Giriş yap veya kayıt olun

LAVRENSİYUM  

 

Temel özellikleri
Atom numarası 103
Element serisi Aktinitler
Grup, periyot, blok 1, 7, d
Görünüş Bilinmiyor, büyük ihtimalle
metalik gri ya da gümüş beyazı
Atom ağırlığı 262 g/mol
Elektron dizilimi 1s2 2s2 p6 3s2 p6 d10
4s2 p6 d10 f14 5s2 p6 d10 f14
6s2 p6 d1 7s2
Enerji seviyesi başına
Elektronlar		 2, 8, 18, 32, 32, 8, 3
CAS kayıt numarası {{{CAS_kayıt_numarası}}}
Fiziksel Özellikleri
Maddenin hâli Büyük ihtimalle katı
Yoğunluk Bilinmiyor g/cm³
Sıvı hâldeki yoğunluğu ? g/cm³
Ergime noktası {{{Ergime_noktası_K}}} °K
{{{Ergime_noktası_C}}} °C
Kaynama noktası ? °K
? °C
Ergime ısısı ? kJ/mol
Buharlaşma ısısı ? kJ/mol
Isı kapasitesi ? J/(mol·K)
Atom özellikleri
Kristal yapısı ?
Yükseltgenme seviyeleri 3
Elektronegatifliği 1.3 Pauling ölçeği
İyonlaşma enerjisi 470 kJ/mol
Atom yarıçapı ? pm
Atom yarıçapı (hes.) ? pm
Kovalent yarıçapı ? pm
Van der Waals yarıçapı ? pm
Diğer özellikleri
Elektrik direnci ? nΩ·m (20°C’de)
Isıl iletkenlik ? W/(m·K)
Isıl genleşme ? µm/(m·K) (25°C’de)
Ses hızı ? m/s (?’de)
Mohs sertliği ?
Vickers sertliği ? MPa
Brinell sertliği ? MPa

Lawrencium bir olan sentetik kimyasal element ile sembol Lr (eski Lw) ve atom numarası 103’tür.  Onu bulan Ernest Lawrence adıyla isimlendirilmiştir. Radyoaktif bir metal olan lavrensiyum on birinci transuranik elementtir ve aynı zamanda aktinid serisinin son üyesidir. Atom numarası 100’ün üzerinde olan tüm elementler gibi, lavrensiyum da sadece partikül hızlandırıcılarda daha hafif elementleri yüklü partiküller ile bombardıman ederek üretilebilir. Ondört lavrensiyum izotopları şu anda bilinmektedir ve en kararlı olanı, 11 saatlik yarılanma ömrü ile 266 Lr’dir, ancak daha kısa ömürlü 260 Lr (yarı ömür 2.7 dakika), daha büyük ölçekte üretilebildiği için kimyada en yaygın olarak kullanılmaktadır.

Kimya deneyleri daha ağır olarak bu lavrensiyum davranır doğruladı homologundan için Lutesyumu içinde periyodik tablodaki ve bir üç değerlikli öğesi. Böylece ayrıca, 7.-döneminin ilk olarak sınıflandırılabilir geçiş metalleri : Bununla birlikte, onun elektron konfigürasyonu isimli anormal bir olan periyodik tablodaki konumu için, s2 s yerine s konfigürasyonunu 2 d konfigürasyonu kendi homolog Lutesyumu arasında. Bu, lavrensiyumun periyodik tablodaki konumu için beklenenden daha  uçucu olabileceği ve kurşununki ile karşılaştırılabilir bir oynaklığa sahip olabileceği anlamına gelir.

1950’lerde, 1960’larda ve 1970’lerde, Sovyetler Birliği ve Amerika Birleşik Devletleri’ndeki laboratuarlardan çeşitli kalitede lavrensiyum sentezi iddiaları yapıldı. Keşfin önceliği ve dolayısıyla elementin isimlendirilmesi Sovyet ve Amerikalı bilim adamları arasında tartışıldı ve Uluslararası Saf ve Uygulamalı Kimya Birliği (IUPAC) başlangıçta elementin resmi adı olarak lawrencium’u kurdu ve Amerikan ekibine keşif, bu 1997’de yeniden değerlendirildi ve her iki ekibe de keşif için ortak bir kredi verdi, ancak öğenin adını değiştirmedi.

GİRİŞ 

En ağır [a] atom çekirdeği , eşit olmayan boyuttaki [b] diğer iki çekirdeği birde birleştiren nükleer reaksiyonlarda yaratılır; kabaca, kütle açısından iki çekirdek ne kadar eşitsizse, ikisinin tepki verme olasılığı o kadar artar. [14] Daha ağır çekirdeklerden yapılan malzeme bir hedef haline getirilir ve bu daha sonra daha hafif çekirdeklerin ışını tarafından bombardımana tutulur. İki çekirdek ancak birbirlerine yeterince yaklaşırlarsa kaynaşabilir; normalde çekirdekler (tümü pozitif yüklü) elektrostatik itme nedeniyle birbirini iter. güçlü bir etkileşimbu itmenin üstesinden gelebilir ancak çekirdekten çok kısa bir mesafede; Işın çekirdeğinin hızına kıyasla bu tür itmeyi önemsiz kılmak için ışın çekirdekleri böylelikle büyük ölçüde hızlandırılır . [15] Tek başına yaklaşmak, iki çekirdeğin kaynaşması için yeterli değildir: iki çekirdek birbirine yaklaştığında, genellikle yaklaşık 10-20  saniye birlikte kalırlar ve sonra yollarını ayırırlar (reaksiyon öncesi ile aynı bileşimde olması gerekmez) tek bir çekirdek oluşturur. [15] [16] Füzyon meydana gelirse, geçici birleşme – bileşik çekirdek olarak adlandırılır ve uyarılmış bir durumdur. Bunu uyarım enerji kaybı ve daha istikrarlı bir durum, bir bileşik çekirdeği ya ulaşmak için fissions veya çıkacaktır bir veya birkaç nötronlar, [c] uzak enerjiye sahiptir. Bu, ilk çarpışmadan yaklaşık 10-16 saniye sonra meydana gelir. [17] [d]
Bir nükleer füzyon reaksiyonunun grafik tasviri

Bir nükleer füzyon reaksiyonunun grafik tasviri . İki çekirdek, bir nötron yayarak birleşir . Bu ana kadar yeni elementler yaratan reaksiyonlar benzerdi, tek olası fark, birkaç tekil nötronun bazen serbest kalması veya hiç salınmamasıydı.

