YENİ KEYNESYEN İKTİSAT

Keynesyen akımın zayıf olan mikro iktisadi yönünü geliştirmeyi amaçlamışlardır. Keynesyen ekolün beklenti kavramı daha çok uyumcu beklentiler modeline benzemekteydi. Yeni keynesyenler bu algıyı da değiştirerek rasyonel beklentiler teorisini benimsemişlerdir. Önemli savunucuları; M.Parkin, J.Stiglitz, A.Okun, A.Blinder, S.Fischer, E.Phelps, G.Mankiw, J.Taylor, D.Romer ve G.Akerlof’tur.

• Rasyonel beklentiler varsayımı söz konusudur.
• Öngörülen para politikası hasılayı etkiler. (Yeni Klasiklerde hiç etkilemez)
• Öngörülmeyen para politikası hasılayı daha fazla etkiler.
• Ahlaki tehlike – Asimetrik bilgi – Ters seçim durumlarını ortaya koymuşlardır.
• Piyasalar kendiliğinden temizlenmez. Müdahale zorunludur.
• Para politikası etkilidir ancak maliye politikası daha fazla etkilidir.
• Histerisiz etkisi ve nairu kavramlarını açıklamışlardır.
• Ücretler ve fiyatlar yapışkandır. Nedenleri de şunlardır:

 

• Etkin ücret teorileri
• Zımni sözleşmeler teorisi
• Süre teorileri
• İçerdekiler – Dışardakiler teoremi
• Fiyatların karışık ayarlanması
• Toplam talep dışsallıkları
• Uzun dönemli sözleşmeler
• Menü (Katalog) maliyetleri
• Koordinasyon yetersizlikleri

A.OKUN

• GSYİH ile İşsizlik arasındaki ilişkiyi incelemiştir (Okun Yasası)
• Ücret katılığı modeli ile kısa dönem AS eğrisinin pozitif eğimli oluşunu açıklamıştır.

S.FİSCHER

IMF Başkan yardımcılığı ve icra direktörlüğü de yapan iktisatçı, Türkiye’de 2001 krizinden de sorumlu tutulmuştur. 

J.STIGLITZ

• İşgücü piyasalarında asimetrik bilgi sorunu üzerine yaptığı çalışma ile Nobel ödülü almıştır.
• Etkin ücret kuramını (İşgücü arz fazlası yaratan ücret) açıklamıştır