Epigrafi

Epigrafi ( Eski Yunanca : ἐπιγραφή ) yazıtların veya epigrafların yazılı olarak incelenmesi, grafiklerin tanımlanması, anlamlarının açıklığa kavuşturulması, kullanımlarının tarihlere ve kültürel bağlamlara göre sınıflandırılması ve yazı ve yazarlar hakkında sonuçlar çıkarılması bilimidir . Özellikle epigrafiden çıkarılan bir epigrafın, belge olarak tarihsel önemi ve edebi bir kompozisyon olarak sanatsal değeri vardır .

Epigrafi yöntemlerini kullanan bir kişiye epigraf veya epigrafçı denir . Örneğin, İran’da bulunan Behistun yazıtı resmi olan belge arasında Ahameniş İmparatorluğu içinde bir yerde yerli kaya üzerine oyulmuş yazıtın incelenmesi durumu. Epigrafistler, üç dilli yazıtların yeniden yapılandırılması, tercüme edilmesi ve tarihlendirilmesinden ve ilgili durumların bulunmasından sorumludur. Bununla birlikte, yazıt tarafından kaydedilen olayları belge olarak belirlemek ve yorumlamak tarihçilerin işidir . Çoğu zaman, epigrafi ve tarih aynı kişi tarafından uygulanan yeterliliklerdir.

Bir epigraf, tek bir grafikten (bir tencerede emtia sevk eden tüccarın adını kısaltan işaretler gibi) uzun bir belgeye (bir inceleme, bir edebiyat eseri veya bir hagiographic  yazıt) birçok yazıtı inceler. Epigrafi, nümismatik veya paleografi gibi diğer yeterliliklerle örtüşmektedir . Kitaplarla karşılaştırıldığında çoğu yazıt kısadır. Medya ve grafiklerin şekilleri çeşitlidir:  taş veya metal gravürler , kaya çizikleri, balmumundaki izlenimler , dökme metal üzerine kabartma , değerli taşlarda cameo  veya  tifdruk,  seramik  veya  freskte  boyama.  Tipik olarak malzeme dayanıklıdır, ancak dayanıklılık, bir kil tabletin bir alevlenme içinde pişirilmesi gibi bir durum kazası olabilir .