Işın hedefin içinden geçer ve bir sonraki bölme olan ayırıcıya ulaşır; yeni bir çekirdek üretilirse bu ışın ile taşınır. [20] Ayırıcıda, yeni üretilen çekirdek diğer çekirdeklerden (orijinal ışınınki ve diğer reaksiyon ürünlerinden) ayrılır [e] ve çekirdeği durduran bir yüzey bariyeri dedektörüne aktarılır. Dedektör üzerindeki yaklaşan etkinin tam konumu işaretlenmiştir; enerji ve varış zamanı da işaretlenmiştir. [20] Aktarım yaklaşık 10-6  saniye sürüyor; tespit edilebilmesi için çekirdeğin bu kadar uzun süre hayatta kalması gerekir. [23] Çekirdek, bozunması ve konumu, enerjisi kaydedildikten sonra tekrar kaydedilir.ve çürümenin zamanı ölçülür. [20]

Bir çekirdeğin kararlılığı, güçlü etkileşimle sağlanır. Ancak menzili çok kısadır; çekirdekler büyüdükçe, en dıştaki nükleonlar (protonlar ve nötronlar) üzerindeki etkisi zayıflar. Aynı zamanda çekirdek, sınırsız menzile sahip olduğu için protonlar arasındaki elektrostatik itme ile parçalanır. [24] En ağır elementlerin çekirdekleri bu nedenle teorik olarak tahmin edilir [25] ve şimdiye kadar [26] bu tür itmenin neden olduğu bozunma modları yoluyla bozunmaya başladığı gözlemlenmiştir: alfa bozunması ve kendiliğinden fisyon; [f] bu modlar süper ağır elementlerin çekirdekleri için baskındır. Alfa bozunmaları, yayılan alfa parçacıkları tarafından kaydedilir ve bozunma ürünlerinin gerçek bozulmadan önce belirlenmesi kolaydır; eğer böyle bir bozulma veya bir dizi ardışık bozunma bilinen bir çekirdek üretirse, bir reaksiyonun orijinal ürünü aritmetik olarak belirlenebilir. [g] Kendiliğinden fisyon, ürün olarak çeşitli çekirdekler üretir, bu nedenle orijinal çekirdek, kızlarından belirlenemez. [h]

En ağır unsurlardan birini sentezlemeyi amaçlayan fizikçilerin elindeki bilgiler, bu nedenle detektörlerde toplanan bilgilerdir: bir parçacığın detektöre varış yeri, enerjisi ve zamanı ve bozunması. Fizikçiler bu verileri analiz ediyorlar ve gerçekten de yeni bir elementten kaynaklandığı ve iddia edilenden farklı bir çekirdekten kaynaklanamayacağı sonucuna varmaya çalışıyorlar. Genellikle, sağlanan veriler yeni bir öğenin kesinlikle yaratıldığı sonucuna varmak için yetersizdir ve gözlemlenen etkiler için başka bir açıklama yoktur; verilerin yorumlanmasında hatalar yapılmıştır. [ben]

TARİHÇE 

Albert Ghiorso , Nisan 1961’de periyodik tabloyu güncelleyerek, kod bulucular Latimer, Sikkeland ve Larsh’ın (soldan sağa) onaylayarak bakarken, 103 numaralı elementin konumuna “Lw” sembolünü yazıyor.

1958’de Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarı’ndaki bilim adamları , şimdi nobelium olarak adlandırılan 102 numaralı elementin keşfini iddia ettiler. Aynı zamanda, nitrojen -14 iyonları ile kullanılan aynı curium hedefini bombalayarak element 103’ü sentezlemeye çalıştılar . Hedef yok edildiği için bu deney üzerinde bir takip yapılmadı. Etrafında çürüme enerjisi olan on sekiz iz not edildi9 ± 1  MeV ve çevresinde yarı ömrü 1/4  s; Berkeley ekibi, nedenin 103 elementinin izotopunun üretilmesi olabilirken, diğer olasılıkların göz ardı edilemeyeceğini belirtti. Veriler daha sonra 257 Lr (alfa bozunma enerjisi 8.87 MeV, yarı ömür 0.6 s) için keşfedilen verilerle makul bir şekilde uyuşsa da, bu deneyde elde edilen kanıt, 103 öğesinin sentezini kesin olarak göstermek için gereken gücün çok gerisinde kaldı. [38 ] [39] Daha sonra 1960 yılında, Lawrence Berkeley Laboratuvarı 252 Cf’yi 10 B ile bombardıman ederek elementi sentezlemeye çalıştı ve11 B. Bu deneyin sonuçları kesin değildi. [38]

103 elementi ile ilgili ilk önemli çalışma, 14 Şubat 1961’de Albert Ghiorso, Torbjørn Sikkeland, Almon Larsh, Robert M. Latimer ve meslektaşlarından oluşan nükleer fizik ekibi tarafından Berkeley’de gerçekleştirildi . [40] İlk atomlar lawrencium bildirildiğine üç- bombardıman ile üretilen miligram elemanının üç izotop oluşan hedef kaliforniyum ile bor -10 ve bor-11 çekirdekleri Ağır İyon Lineer hızlandırıcı (HILAC) elde edilmiştir. [41] Berkeley ekibi, 257 103 izotopunun bu şekilde tespit edildiğini ve 8.6 MeV alfa parçacığı yayarak bozunduğunu bildirdi. Bir ile yarılanma ömrü arasında 8±2 s. [39] Bu tanımlama daha sonra 258 103 olarak düzeltildi, [41] daha sonraki çalışmalar 257 Lr’nin tespit edilen özelliklere sahip olmadığını ancak 258 Lr’nin tespit ettiğini kanıtladı. [39] Bu, o zamanlar 103 elementinin sentezinin ikna edici bir kanıtı olarak kabul ediliyordu: kütle ataması daha az kesin ve yanlış olduğu kanıtlanmışken, 103 elementinin sentezlenmesi lehine argümanları etkilemedi. Bilim adamları Nükleer Araştırma Ortak Enstitüsü içinde Dubna’da ardından ( Sovyetler Birliği) birçok eleştiri getirdi: biri dışında hepsi yeterli şekilde yanıtlandı. Bunun istisnası, 252 Cf’nin hedefteki en yaygın izotop olmasıydı ve 10 B, 258 Lr ile reaksiyonlarda yalnızca dört nötron yayarak üretilebilirdi ve üç nötron yaymanın, dört veya beş. Bu, Berkeley ekibi tarafından bildirilen geniş olana değil, dar bir getiri eğrisine yol açacaktır. Muhtemel bir açıklama, 103. elemente atfedilen düşük sayıda olay olduğuydu. [39] Bu, kanıtlar tamamen ikna edici olmasa da, 103 elementinin sorgusuz sualsiz keşfine giden önemli bir ara adımdı. [39] Berkeley ekibi, siklotronun mucidi Ernest Lawrence’ın ardından “Lw” sembolüyle “lavrensiyum” adını önerdi. IUPAC İnorganik Kimya Adlandırma Komisyonu adı kabul etti, ancak sembolü “Lr” olarak değiştirdi. [42] Keşfin bu kabulü daha sonra Dubna ekibi tarafından aceleci olarak nitelendirildi. [39]

25298Cf + 115B → 263103Lr* → 258103Lr + 5 10n

Oluşturdukları için rapor elemanı 103 Dubna’da az ilk, 1965 gelen 256 bombardıman tarafından 1965 yılında 103 243 Am ile 18 O onun dolaylı olarak belirlenmesi, torunu fermium -252. Bildirdikleri yarı ömür, muhtemelen arka plandaki olaylar nedeniyle, biraz fazla yüksekti. Daha sonra aynı reaksiyon üzerine yapılan 1967 çalışması, 8.35–8.50 MeV ve 8.50–8.60 MeV aralıklarında iki bozunma enerjisi tanımladı: bunlar 256 103 ve 257 103’e atandı. [39] Tekrarlanan girişimlere rağmen, bir alfa atamasını onaylayamadılar. yarı ömrü sekiz saniye 257 103. [43][44] Ruslar, 1967’de yeni element için “rutherfordium” adını önerdiler: [38] bu ad daha sonra 104 numaralı element için kullanıldı.

