TÜRKÇE (TÜRK DİLLERİ)

	Türk
Etnik köken	Türk halkları
Coğrafi; dağılım	Batı Asya; Orta Asya; Kuzey Asya ( Sibirya ); Doğu Asya ( Uzak Doğu ); Kafkasya; Doğu Avrupa
Dilbilimsel sınıflandırma	Dünyanın birincil dil ailelerinden biri
Proto-dil	Proto-Türk
alt bölümler	Ortak Türkçe; Oghur;
ISO 639-5	trk
Glottolog	turk1311
	Türk dillerinin dağılımı

Genel ifadeyle Türk dili veya özel tanımla Türk dilleri; Doğu Avrupa, Kafkasya, Orta Asya, Batı Asya, Kuzey Asya’da (özellikle Sibirya) ve Doğu Asyayı kapsayan 35 ^[2] ülke, coğrafya ve bölgede yaşayan Türk halkları arasında konuşulan bir dildir.

Türk dilleri yaklaşık 170 milyon kişi tarafından ana dil olarak konuşulmakta ve ikinci dil konuşmacıları da dahil olmak üzere toplam Türkçe konuşan kişi sayısı 200 milyonu aşmaktadır.^[5]^[6][^7] En fazla konuşmacısı olarak Türk dili, ağırlıklı olarak Anadolu ve Balkanlar’da konuşulan Türkçe’dir ve anadili Türkçe olanların yaklaşık % 40’ını oluşturmaktadır. ^[4]

Ünlü uyumu, aglütinasyon ve dilbilgisel cinsiyet yokluğu gibi karakteristik özellikler Türk ailesi içinde evrenseldir.^[4]Türk, Azerbaycan, Türkmen, Qashqai, Gagauz, Balkan Gagavuz Türkçesi ve Oğuz’dan etkilenen Kırım Tatarcası da dahil olmak üzere çeşitli Oğuz dilleri arasında yüksek derecede karşılıklı anlaşılırlık vardır. ^[8] Sınıflandırma yöntemleri farklılık gösterse de, Türk dilleri genellikle eşit olarak iki kola ayrılmıştır. Oghur kolunun hayatta kalan tek üyesi olan, Çuvaş ve Genel Türk Oğuz dala dahil tüm diğer Türki dilleri içerir.

Moğolca, Tunguzca, Korece ve Japonca, Türk dilleri ile bazı benzerlikler gösterir. Bu benzerlikler bazı dilbilimcilerin Altay dil ailesi önerisine yol açmasına rağmen, bu öneri bazı tarihsel dilbilimciler tarafından büyük ölçüde kabul edilmemektedir. ^[9]^[10] Ural dilleri ile belirgin benzerlikler, bu ailelerin Ural-Altay hipotezi altında uzun süre bir aile olarak görülmelerine bile neden olmuştur. ^[11]^[12]^[13]Bununla birlikte, bu makro ailelerden birinin varlığını sonuçlandırmak için yeterli kanıt yoktur, diller arasındaki paylaşılan özellikler şu anda geniş tarih öncesi dil temasına atfedilmektedir.

ÖZELLİKLERİ

Türk dilleri hükümsüz dillerdendir ve ünlü uyumu, son ekler ve edatlar aracılığıyla geniş aglütinasyon ve dilbilgisi makaleleri, isim dersleri ve dilbilgisi cinsiyeti yoktur. Konu-nesne-fiil kelime sırası aile içinde evrenseldir. Bir kelimenin kökü temel olarak bir, iki veya üç ünsüzden oluşur.

