DİFERANSİYEL PSİKOLOJİ

Stern de dahil olmak üzere önde gelen psikologlar, bireysel farklılıklar kavramı için geniş ölçüde itibar görürken, tarihsel kayıtlar, bireysel farklılıkların incelenmesine bilimsel ilgiyi ilk başlatanın Charles Darwin (1859) olduğunu göstermektedir. Yarı kuzeni Francis Galton, insanlar arasındaki bireysel farklılıkları belirleme girişimiyle ilgisini daha da sürdürdü. ^[2]

Örneğin, yeni bir terapinin etkililiğini değerlendirirken, bir tedavi grubundaki terapinin ortalama performansı, ikinci bir kontrol grubundaki bir plasebonun (veya iyi bilinen bir terapinin) ortalama etkinliği ile karşılaştırılabilir. Bu bağlamda, deneysel ve kontrol manipülasyonlarına verdikleri tepkilerdeki bireyler arasındaki farklılıklar, incelenmesi gereken ilginç fenomenler olarak değil, aslında hata olarak ele alınır. Bu yaklaşım uygulanır çünkü psikolojik araştırma , yalnızca insan gruplarına göre tanımlanan istatistiksel kontrollere bağlıdır.

Daha da önemlisi, bireyler yalnızca mevcut durumlarında değil, belirli bir uyarana verilen tepkinin büyüklüğü ve hatta yönü bakımından da farklılık gösterebilir. Genellikle ters U tepki eğrileri ile açıklanan bu tür fenomenler, teşhislerin bir bireyin yanıt profiline göre özelleştirildiği kişiselleştirilmiş tıp gibi çabalarda farklı psikolojiyi önemli bir yere yerleştirir.

Bireysel farklılıklar araştırması tipik olarak kişilik, mizaç (nöro-kimyasal temelli davranışsal özellikler), motivasyon , zeka , yetenek, IQ , ilgi alanları, değerler, benlik kavramı, öz-yeterlik ve öz saygıyı içerir ( bunlardan sadece birkaçı). ABD’de kalan birkaç “diferansiyel psikolojisi” programları vardır. Bu alandaki araştırmalar çok aktif olmasına rağmen. Mevcut araştırmacılar, çeşitli uygulamalı ve deneysel programlarda bulunur. Dahil klinik psikoloji , eğitim psikolojisi , Endüstri ve örgüt psikolojisi, kişilik psikolojisi, sosyal psikoloji, davranış genetiği ve gelişim psikolojisi programları, bilişsel gelişim, neo-Piagetci teorileri özellikle.

Bireysel farklılıkları incelemek için psikologlar çeşitli yöntemler kullanır. Hem insanlar hem de diğer memeliler üzerindeki psikofizyolojik deneyler arasında EEG, PET taramaları, MRI, fonksiyonel MRI, nörotransmiter ve hormonal sistemlerle nörokimya deneyleri , kafein ve kontrollü ilaç zorlukları yer alır. Bu yöntemler, tutarlı, biyolojik temelli davranış kalıplarının (mizaç) biyolojik belirteçlerinin araştırılması için kullanılabilir.psikiyatrik bozuklukların özellikleri ve semptomları). Diğer yöntem grupları, benzer ortamlarda farklı insanların nasıl davrandığını görmek için davranış deneylerini içerir. Davranışsal deneyler genellikle kişilik ve sosyal psikolojide kullanılır ve insanlardan psikologlar tarafından hazırlanan kağıt tabanlı ve bilgisayar tabanlı formları doldurmalarının istendiği sözcüksel ve öz bildirim yöntemlerini içerir.