24395Am + 188Ö → 261103Lr* → 256103Lr + 5 10n

1969’da Dubna’da ve 1970’te Berkeley’de yapılan diğer deneyler , yeni element için bir aktinit kimyası gösterdi , böylece 1970’e kadar element 103’ün son aktinit olduğu biliniyordu. [39] [45] 1970’de Dubna grubu , yarı ömür 20 s ve alfa bozunma enerjisi 8.38 MeV ile 255 103 sentezini bildirdi. [39] Ancak, Berkeley’deki California Üniversitesi’nde nükleer fizik ekibi başarılı 255 ila 260 ile kütle numaraları ile lavrensiyum izotoplarının nükleer bozunma özelliklerinin ölçülmesi amacıyla deneylerin bir dizi, gerçekleştirilen 1971 yılına kadar değildi [ 46] [47]Berkeley ve Dubna’da tüm önceki sonuçlar yaptıkları ilk üretilen izotopunun Berkeley grup başlangıçtaki hatalı görevinden ayrı teyit edildi 257 yerine 103 muhtemelen doğru 258 103 [39] Bütün nihai şüpheler nihayet 1976 ve 1977 yılında ortadan kalktı 258 103’ten yayılan X ışınlarının enerjileri ölçüldü. [39]

Öğe, Ernest Lawrence’ın adını almıştır .

1971’de IUPAC, elementin varlığı için ideal verilere sahip olmasalar da Lawrence Berkeley Laboratuvarı’na lavrensiyum keşfini verdi. Bununla birlikte, 1992’de, IUPAC Trans-fermium Çalışma Grubu (TWG), Dubna ve Berkeley’deki nükleer fizik ekiplerini resmî olarak lavrensiyumun ortak keşfi olarak tanıdı ve 1961 Berkeley deneylerinin, lavrensiyumun keşfi için önemli bir adım olduğu sonucuna vardı. henüz tamamen ikna edici değil; ve 1965, 1968 ve 1970 Dubna deneyleri birlikte ele alınan gerekli güven düzeyine çok yaklaşırken, yalnızca önceki gözlemleri açıklığa kavuşturan ve doğrulayan 1971 Berkeley deneyleri nihayet 103 öğesinin keşfine tam bir güven ile sonuçlandı. [38 ] [42]Bu noktada “lavrensiyum” adı uzun süredir kullanıldığından, IUPAC [38] tarafından korunmuştur ve Ağustos 1997’de Uluslararası Saf ve Uygulamalı Kimya Birliği (IUPAC), lavrensiyum adını ve sembolünü onaylamıştır. Cenevre’de bir toplantı sırasında “Lr” . [42]

ÖZELLİKLER

FİZİKSEL

Lawrencium, aktinid serisinin son üyesidir. Konuyu inceleyen kişiler arasında, doldurulmuş f-kabuğunun 7. dönem geçiş metallerine benzemesi beklendiğinden , genellikle skandiyum, itriyum ve lutesyum ile birlikte bir 3. grup element olduğu düşünülmektedir: yine de bu noktada bazı anlaşmazlıklar. Olarak periyodik tablo , bu aktinid sağında yer almaktadır nobelyum 6d geçiş metali solunda rutherfordiyum ve birçok fiziksel ve kimyasal özelliği paylaştığı lantanit lutetium altında. Lawrencium’un normal koşullar altında katı olması ve deneysel olarak henüz bilinmemekle  birlikte, daha hafif türdeş lutesyumuna benzer şekilde, altıgen kapalı bir kristal yapı (c/a = 1.58) alması beklenmektedir. [6] entalpi bir süblimasyon lawrencium metalik lavrensiyum üç elektron üç değerli ile öne yakın Lutesyumu değerine ve güçlü, 352 kJ/ mol olduğu tahmin edilmektedir delokalize , aynı zamanda değerlerinin sistematik bir ekstrapolasyonu ile desteklenen bir tahmini ısı buharlaşma ,yığın modülü ve komşu elementlerin lavrensiyum atomik hacmi . [48] Özellikle, lavrensiyum kolay bir şekilde üç-değerli, gümüş metal olduğu tahmin edilmektedir okside hava ile buhar ve asitler, [49] ve Lutesyumu ve üç değerli bir benzer bir atom hacme sahip olan metalik yarıçapı 171  pm . [48] g/cc 16.6 yaklaşık 15.6 arasında bir yoğunluğa sahip oldukça ağır metal olması beklenmektedir 3 . [2] [3] Ayrıca yaklaşık 1900  K (1627  ° C) erime noktasına sahip olduğu tahmin edilmektedir.), lutesyum değerinden çok uzak değil (1925 K). [50]

KİMYASAL 

Elüsyon maddesi olarak amonyum a-HIB ile geç üç değerlikli lantanitlerin ve aktinitlerin elüsyon sekansı: Lavrensiyum için kırık eğri bir tahmindir.

1949’da, 89 ila 103 elementlerinin 57 ila 71 elementlerinden lantanid serisine homolog bir aktinid serisi oluşturduğu şeklindeki aktinit kavramını geliştiren Glenn T. Seaborg, element 103’ün (lavrensiyum) nihai üyesi olması gerektiğini ve Lr 3’ün olması gerektiğini öngördü. + iyonu Lu olarak istikrarlı olarak yaklaşık olmalıdır 3+ olarak sulu çözelti. On yıllar sonra 103. elementin nihayet kesin olarak sentezlendiği ve bu tahmin deneysel olarak doğrulandı. [51]

Element üzerinde yapılan 1969 çalışmaları, lavreniyumun klorla reaksiyona girerek triklorür LrCl 3 olan bir ürün oluşturduğunu gösterdi. Bu uçuculuğu klorürlerinin benzer olduğu bulunmuştur küriyum , fermium ve nobelium ve daha az daha rutherfordiyum klorür. 1970 yılında, 256 Lr izotopunun 1500 atomu üzerinde kimyasal çalışmalar yapıldı ve bunu iki değerli (No, Ba, Ra), trivalent (Fm, Cf, Cm, Am, Ac) ve dört değerlikli (Th, Pu ) elemanlar. Lavrensiyumun üç değerlikli iyonlarla birlikte ekstre edildiği bulundu , ancak 256 Lr izotopunun kısa yarı ömrü , elüsyon sekansında Md 3 + ‘den önce elüsyona uğradığına dair bir teyidi imkansız kıldı. [51] Lavrensiyum, sulu çözeltide üç değerlikli Lr 3+ iyonu olarak oluşur ve bu nedenle bileşikleri, diğer üç değerlikli aktinitlere benzer olmalıdır: örneğin, lavrensiyum (III) florür (LrF 3 ) ve hidroksit (Lr (OH) 3 ) her ikisi de suda çözünmemelidir. [51]Nedeniyle aktinid daralma , iyonlu yarıçapı Lr ve 3+ Md daha küçük olmalıdır 3+ ve öncesinde Md ayrıştırmalıdır 3+ zaman amonyum α-hidroksiizobutirat (amonyum α-HIB) bir yıkama sıvısı olarak kullanılır. [51] 1987’de daha uzun ömürlü izotop 260 Lr üzerinde yapılan deneyler, lavrensiyumun üç değerlikli olduğunu ve erbiyum ile aşağı yukarı aynı yerde ayrıştırıldığını doğruladı ve lavrensiyumun iyonik yarıçapının88.6 ± 0.3  pm , periyodik trendlerden basit ekstrapolasyondan beklenenden daha büyük . [51] 1988’de daha fazla lavrensiyum atomu ile yapılan deneyler bu değeri 88.1± 0.1 pm ve hidrasyon entalpisi değeri hesaplandı−3685 ± 13 kJ / mol. [51] Ayrıca aktinid serisinin sonundaki aktinid kasılmasının, son aktinid lavrenalsiyum dışında, analog lantanid kasılmasından daha büyük olduğu da belirtildi: nedeninin göreceli etkiler olduğu tahmin ediliyordu. [51]

