RAUF ORBAY
TBMM İcra Vekilleri Heyeti Reisi | Görev süresi 12 Temmuz 1922 – 4 Ağustos 1923 |
---|---|
TBMM Nafia Vekili | Görev süresi 21 Kasım 1921 – 14 Ocak 1922 |
KİŞİSEL BİLGİLER | |
Doğum | Hüseyin Rauf 27 Temmuz 1881 İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |
Ölüm | 16 Temmuz 1964 (82 yaşında) İstanbul, Türkiye |
Partisi | Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası (1923-1924) |
Bitirdiği okul | Heybeliada Bahriye Mektebi |
Dini | İslam |
Ödülleri | Mecidiye Nişanı , Osmaniye Nişanı, Harp Madalyası, Liyakat Madalyası, İmtiyaz Madalyası, Yeşil Şeritli İstiklal Madalyası |
Askerî hizmeti | |
Takma adı | “Hamidiye Kahramanı” |
Bağlılığı | Osmanlı İmparatorluğu |
Branşı | Osmanlı donanması |
Hizmet yılları | 1895-1918 |
Rütbesi | Albay |
Komutası | Hamidiye Krüvazörü |
Çatışma/savaşları | Balkan Savaşları, I. Dünya Savaşı |
Hüseyin Rauf Orbay (27 Temmuz 1881, İstanbul – 16 Temmuz 1964, İstanbul), Türk asker, siyasetçi. Osmanlı Devleti’nin son dönemlerinde, Kurtuluş Savaşı’nda ve Türkiye Cumhuriyeti döneminde önemli görevlerde bulunmuştur. Trablusgarp ve Balkan Savaşları’nda gösterdiği başarıdan ötürü “Hamidiye Kahramanı” olarak tanındı. 1918 Ekim’inde Osmanlı Devleti’nin Bahriye Nazırı olarak görev yapan Orbay, devletin çöküş belgesi olan Mondros Mütarekesi’ni hükûmet adına imzalayan kişidir.
Kurtuluş Savaşı sırasında 12 Temmuz 1922-4 Ağustos 1923 tarihleri arasında Türkiye’nin başvekilliğini üstlendi; İsmet Paşa ve Fevzi Paşa’dan sonra Türkiye’nin üçüncü başbakanıdır.
Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası’nın kurucularındadır. İzmir Suikastı davasında idamla yargılanmış, on yıla mahkûm edilmiştir. 1939’da politikaya dönen Orbay, Kastamonu mebusluğu ve Londra büyükelçiliği yapmıştır.
HAYATI
1881’de İstanbul’da Cibali semtinde dünyaya geldi. Babası, Abhaz kökenli Bahriye Birinci Feriki (Oramiral) ve Ayan Meclisi azası Mehmet Muzaffer Paşa; annesi Bedirhan Paşa’nın kızı Rüveyde Hanım’dır.[1]
Babasının görevi nedeniyle orta öğrenimini Trablus Askeri Rüştiyesi’nde yaptıktan sonra İstanbul’a döndü. Heybeliada Bahriye Okulu’nu 1899’da bitirip deniz kuvvetlerine katıldı.
ASKERİ KARİYERİ
25 Mayıs 1909’da Hamidiye Gemisi komutanlığına atandı Arnavutluk Ayaklanmasının bastırılmasında rol oynadı. 1911 Türk-İtalyan Savaşı’nda Trablusgarp’a ikmal sevkiyatında görev aldı. Balkan Savaşları başladığında Hamidiye kruvazöründe süvari idi.
I. Balkan Savaşı sırasında Yunan donanması Çanakkale’yi abluka altına almıştı. Rauf Bey komutasındaki Hamidiye, ablukadan kaçmayı başararak Akdeniz’e açıldı; tarihin ilk korsan kruvarzör harekâtını gerçekleştirdi.[2] 7 ay 24 gün süren harekât, bütün Akdeniz’i, zaman zaman Kızıldeniz’i de içine alıyordu. Harekat boyunca Hamidiye Sırbistan’da askeri tesisleri bombaladı; düşman savaş ve ticaret gemilerini batırdı, Çanakkale ağzındaki Yunan baskısını azalttı. Bütün dünya basının gün gün takip ettiği harekât Osmanlı Devleti açısından büyük bir propaganda başarısı sağladı.[2]
Rauf Bey kamuoyunda “Hamidiye Kahramanı” olarak tanındı. Devlet Hamidiye Kruvazörü Hümâyunu adını taşıyan bir madalya ihdas etti. 2 Temmuz 1913’te daha dönüş yolunda iken Rauf Bey binbaşılığa terfi ettirildi. O yılın sonuna kadar Hamidiye kruvazörünün komutanı olarak göreve devam etti.
I.DÜNYA SAVAŞI
BAHRİYE NAZIRLIĞI
Rauf Bey, savaşın kaybedilmesi ve İttihat ve Terakki hükûmetinin istifa etmesinden sonra kurulan Ahmet İzzet Paşa kabinesinde Bahriye Nazırlığı görevine getirildi ve Osmanlı Devleti’nin çöküş belgesi olan Mondros Mütarekesi’ni hükûmet adına imzalamak zorunda kaldı. Bahriye Nazırlığı, onun son askeri görevi oldu.
