ÇAĞDAŞ BALE

TARİHÇE

George Balanchine genellikle çağdaş balenin ilk öncüsü olarak kabul edilir. Bununla birlikte, çağdaş balenin gerçek kökeni Rus sanat yapımcısı Serge Diaghilev’e aittir. Diaghilev, genel kamuoyuna sanat anlayışı getirmek istedi. Halkın kullanımına sunmak için tüm sanat türlerini (resim, müzik, tiyatro ve sanat) birleştiren bir program yarattı. Bu program Rusya’da başarılı olduğunda, Diaghilev klasik bale üzerine yeni bir dönüş yaratarak bunu Avrupalı ​​bir izleyici kitlesine ulaştırmak için ilham aldı. İlk gösteriyi 1909’da başlatarak Diaghilev’in Rus Bale Kumpanyasını kurdu. Ancak Diaghilev bir koreograf değildi, eserinin gelişimini biri George Balanchine olan birkaç tanınmış koreografa emanet etti.

Balanchine’in klasik bale ile günümüz çağdaş balesi arasında uzanan geliştirdiği dans tarzı, günümüz standartlarında neoklasik bale olarak biliniyor. Çalışmalarını uzaklaştırmak için ellerini büktü (ve bazen ayakları), bacakları döndü, tek parça mayo, tunik ve “pudra puf” tütü ^[2] gibi geleneksel olmayan kostümler kullandı. klasik ve romantik bale geleneklerinden. Balanchine gibi modern dans sanatçılar davet Paul Taylor, şirketi dans etmek de New York Balesi ve o modern dans koreografı ile çalıştı Martha Graham , ^[3] Modern teknikler ve fikirlere onun poz genişletti.Bu dönemde, John Butler ve Glen Tetley gibi diğer koreograflar, deneylerde bale ve modern teknikleri bilinçli olarak birleştirmeye başladılar.

KOREOGRAFLAR

Balanchine ile eğitim alan ve bu neoklasik tarzın çoğunu benimseyen dansçılardan biri Mihail Baryshnikov’du.  Baryshnikov’un 1980’de Amerikan Bale Tiyatrosu’na sanat yönetmeni olarak atanmasının ardından, başta Twyla Tharp olmak üzere çeşitli modern koreograflarla çalıştı. ^[4] Tharp koreografisi ABT ve Baryshnikov için 1976’da Push Comes To Shove ; ^[5] 1986’da kendi şirketi için In The Upper Room’u yarattı. Bu parçaların her ikisi de, çağdaş baleyi kullanmaları için, pointe ayakkabıların ve klasik eğitimli dansçıların kullanımıyla birleştirilen belirgin bir şekilde modern hareketleri kullanmaları nedeniyle yenilikçi kabul edildi.

Tharp, 1957’de Robert Joffrey tarafından kurulan The Joffrey Ballet ile de çalıştı. Deuce Coupe’nin koreografisini 1973’te pop müzik ve modern ve bale tekniklerinin bir karışımını kullanarak yaptı. Joffrey Ballet, çoğu kurucu ortak Gerald Arpino’nun koreografisini yaptığı çok sayıda çağdaş eser sergilemeye devam etti . ^[6]

Diğer önemli çağdaş koreograflar arasında Jorma Elo, William Forsythe, Mark Morris, Jiri Kylian, Alonzo King ve Trey McIntyre yer alıyor.

TEKNİK

Çağdaş bale, eğitim yöntemleri ve tekniği açısından hem modern danstan hem de klasik baleden yararlanmaktadır. Bir dansçının çeşitli stilleri somutlaştırabilmesi için eğitim rejimi daha çeşitli hale geldi. Amerikalı dansçılar için genellikle George Balanchine’in imza hızı ve stilini içeren klasik tekniğe ek olarak, dansçılar da modern çalışır. Buna ek olarak, birçok dansçı çeşitli çapraz eğitimler yapar. Pilates ve yoga genellikle kasları gevşetmek ve vücudu hizalamak için dahil edilir. 1920’lerin sonlarından bu yana, Pilates , yaralanmayı önlemeye yardımcı olmak için popüler bir çapraz eğitim biçimi olmuştur, ancak giderek artan bir şekilde Gyrotonic Genişletme Sistemi kullanılıyor. Çağdaş çalışmalarla, dansçıların dikenlerinin daha esnek olması ve nasıl topraklanacağını anlamaları gerekir. Bu, dansçıların “yukarı” çekmesi gereken ve vücudun üst kısmının tutulduğu klasik ve neoklasik balenin aksine. Dansçıların daha çok yönlü olabilmeleri için daha modern bir teknikle üzerine inşa edebilmeleri için önce klasik bale eğitimi almaları gerekmektedir. Resmi eğitime rağmen dansçılar, yüksek yoğunluklu ayak hareketleri nedeniyle sıklıkla ayak bileği yaralanmalarından etkilenirler.

KOSTÜMLER

Kostümler ve ayakkabılar da diğer dans tarzlarından farklıdır. Çağdaş balede dansçılardan pointe ayakkabılar, normal bale ayakkabıları giymeleri veya hatta hiç ayakkabı giymemeleri istenebilir. Aynı çok yönlü yaklaşım müzik, sahne ve kostümler için de geçerli. Çağdaş bale, belirli standartların karşılanmasını gerektirmez. Modern danstan daha fazla ana hatları olsa da klasik balenin sınırlarına uymuyor. Klasik bale tutuş, puantiyeli ayakkabılar ve manzara gerektirir. Çağdaş bale, gelenekselden daha modern tunik tipine kadar farklı kostüm türleri kullanır. Müzik seçenekleri de değişebilir. Klasik balede genellikle koreografi klasik müzik üzerine yapılır. Çağdaş balede, müzik geleneksel klasik müzikten günümüzün popüler müziğine kadar çeşitlilik gösterebilir.

GÜNÜMÜZ

Bugün dünyanın her yerinde birçok çağdaş bale topluluğu ve koreograf var. Önemli şirketler arasında Nederlands Dans Theatre, Hubbard Street Dance Chicago, Complexions Contemporary Ballet ve Alonzo King LINES Ballet bulunmaktadır. Aynı şekilde, birçok geleneksel “klasik” şirket de düzenli olarak çağdaş eserler sergiliyor. Kendini profesyonel bale dansçıları olarak tanımlayabilecek klasik eğitimli dansçıların çoğunun çok yönlü olmaları ve klasikten neoklasik, çağdaş baleye ve modern dansa kadar çeşitli işleri yapabilmeleri gerekir. Pointe tekniğinde ustalıkla kusursuz bale tekniğine sahip olmaları gerekir.kadınlar için, ama aynı zamanda, Paul Taylor gibi modern koreografların işlerini sergileyen veya Ohad Naharin’in çalışmalarında Gaga’yı kucaklayan bale terlikleri veya çıplak ayakla rahat olmaları isteniyor.

Bale şirketlerinin şirkette yeni – genellikle çağdaş – yeni işler yaratmaları için resmi bir koreografın ikamet etmesi çok yaygındır. Ayrıca, birçok çağdaş koreograf, yeni işler yaratmak için şirketlere gitmekle görevlendirildi ya da bir şirket zaten var olan işi yapma haklarını ödeyecek ve resmi bir tekrarlayıcı bunu sahnelemeye gelecek. Twyla Tharp, daha önce de belirtildiği gibi, çalışmaları yaygın olarak gerçekleştirilen tanınmış bir koreograftır.

KAYNAKÇA