7s elektronlarının göreceli olarak stabilize edildiği, böylece indirgeme koşullarında sadece 7p 1/2 elektronun iyonize olacağı ve tek değerlikli Lr + iyonuna yol açacağı tahmin edilmiştir. Bununla birlikte, tüm deneyler Lr azaltmak için 3+ Lr için 2+ veya Lr + Benzer Lutesyumu için başarısız oldu sulu çözelti içinde. Buna dayanarak , E ° (Lr 3+ → Lr+) çiftinin standart elektrot potansiyelinin -1,56 V’den daha az olduğu hesaplandı, bu da sulu çözeltide Lr + iyonlarının varlığının olası olmadığını gösterdi. E ° için üst sınır (Lr3+ → Lr 2+ ) çiftinin −0.44 V olacağı tahmin edildi: E ° (Lr 3+ → Lr) ve E ° (Lr 4+ → Lr 3+) değerlerinin −2.06 V ve +7.9 olduğu tahmin edildi V. [51] 6d geçiş serisindeki grup oksidasyon durumunun stabilitesi, Rf IV > Db V > Sg VI olarak azalır ve lavrensiyum, Lr III’ün Rf IV’ten daha stabil olmasıyla trendi sürdürür . [52]

Molekül lavrensiyum dihidrid (lRh2 olarak olduğu tahmin edilir), bükülmüş, lawrencium 6d yörünge o aksine, birleştirme işleminde bir rol oynadığı tahmin edilmektedir lantan dihidrid (LAH2 ). LaH 2 , 2.158 Å’luk La – H bağ mesafelerine sahipken, LrH 2’nin bağa dahil olan 7s ve 7p orbitallerinin göreceli kasılması ve stabilizasyonu nedeniyle 2.042 Å daha kısa Lr – H bağ mesafeleri olmalıdır. 5f alt kabuğu ve çoğunlukla katılmamış 6d alt kabuğu gibi. Genel olarak, moleküler LrH 2 ve LrH’nin karşılık gelen talyum türlerine benzemesi beklenir (talyum, 6s 2 6p’ye sahiptir.Gaz fazında 1 değerlik konfigürasyonu, lavensiyumun 7s2 7p1) karşılık gelen lantanit türlerinden daha fazla . [53] Lr + ve Lr2 + ‘ nin elektron konfigürasyonlarının, Ln 2+ olarak 5d 1 olma eğiliminde olan lantanitlerin aksine, sırasıyla 7s 2 ve 7s 1 olması beklenmektedir . Bununla birlikte, lavrensiyumun üç değerlik elektronunun tümünün iyonize olduğu türlerde, en azından resmi olarak Lr 3+katyon, lavreniyumun tipik bir aktinit gibi davranması ve lutesyumun daha ağır türdeş olması beklenir, çünkü özellikle lavrensiyumun ilk üç iyonizasyon potansiyelinin lutesyumun kine benzer olacağı tahmin edilmektedir. Bu nedenle, talyum farklı ama Lutesyumu gibi lavrensiyum lRh oluşturmak üzere tercih 3 lRh fazla ve Lr CO, aynı zamanda bilinmeyen LÜCO benzer olması beklenir σ bir değerlik konfigürasyonuna sahip iki metal 2π1, kendi monocarbonyls içinde. Pπ – dπ bağının, LuCl 3’te olduğu gibi, LrCl 3’te ve daha genel olarak tüm LnCl 3’te olduğu gibi ve kompleks anyon [Lr (C 5 H 4 SiMe3)3] – lavrensiyum için 6d 1 konfigürasyonuyla, lantanit türdeşleri gibi stabil olması beklenir ; bu 6d yörünge, işgal ettiği en yüksek moleküler yörünge olacaktır. [54]

ATOMİK

Lavrensiyum atomunun 103 elektronu vardır ve bunlardan üçü değerlik elektronu olarak işlev görebilir. 1970 yılında, lavrensiyumun temel durum elektron konfigürasyonunun, Aufbau ilkesini izleyen ve [Xe] 4f 14 ile uyumlu [Rn] 5f 14 6d 1 7s 2 (temel durum terim sembolü 2 D 3/2) olduğu tahmin edildi. 5d 1 6s 2 Lavrencium’un daha hafif homolog lutesyumunun konfigürasyonu. [55] Ancak, önümüzdeki yıl, anormal bir [Rn] beklemek yerine bu tahmini sorgulayan hesaplamalar yayınlandı 5f14 7s 27p1 konfigürasyonu. [55] Erken hesaplamalar çelişkili sonuçlar vermesine rağmen, [56] daha yeni çalışmalar ve hesaplamalar s2 p önerisini doğrulamaktadır. [57] [58] 1974 relativistik hesaplamalar, iki konfigürasyon arasındaki enerji farkının küçük olduğu ve hangisinin temel durum olduğu belirsiz olduğu sonucuna vardı. [55] Daha sonraki 1995 hesaplamaları, s 2 p konfigürasyonunun enerjik olarak tercih edilmesi gerektiği sonucuna varmıştır , çünkü küresel s ve p 1/2 orbitalleri atom çekirdeğine en yakın olanlardır.ve böylece göreceli kütlelerinin önemli ölçüde artması için yeterince hızlı hareket ederler. [55]

1988’de, Eichler liderliğindeki bir bilim insanı ekibi, lavrensiyumun metal kaynaklar üzerindeki adsorpsiyon entalpisinin elektron konfigürasyonuna bağlı olarak yeterince farklılık göstereceğini ve bu olgudan yararlanarak lavrensiyumun elektron konfigürasyonunu ölçmek için deneyler yapmanın mümkün olacağını hesapladı . [55] s 2 p konfigürasyonunun s 2 d konfigürasyonundan daha uçucu olması ve p-blok eleman başlığınınkine daha benzer olması bekleniyordu. Lavrensiyumun uçucu olduğuna dair hiçbir kanıt elde edilmemiştir ve lavreniyumun kuvars veya platin üzerinde adsorpsiyon entalpisi için alt sınırs 2 p yapılandırması için tahmin edilen değerden önemli ölçüde daha yüksekti . [55]

2015 yılında, lavreniyumun ilk iyonizasyon enerjisi 256 Lr izotop kullanılarak ölçüldü . [59] Ölçülen değer, 4,960,08
-0,07 eV, 4.963 (15) eV’nin göreli teorik öngörüsüyle çok iyi anlaştı ve ayrıca transaktinidlerin ilk iyonlaşma enerjilerini ölçmek için bir ilk adım sağladı. [59] Bu değer, lantanidler ve aktinidlerden tüm arasında en düşük olduğu ve s destekler 2 7p p konfigürasyonu 1/2 sadece zayıf bir şekilde bağlanmış olması beklenmektedir elektron. Bu, lutesyum ve lavrensiyumun d-blok elementlerine benzer şekilde davrandığını (ve dolayısıyla lantan ve aktinyum yerine skandiyum ve itriyumun gerçek daha ağır türdeşleri olduklarını) göstermektedir. Bazı alkali metal benzeri davranışlar tahmin edilmiş olsa da,[60] adsorpsiyon deneyleri, lavrensiyumun skandiyum ve itriyum gibi üç değerlikli olduğunu, alkali metaller gibi tek değerlikli olmadığını göstermektedir. [61]

