialarını ve değer sistemlerini olumsal veya sosyal olarak koşullandırılmış olarak tanımlar ve bunları politik,
HEGELCİLİK Hegelcilik, Georg Wilhelm Friedrich Hegel’i takip eden veya ona atıfta bulunan 19. ve 20. yüzyıllardaki felsefi akımlar için ortak bir terimdir. Hegelcilik, çok çeşitli felsefi konumlarla karakterize edilen karmaşık bir fenomendir. Temsilcileri temelde Hegel’in felsefesinin ortodoks ve reform odaklı takipçileri olarak ikiye ayrılabilir. Hegel’in etkisi ilk olarak Almanya’da yayıldı,
Aristotelesçilik Aristotelesçilik, Plantonculuğa paralel olarak, aynı zaman dönemleri içinde gelişen bir felsefi eğilimdir. Yeni bir dünya görüşü arayışı içinde rönesans felsefesinin Platon’a ve Aristoteles’e yönelmesi şaşırtıcı değildir. Her ikisi de klasik çağın en güçlü düşünürleriydi ve yapıtları bir anlamda ilk felsefeyi kurmaya yönelikti. Genel çerçeve Aristoteles’in ortaçağ felsefesinde de çok
ANARŞİZM Anarşizm, otoriteye şüpheyle yaklaşan ve tüm istemsiz, zorlayıcı hiyerarşi biçimlerini reddeden bir politik felsefe ve harekettir. Anarşizm, istenmeyen gereksiz ve zararlı olduğunu düşündüğü devletin ortadan kaldırılmasını talep eder. Genellikle yan yana açıklanan liberteryen Marksizm olarak özgürlükçü kanadın (liberter sosyalizm) sosyalist hareket ile tarihsel bir bağlantı sahip olarak anti kapitalizm
Gandizm Gandizm, adını Mahatma Gandi’den alan, onun dünya görüşlerini tanımlamak için kullanılan ve olaylar karşısında pasifizm, pasif direniş ve sivil itaatsizlik yöntemlerinin kullanılması esasına dayanan politik akım.[1] Büyük ölçüde Satyagraha felsefesini içerir. Mahatma Gandi, yeni bir fikir veya doktrin ortaya atmadığını belirtmiş ve fikirlerinin “Gandizm” olarak tarif edilmesini tasvip etmediğini açıklamıştır. Çünkü Gandi’ye göre ortaya attığı görüşler nihai