SİYASİ KARİYERİ
MİLLİ MÜCADELEYE KATILMASI
Mustafa Kemal Paşa ile birlikte Erzurum’a giden Rauf Bey, Erzurum Kongresi’nde Heyet-i Temsiliye Başkan vekili idi. Ardından Sivas’a geçti ve Sivas Kongresi başlamadan önce kongrenin başkan yardımcılığına getirildi. İstanbul’daki Son Meclis-i Mebusân toplantısına Heyet-i Temsiliye adına katılacak delege olarak seçildi.
SON OSMANLI MECLİS-İ MEBUSAN
Hüseyin Rauf Bey, Sivas Kongresi’nden sonra Son Osmanlı Meclis-i Mebusanı’na Heyet-i Temsiliye adına katılmak üzere Hüsrev Gerede ile birlikte İstanbul’a gitti. Mecliste Felah-ı Vatan grubunun kurulmasına önderlik etti. 16 Mart 1920’de meclisin İngiliz kuvvetleri tarafından basılmasından sonra tutuklanan Rauf Bey, 22 Mart 1920’da Malta’ya sürgüne gönderildi.
Rauf Bey, Malta’da 20 ay süre tutuklu kaldıktan sonra İnebolu’da Binbaşı Rawlinson’la mübâdele edildi. 15 Kasım 1921’de Ankara’ya gelen Rauf Bey, Sivas milletvekili sıfatı ile TBMM’ye katıldı.
BAŞVEKİLLİK
21 Kasım 1921’de Nafia vekilliği (Bayındırlık Bakanlığı) ve Meclis ikinci başkanlığı görevlerine getirilen Rauf Bey, 14 Ocak 1922’ye kadar bu görevlerde kaldı.
30 Ağustos 1922 Başkomutanlık Meydan Muharebesi öncesinde Fevzi Paşa’nın yoğun çalışmaları sebebiyle TBMM İcra Vekilleri Heyeti Başkanlığı görevine geldi ve 12 Temmuz 1922-4 Ağustos 1923 arasında TBMM İcra Vekilleri Heyeti Başkanlığı yaptı.
Kurtuluş Savaşı’nın Türk ordusunun zaferiyle sonuçlanmasının ardından başlayan Lozan Barış Konferansı sırasında İsmet Paşa’nın üstlendiği Millî Savunma ve Dışişleri Bakanlıklarına vekalet etme görevi Rauf Bey’de idi. Lozan görüşmeleri sırasında bazı hükûmet kararlarının dışına çıktığı için İsmet Paşa’ya sözleşmeyi imzalama yetkisini vermemesi iki devlet adamının arasını açtı. İsmet Paşa’ya gerekli yetkiyi TBMM reisi Mustafa Kemal verdi. Lozan Anlaşması’nın imzalanmasından sonra Rauf Bey başbakanlıktan istifa etti.
İZMİR SUİKASTI DAVASI
Eski sürgün mahkûmiyeti ile ilgili 12 Aralık 1940 tarihinde Millî Müdafaa Vekaleti aleyhine dava açtı. Gayesi, murur-u zaman bahanesiyle ele alınmayan mahkûmiyetin haksızlığının tescil edilmesi idi. Askeri Temyiz Mahkemesi 23 Temmuz 1941 tarihli 1342 Esas sayılı kararı ile bunu tescil etti.
VI. Dönem Kastamonu Milletvekili seçilmiştir. II. Dünya Savaşı sırasında 1942’de Londra Büyükelçiliği’ne getirilmesi nedeniyle 16 Mart 1942 tarihinde Milletvekilliğinden istifa etmişti. Büyükelçilik görevinden de 1944 yılında kendi isteği ile ayrıldı ve bir daha devlet görevi kabul etmedi. Hayatının geri kalanın hayatını üniversitelerde ders ve konferanslar vererek ve seyahatlere çıkarak geçirdi. 1964 yılında İstanbul’da geçirdiği kalp krizi sonucu vefat etti. Mezarı Erenköy Sahrayıcedid Mezarlığı’ndadır.
HATIRALARI
Rauf Orbay’ın siyasi hatıraları Feridun Kandemir tarafından haftalık Yakın Tarihimiz dergisinin çeşitli sayılarında yayımlandı.[1] 1965 yılında Feridun Kandemir, Hâtıraları ve Söyleyemedikleri İle Rauf Orbay adlı kitabı yayımladı. Bu hatıralar 1993’te, Rauf Orbay, Cehennem Değirmeni -Siyasî Hatıralarım, adıyla iki cilt halinde, 2003 yılında ise, Siyasî Hatıralar adıyla tek cilt halinde tekrar yayınlanmıştır.
KAYNAKÇA
- Hüseyin Rauf Orbay’ın Hayatı (1880-1964), Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, Sayı:58 Mart 2004
- Rauforbay.org sitesi, Erişim tarihi:30.10.2012