İZOTOPLAR  

Kütle numaraları 251-262, 264 ve 266 olan on dört lavrensiyum izotopu bilinmektedir; hepsi radyoaktif. [62][63][64] Ek olarak, kütle numarası 253 olan bir nükleer izomer bilinmektedir. [62] En uzun ömürlü lavrensiyum izotopu olan 266 Lr, yaklaşık on saatlik bir yarı ömre sahiptir ve en uzun olanlardan biridir. bugüne kadar bilinen süper ağır izotoplar yaşadı. [65] Bununla birlikte, daha kısa ömürlü izotoplar genellikle kimyasal deneylerde kullanılır çünkü 266 Lr şu anda yalnızca daha ağır ve sentezlenmesi daha zor elementlerin nihai bozunma ürünü olarak üretilebilir: 2014 yılında keşfedilmiştir. Zincir çürüme ve 294 Ts . [62] [63] İzotop 256 Lr (yarı ömür 27 saniye), lavrensiyum ile ilgili ilk kimyasal çalışmalarda kullanıldı: şu anda biraz daha uzun ömürlü izotop 260 Lr (yarı ömür 2.7 dakika) genellikle bu amaç için kullanılmaktadır. [62] 266 Lr’den sonra, en uzun ömürlü lavrensiyum izotopları 262 Lr (3.6 saat), 264 Lr (yaklaşık 3 saat), 261 Lr (44 dakika), 260 Lr (2.7 dakika), 256 Lr (27 s), ve 255 Lr (22 s). [62] [66] [67]Bilinen diğer tüm lavrensiyum izotopları 20 saniyenin altında yarı ömre sahiptir ve bunların en kısa ömürlü olanı ( 251 Lr) 27 milisaniye yarılanma ömrüne sahiptir. [64] [66] [67] Lavrensiyum izotoplarının yarı ömürleri çoğunlukla 257 Lr’den 259 Lr’ye düşüşle 251 Lr’den 266 Lr’ye sorunsuz bir şekilde artar. [62] [66] [67]

HAZIRLIK VE SAFLAŞTIRMA  

En hafif (251 Lr ila 254 Lr) ve en ağır (264 Lr ve 266 Lr) lavrensiyum izotopları yalnızca dubniyum (Z = 105) izotoplarının alfa bozunum ürünleri olarak üretilirken , orta izotopların (255 Lr ila 262 Lr) tümü aktinid (bombardıman ile üretilen americium için aynştaynyum (ışık iyonları ile) hedefler bor neon. En önemli iki izotop olan 256 Lr ve 260 Lr bu aralıktadır. 256 Lr, kaliforniyum -249’un 70 MeV ile bombalanmasıyla üretilebilir. Bor -11 iyonları (lavrensiyum-256 ve dört nötron üretir), 260 Lr ise berkelyum -249’u oksijen -18 ile bombardıman ederek üretilebilir (lavrensiyum-260, bir alfa parçacığı ve üç nötron üretir). [68]

Hem 256 Lr hem de 260 Lr, tam bir kimyasal saflaştırma sürecine izin vermek için çok kısadır. Erken deneyler 256 Lr bu yüzden hızlı kullanılan solvent ekstraksiyon ile, kenetleme maddesi tenoyltrifloroaseton içinde çözülmüş (TTA) metil izobütil keton olarak (MIBK) organik faz , ile sulu faz arabelleğe asetat çözümler. Farklı yüklü iyonlar (+2, +3 veya +4) daha sonra farklı pH aralıkları altında organik faza ekstrakte edilecektir, ancak bu yöntem üç değerlikli aktinitleri ayırmayacaktır ve dolayısıyla 256Lr, yayılan 8.24 MeV alfa parçacıklarıyla tanımlanmalıdır. [68] Daha yeni yöntemler, 0.05 M hidroklorik asit ile tutucu folyodan çıkarılabilen daha uzun ömürlü izotop 260 Lr’yi  ayırmak için yeterli zamanda α-HIB ile hızlı seçici elüsyonun gerçekleşmesine izin vermiştir . [68]

NOTLAR 

  1. Olarak nükleer fizik , bir element denir ağır atom numarası yüksek ise; kurşun (eleman 82), böyle ağır bir elemanın bir örneğidir. “Süper ağır elementler” terimi tipik olarak 103’ten büyük atom numarasına sahip elementleri ifade eder (atom numarası 100 [9] veya 112’den büyük ; [10] gibi başka tanımlar olsada terim bazen terime eşdeğer olarak sunulur Varsayımsal süperaktinid serisininbaşlangıcından önce bir üst sınır koyan “transaktinid”). [11] “Ağır izotoplar” (belirli bir elementin) ve “ağır çekirdekler”, ortak dilde anlaşılabilecekleri ifade eder – sırasıyla yüksek kütleli izotoplar (belirli bir element için) ve yüksek kütleli çekirdekler.
  2. 2009’da, Oganessian liderliğindeki bir JINR ekibi,simetrik bir 136 Xe +  136 Xe reaksiyonunda hassium oluşturma girişimlerinin sonuçlarını yayınladı. Böyle bir reaksiyonda tek bir atomu gözlemleyemediler, enine kesite üst sınırı, nükleer reaksiyon olasılığının ölçüsünü 2.5 pb olarak  koydular . [12] Buna karşılık, hassium keşfiyle sonuçlanan reaksiyon, 208 Pb + 58 Fe, ~ 20pb’likbir kesite sahipti (daha spesifik olarak, 19+19
    −11 pb), kaşifler tarafından tahmin edildiği gibi. [13]
  3. Uyarma enerjisi ne kadar büyükse, o kadar çok nötron çıkar. Uyarma enerjisi, her nötronun çekirdeğin geri kalanına bağlanan enerjiden daha düşükse, nötronlar yayılmaz; bunun yerine, bileşik çekirdek bir gama ışını yayarak uyarılır. [17]
  4. Tarafından tanım IUPAC / IUPAP Ortak Çalışma Partisi bir belirtiyor kimyasal element bunun bir çekirdeği olmadıysa keşfedilen sadece kabul edilebilir çürümüş 10 içinde -14 saniye. Bu değer, bir çekirdeğin dış elektronlarını almasınınve böylece kimyasal özelliklerini göstermesininne kadar sürdüğünün bir tahmini olarak seçildi. [18] Bu rakam aynı zamanda bir bileşik çekirdeğin ömrü için genel olarak kabul edilen üst limiti de işaret ediyor. [19]
  5. Bu ayrılma, sonuçta ortaya çıkan çekirdeklerin hedefi geçerken reaksiyona girmemiş ışın çekirdeklerinden daha yavaş hareket etmesine dayanır. Ayırıcı, hareketli bir parçacık üzerindeki etkileri, bir parçacığın belirli bir hızı için sıfırlanan elektrik ve manyetik alanlar içerir. [21] Bu tür bir ayırmaya, uçuş zamanı ölçümü ve geri tepme enerjisi ölçümü ilede yardımcı olunabilir; ikisinin bir kombinasyonu, bir çekirdeğin kütlesinin tahmin edilmesine izin verebilir. [22]
  6. Tüm bozunma modları elektrostatik itmeden kaynaklanmaz. Örneğin, beta bozunmasına zayıf etkileşim neden olur. [27]
  7. Bir çekirdeğin kütlesi doğrudan ölçülmediğinden, başka bir çekirdeğin kütlesinden hesaplandığından, bu ölçüm dolaylı olarak adlandırılır. Doğrudan ölçümler de mümkündür, ancak çoğu zaman, en ağır çekirdekler için kullanılamaz durumda kalmıştır. [28] Süper ağır bir çekirdeğin kütlesinin ilk doğrudan ölçümü 2018’de LBNL’de bildirildi. [29] Kütle, aktarımdan sonra bir çekirdeğin konumundan belirlendi (konum, çekirdeğin kütle-yük oranına bağlı olan yörüngesini belirlemeye yardımcı olur, çünkü aktarım bir mıknatıs varlığında yapıldı). [30]
  8. Spontan fizyon Sovyet fizikçi tarafından keşfedildi Georgy Flerov , [31] JINR bir lider bilim adamı ve böylece tesisi için bir “takıntı” oldu. [32] Bunun aksine, LBL bilim adamları, bir elementin sentezi iddiası için fisyon bilgisinin yeterli olmadığına inanıyorlardı. Bir bileşik çekirdeğin yalnızca nötronları fırlattığını ve protonlar veya alfa parçacıkları gibi yüklü parçacıkları olmadığını tespit etmekte zorlandığından, kendiliğinden fisyonun onu yeni bir elementi tanımlamak için kullanmak için yeterince çalışılmadığına inanıyorlardı. [19] Bu nedenle, yeni izotopları, art arda alfa bozunmalarıyla halihazırda bilinenlere bağlamayı tercih ettiler. [31]
  9. Örneğin, eleman 102 yanlışlıkla Fizik Nobel Enstitüsü’nde 1957 yılında tespit edilmiştir Stockholm , Stockholm County , İsveç . [33] Bu elementin yaratılmasına dair daha önce kesin bir iddia yoktu ve elemente İsveçli, Amerikalı ve İngiliz kaşifleri nobelium tarafından bir isim verildi. Daha sonra kimliğin yanlış olduğu gösterildi. [34] Ertesi yıl, LBNL İsveç sonuçlarını yeniden üretemedi ve bunun yerine elementin sentezini açıkladı; bu iddia daha sonra da reddedildi. [34] JINR, elementi ilk yaratanın kendisinde ısrar etti ve yeni element için kendi adını önerdi,joliotium ; [35] Sovyet adı da kabul edilmedi (JINR daha sonra 102 öğesinin adını “aceleci” olarak adlandırdı). [36] Yaygın kullanımı nedeniyle “nobelium” adı değişmeden kaldı. [37]

KAYNAKÇA 

  1. Emsley, John (2011). Nature’s Building Blocks: An AZ Guide to the Elements (Yeni ed.). New York, NY: Oxford University Press. s. 278–9. ISBN 978-0-19-960563-7.
  2.  Fournier, Jean-Marc (1976). Aktinit metallerin “bağlanması ve elektronik yapısı”. Katıların Fizik ve Kimyası Dergisi. 37(2): 235–244. Bibcode:1976JPCS … 37..235F. doi:10.1016 / 0022-3697 (76) 90167-0.
  3. enneman, RA; Mann, JB (1976). “Süper ağır elementlerin‘hesaplama kimyası’; 7. dönemin unsurları ile karşılaştırma”. Transuranyum Elementlerin Kimyası Üzerine Moskova Sempozyumu Bildirileri: 257-263. doi:10.1016 / B978-0-08-020638-7.50053-1.
  4. Brown Geoffrey (2012). Erişilemez Dünya: Yapısına ve bileşimine entegre bir görünüm . Springer Science & Business Media. s. 88. ISBN 9789401115162.
  5. http://cen.acs.org/articles/93/i15/Lawrencium-Ionization-Energy-Measured.html?cq_ck=1428631698138
  6. Östlin, A .; Vitos, L. (2011). “6d geçiş metallerinin yapısal kararlılığının hesaplanmasının ilk prensipleri”. Fiziksel İnceleme B. 84(11). Bibcode:2011PhRvB..84k3104O. doi:10.1103 / PhysRevB.84.113104.
  7. http://flerovlab.jinr.ru/index.php/2020/12/25/she-factory-first-experiment/
  8. Wakhle, A .; Simenel, C .; Hinde, DJ; et al. (2015). Simenel, C .; Gomes, PRS; Hinde, DJ; et al. (eds.). “Deneysel ve Teorik Quasifission Kütle Açısı Dağılımlarının Karşılaştırılması” . European Physical Journal Web of Conferences . 86 : 00061. Bibcode : 2015EPJWC..8600061W . doi : 10.1051 / epjconf / 20158600061 . ISSN 2100-014X . 
  9. Krämer, K. (2016). “Açıklayıcı: süper ağır öğeler” . Kimya Dünyası . Erişim tarihi: 2020-03-15 .
  10. “Element 113 ve 115 Keşfi” . Lawrence Livermore Ulusal Laboratuvarı . Arşivlenmiş orijinal 2015-09-11 tarihinde . Erişim tarihi: 2020-03-15 .
  11. Eliav, E .; Kaldor, U .; Borschevsky, A. (2018). “Transactinide Atomlarının Elektronik Yapısı”. Scott, RA (ed.). İnorganik ve Biyoinorganik Kimya Ansiklopedisi . John Wiley & Sons . s. 1–16. doi : 10.1002 / 9781119951438.eibc2632 . ISBN 978-1-119-95143-8.
  12. Oganessian, Yu. Ts. ; Dmitriev, SN; Yeremin, AV; et al. (2009). ” 136 Xe + 136 Xe füzyon reaksiyonunda 108 elementinin izotoplarını üretmeye çalışın “. Fiziksel İnceleme C . 79 (2): 024608. doi : 10.1103 / PhysRevC.79.024608 . ISSN 0556-2813 . 
  13. Münzenberg, G .; Armbruster, P .; Folger, H .; et al. (1984). “108 öğesinin kimliği” (PDF) . Zehschrift für Physik A . 317 (2): 235–236. Bibcode : 1984ZPhyA.317..235M . doi : 10.1007 / BF01421260 . 7 Haziran 2015 tarihinde orjinalinden (PDF)arşivlendi . Erişim tarihi: 20 Ekim 2012 .
  14. Subramanian, S. (2019). “Yeni Öğeler Yapmak Para Vermiyor. Sadece Bu Berkeley Bilim Adamına Sor” . Bloomberg Businessweek . Erişim tarihi: 2020-01-18 .
  15. Ivanov, D. (2019). “Сверхтяжелые шаги в неизвестное”[Bilinmeyene süper ağıradımlar]. N + 1(Rusça). Erişim tarihi:2020-02-02 .
  16. Hinde, D. (2014). “Periyodik tabloda yeni ve süper ağır bir şey”. The Conversation . Erişim tarihi: 2020-01-30 .
  17. Krása, A. (2010). “ADS için Nötron Kaynakları”(PDF). Prag’daki Çek Teknik Üniversitesi. s. 4–8. Erişim tarihi: October 20,2019.
  18. Wapstra, AH (1991). “Yeni bir kimyasal elementin keşfedilmesi için karşılanması gereken kriterler” (PDF) . Saf ve Uygulamalı Kimya . 63 (6): 883. doi : 10.1351 / pac199163060879 . ISSN 1365-3075 . Erişim tarihi: 2020-08-28 .  
  19. Hyde, EK; Hoffman, DC; Keller, OL (1987). “Unsur 104 ve 105’in Keşfinin Tarihi ve Analizi”. Radiochimica Açta. 42(2): 67–68. doi:10.1524 / ract.1987.42.2.57. ISSN2193-3405. 
  20. Kimya Dünyası (2016). “Süper Ağır Elemanlar Nasıl Yapılır ve Periyodik Tablonun Tamamlanması [Video]”. Scientific American . 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi . Erişim tarihi: 2020-01-27 .
  21. Hoffman 2000 , s. 334.
  22. Hoffman 2000 , s. 335.
  23. Zagrebaev 2013 , s. 3.
  24. Beiser 2003 , s. 432.
  25. Staszczak, A .; Baran, A .; Nazarewicz, W. (2013). “Nükleer yoğunluk fonksiyonel teorisinde kendiliğinden fisyon modları ve süper ağır elementlerin yaşam süreleri”. Fiziksel İnceleme C . 87(2): 024320–1. arXiv : 1208.1215 . Bibcode : 2013PhRvC..87b4320S . doi : 10.1103 / physrevc.87.024320 . ISSN 0556-2813 . 
  26. Audi 2017 , s. 030001-128–030001-138.
  27. Beiser 2003 , s. 439.
  28. Oganessian, Yu. Ts .; Rykaczewski, KP (2015). “İstikrar adasında bir sahil başı” . Bugün Fizik . 68 (8): 32–38. Bibcode : 2015PhT …. 68h..32O . doi : 10.1063 / PT.3.2880 . ISSN 0031-9228 . OSTI 1337838 .  
  29. Grant, A. (2018). “En ağır unsurları tartmak”. Bugün Fizik . doi : 10.1063 / PT.6.1.20181113a .
  30. Howes, L. (2019). “Periyodik tablonun sonundaki süper ağır unsurları keşfetmek” . Kimya ve Mühendislik Haberleri . Erişim tarihi: 2020-01-27 .
  31. Robinson, AE (2019). “Transfermium Savaşları: Soğuk Savaş Sırasında Bilimsel Kavga ve İsim Takma”. Damıtmalar . Erişim tarihi: 2020-02-22 .
  32. “Популярная библиотека химических элементов. Сиборгий (экавольфрам)” [Popüler kimyasal elementler kütüphanesi. Seaborgium (eka-tungsten)]. nt.ru (Rusça) . Erişim tarihi: 2020-01-07 .“Экавольфрам” [Eka-tungsten] ‘ten yeniden basılmıştır . Популярная библиотека химических элементов. Жебро – Нильсборий и далее [ Popüler kimyasal element kütüphanesi. Silver through nielsbohrium ve ötesi ] (Rusça). Nauka. 1977.
  33. “Nobelium – Element bilgisi, özellikleri ve kullanımları | Periyodik Tablo” . Kraliyet Kimya Derneği . Erişim tarihi: 2020-03-01 .
  34. Kragh 2018, s. 38–39.
  35. Kragh 2018 , s. 40.
  36. Ghiorso, A .; Seaborg, GT ; Oganessian, Yu. Ts .; et al. (1993). “‘Transfermium öğelerinin keşfi’ raporundaki yanıtlar ve ardından yanıtlara Transfermium Çalışma Grubu tarafından verilen yanıtlar”(PDF) . Saf ve Uygulamalı Kimya . 65 (8): 1815–1824. doi : 10.1351 / pac199365081815 . 25 Kasım 2013 tarihinde orjinalinden arşivlendi (PDF) . Erişim tarihi: 7 Eylül 2016 .
  37. İnorganik Kimyanın İsimlendirilmesi Komisyonu (1997). “Transfermium elemanlarının adları ve sembolleri (IUPAC Önerileri 1997)” (PDF) . Saf ve Uygulamalı Kimya . 69 (12): 2471–2474. doi : 10.1351 / pac199769122471 .
  38. Emsley, John (2011). Doğanın Yapı Taşları.
  39. Barber, RC; Greenwood, NN; Hrynkiewicz, AZ; Jeannin, YP; Lefort, M .; Sakai, M .; Ulehla, I .; Wapstra, AP; Wilkinson, DH (1993). “Transfermium elemanlarının keşfi. Bölüm II: Keşif profillerine giriş. Bölüm III: Transfermium elemanlarının keşif profilleri”. Saf ve Uygulamalı Kimya. 65(8):1757.doi:10.1351 / pac199365081757. (Not: Kısım I için bkz. Pure Appl. Chem., Cilt 63, No. 6, sayfa 879–886, 1991)
  40. “Laboratuvar Tarihinde Bu Ay… Lawrencium Periyodik Tabloya Eklendi” . today.lbl.gov . Lawrence Berkeley Ulusal Laboratuvarı. 9 Nisan 2013 . Erişim tarihi: 13 Şubat 2021 . Lawrencium (Lw) ilk olarak 14 Şubat 1961’de, periyodik tablodaki rekor 12 kimyasal elementin ortak keşfi olan Ghiorso liderliğindeki bir ekip tarafından sentezlendi.
  41. Ghiorso, Albert; Sikkeland, T .; Larsh, AE; Latimer, RM (1961). “Yeni Element, Lawrencium, Atom Numarası 103”. Phys. Rev. Lett. 6(9): 473.Bibcode:1961PhRvL … 6..473G. doi:10.1103 / PhysRevLett.6.473.
  42. Greenwood, Norman N. (1997). “101–111 öğelerinin keşfiyle ilgili son gelişmeler”(PDF). Pure Appl. Chem. 69(1): 179–184. doi:10.1351 / pac199769010179.
  43. Flerov, GN (1967). ” 256 103 ve 257 103 izotoplarının nükleer özellikleri hakkında “. Nucl. Phys. Bir . 106 (2): 476. Bibcode : 1967NuPhA.106..476F . doi : 10.1016 / 0375-9474 (67) 90892-5 .
  44. Bağışlar, ED; Shchegolev, VA; Ermakov, VA (1965). Atomnaya Énergiya (Rusça). 19 (2): 109. Eksik veya boş |title=( yardım )
Tercüme Donets, ED; Shchegolev, VA; Ermakov, VA (1965). “Kütle numarası 256 olan element 103’ün (lavrensiyum) izotopunun sentezi”. Sovyet Atom Enerjisi . 19 (2): 109. doi : 10.1007 / BF01126414 .
  • Kaldor, Uzi & Wilson, Stephen (2005). Ağır ve süper ağır elementlerin teorik kimyası ve fiziği . Springer. s. 57. ISBN 1-4020-1371-X.
  • Silva, s. 1641–2
  • Eskola, Kari; Eskola, Pirkko; Nurmia, Matti; Albert Ghiorso (1971). “Kütle Sayıları 255 ila 260 Olan Lavrensiyum İzotopları Çalışmaları” . Phys. Rev. C . 4 (2): 632–642. Bibcode : 1971PhRvC … 4..632E . doi : 10.1103 / PhysRevC.4.632.
  • Silva, s. 1644
  • John Emsley (2011). Doğanın Yapı Taşları: Elementlere A AZ Rehberi . Oxford University Press. s. 278–9. ISBN 978-0-19-960563-7.
  • Lide, DR, ed. (2003). CRC Handbook of Chemistry and Physics(84. baskı). Boca Raton, FL: CRC Press.
  • Silva, s. 1644–7
  • Hoffman, Darleane C .; Lee, Diana M .; Pershina Valeria (2006). “Transaktinidler ve gelecekteki unsurlar”. Morss’ta; Edelstein, Norman M .; Fuger, Jean (editörler). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd ed.). Dordrecht, Hollanda: Springer Science + Business Media . s. 1686. ISBN 1-4020-3555-1.
  • Balasubramanian, K. (4 Aralık 2001). “Lawrencium ve Nobelium dihidrides’in potansiyel enerji yüzeyleri (LrH 2 ve NoH 2 )”. Journal of Chemical Physics . 116 (9): 3568–75. Bibcode : 2002JChPh.116.3568B . doi : 10.1063 / 1.1446029 .
  • Xu, Wen-Hua; Pyykkö, Pekka (8 Haziran 2016). “Lavrensiyumun kimyası tuhaf mı” . Phys. Chem. Chem. Phys . 2016 (18): 17351–5. Bibcode : 2016PCCP … 1817351X . doi : 10.1039 / c6cp02706g . hdl : 10138/224395 . PMID 27314425 . Alındı 24 Nisan 2017 .  
  • Silva, s. 1643–4
  • Nugent, LJ; Vander Sluis, KL; Fricke, Burhard; Mann, JB (1974). “Atomik lavrensiyumun temel durumunda elektronik konfigürasyon”(PDF) . Phys. Rev. A . 9 (6): 2270–72. Bibcode : 1974PhRvA … 9.2270N . doi : 10.1103 / PhysRevA.9.2270 .
  • Eliav, E .; Kaldor, U .; Ishikawa, Y. (1995). “Göreli çift küme yöntemi ile iterbiyum, lutesyum ve lavrensiyumun geçiş enerjileri”. Phys. Rev. A . 52 (1): 291–296. Bibcode : 1995PhRvA..52..291E. doi : 10.1103 / PhysRevA.52.291 . PMID 9912247 . 
  • Zou, Yu; Froese Fischer C .; Uiterwaal, C .; Wanner, J .; Kompa, K.-L. (2002). “Lutesyum ve Lavrensiyumda Rezonans Geçiş Enerjileri ve Osilatör Güçleri” . Phys. Rev. Lett. 88 (2): 183001. Bibcode : 2002PhRvL..88b3001M . doi : 10.1103 / PhysRevLett.88.023001 . PMID 12005680 .  
  • Sato, TK; Asai, M .; Borschevsky, A .; Stora, T .; Oturdu.; Kaneya, Y .; Tsukada, K .; Düllman, Ch. E .; Eberhardt, K .; Eliav, E .; Ichikawa, S .; Kaldor, U .; Kratz, JV; Miyashita, S .; Nagame, Y .; Ooe, K .; Osa, A .; Renisch, D .; Runke, J .; Schädel, M .; Thörle-Pospiech, P .; Toyoshima, A .; Trautmann, N. (9 Nisan 2015). “Lavrensiyumun ilk iyonlaşma potansiyelinin ölçülmesi, element 103”(PDF). Doğa. 520(7546): 209–11. Bibcode:2015Natur.520..209S. doi:10.1038 / nature14342. PMID25855457.  
  • Gunther, Matthew (9 Nisan 2015). “Lawrencium deneyi periyodik tabloyu sallayabilir” . RSC Kimya Dünyası . Alındı 21 Eylül 2015.
  • Haire, RG (11 Ekim 2007). “Ağır element malzemelerinin bağlanması ve elektronik yapısı hakkında içgörüler” . Alaşımlar ve Bileşikler Dergisi . 444–5: 63–71. doi : 10.1016 / j.jallcom.2007.01.103 .
  • Silva, s. 1642
  • Khuyagbaatar, J .; et al. (2014). “ 48 Ca + 249 Bk Füzyon Reaksiyonu Element Z = 117: Uzun Ömürlü α-Bozunma 270 Db ve 266 LrKeşfi“(PDF). Fiziksel İnceleme Mektupları. 112(17): 172501.Bibcode:2014PhRvL.112q2501K. doi:10.1103 / PhysRevLett.112.172501. hdl:1885/70327. PMID24836239.  
  • Leppänen, A.-P. (2005). RITU ayırıcı (PDF)(Tez) kullanarak ağır elementlerin alfa bozunma ve bozunma etiketleme çalışmaları . Jyväskylä Üniversitesi. sayfa 83–100. ISBN 978-951-39-3162-9. ISSN  0075-465X .
  • Clara Moskowitz (7 Mayıs 2014). “Süper Ağır Element 117, Periyodik Tabloda Efsanevi” Kararlılık Adası “na İşaret Eder . Scientific American . 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi . Erişim tarihi: 2014-05-08 .
  • “Nucleonica :: Web tabanlı nükleer bilim”.
  • Audi, G .; Kondev, FG; Wang, M .; Huang, WJ; Naimi, S. (2017). “Nükleer özelliklerin NUBASE2016 değerlendirmesi”(PDF). Çinli Fizik C. 41(3): 030001.Bibcode:2017ChPhC..41c0001A. doi:10.1088 / 1674-1137 / 41/3/030001.
  • Silva, s. 1642–3

KAYNAKLAR 

  • Audi, G .; Kondev, FG; Wang, M .; et al. (2017). Nükleer özelliklerin “NUBASE2016 değerlendirmesi”. Çinli Fizik C . 41 (3): 030001. Bibcode : 2017ChPhC..41c0001A . doi : 10.1088 / 1674-1137 / 41/3/030001 .
  • Beiser, A. (2003). Modern fizik kavramları (6. baskı). McGraw-Hill. ISBN 978-0-07-244848-1. OCLC  48965418 .
  • Hoffman, DC ; Ghiorso, A .; Seaborg, GT (2000). The Transuranium People: The Inside Story . World Scientific . ISBN 978-1-78-326244-1.
  • Kragh, H. (2018). Transuranik’ten Süper Ağır Öğelere: Bir İhtilaf ve Yaratılış Hikayesi . Springer . ISBN 978-3-319-75813-8.
  • Silva, Robert J. (2011). “Bölüm 13. Fermium, Mendelevium, Nobelium ve Lawrencium”. Morss, Lester R .; Edelstein, Norman M .; Fuger, Jean (editörler). Aktinit ve Transaktinid Elementlerinin Kimyası . Hollanda: Springer. doi : 10.1007 / 978-94-007-0211-0_13 . ISBN 978-94-007-0210-3.
  • Zagrebaev, V .; Karpov, A .; Greiner, W. (2013). “Süper ağır element araştırmalarının geleceği: Önümüzdeki birkaç yıl içinde hangi çekirdekler sentezlenebilir?”. Journal of Physics: Konferans Serisi . 420 (1): 012001. arXiv : 1207.5700 . Bibcode : 2013JPhCS.420a2001Z . doi : 10.1088 / 1742-6596 / 420/1/012001 . ISSN  1742-6588 .
Reklam (#YSR)
Paylaş:
Etiketler:
İlgili
İlgili içerik ve makaleler.
İlgili Mesajlar
Nobelyum
Mendelevyum
FERMİYUM
AYNŞTAYNYUM