TARİH

TARİH ÖNCESİ

Türk halklarının anavatanı ve dillerinin Transcaspian bozkır ve Kuzeydoğu Asya (Mançurya) arasında bir yerde olduğu,^[14] Güney Sibirya ve Moğolistan yakınlarındaki bölgeye Türkçenin “İç Asya Vatanı” olduğunu gösteren genetik kanıtlar olduğu ileri sürülmektedir.^[15] Benzer şekilde Juha Janhunen, Roger Blench ve Matthew Spriggs de dahil olmak üzere birçok dilbilimci, günümüz Moğolistan’ının erken Türk dilinin anavatanı olduğunu öne sürmektedir. ^[16]

Proto-Türkler ve Proto-Moğollar arasında yaklaşık M.Ö. ilk binyılda yoğun temas yaşandı. İki Avrasya göçebe grubu arasındaki ortak kültürel geleneğe “Türk-Moğol” geleneği denir. İki grup benzer bir din sistemi olan Tengrizm’i paylaştı ve Türk dilleri ile Moğol dilleri arasında çok sayıda belirgin benzerlik söz konusudur. Benzerlikler iki yönlü olmasına rağmen, bugün Türkçe kelimeler Moğolca kelime dağarcığının en büyük yabancı bileşenini oluşturmaktadır. ^[17]

Türk ve yakındaki Tunguz ve Moğol aileleri ile Korece ve Japon aileleri (eski adıyla Altay dil ailesinin bir parçası olduğu düşünülen) arasındaki bazı sözcüksel ve yaygın tipolojik benzerlikler daha son yıllarda grup arasında tarih öncesi temas, bazen Kuzeydoğu Asya sprachbund olarak anılır. “Çekirdek Altaic” (Türk, Moğolca ve Tungusik) arasındaki daha yakın zamanda (MÖ ilk binyıl civarında) temas, Türkçe ve Moğolca arasına ödünç alınmış gibi görünen kesin ortak kelimelerin varlığı nedeniyle ayırt edilir. Moğolik’ten Tungus’a, Türkçenin Moğolik’e yaptığı borçlar Moğolik borçların Türkçeye önemli ölçüde daha fazla olduğundan, Türk ve Tungusic de Moğolca’da bulunmayan hiçbir kelimeyi paylaşmamaktadır.

Alexander Vovin ^[18]^[19], Eski Türkçenin, Ruan-ruan dilinden (Rouran-Cücen Kağanlığının dili) bazı kelimeleri ödünç aldığını ve Vovin’in muhtemelen nesli tükenmiş Altaic olmayan bir dil olduğunu düşünmektedir. Yenise dili veya herhangi bir modern dil ile ilgili olmayan.

Türk dilleri aynı zamanda proto-Türk zamanında erken temasa işaret eden bazı Çinli alıntı kelimeleri gösterir . ^[20]

Robbeets, Türk dillerinin anavatanının, Mançurya yakın, Moğolca, Tunguz ve Korece (atası dahil vatan Japon “bu diller ortak paylaştığını) ve Transeurasian “kökenli olduğu iddiasındadır. ^[21] ^[22]^[23]

ERKEN YAZILI KANITLAR

10. yüzyıl Irk Bitig veya Orhun senaryosu ile Eski Uygur dilinde yazılmış “Kehanet Kitabı”

Türk dillerinin ilk kurulan kayıtları 1889 senesinde keşfedilen sekizinci yüzyılda yazılmış olan Orhun yazıtlarıdır. Karahanlılar dönemind eKaşgarlı Mahmud’ tarafından 11. yüzyılda kaleme alınan Divanü Lugati’t-Türk ailenin erken dilsel detayını, coğrafyasını anlatmaktadır. Özet olarak Türk dillerinin ilk kapsamlı sözlüğüdür ve Türkçe konuşanların coğrafi dağılımının bilinen ilk haritasını da içerir. ^[24]

Türk diline ait başka bir kılavuz eser ise 12. veya 13. yüzyılda kaleme alınan Codex Cumanicus’tur. Kıpçak Türkçesi ve Latince şeklinde yazılmıştır. Kitap, Katolik misyonerlerin günümüzde Romanya ve Macaristan’da yaşayan Kuman Türkleri için yazdığı kitaptır, Çuvaş Türkçesiyle Volga Bulgarlar tarafından konuşulan dilin en eski kayıtları MS 13-14. Yüzyıllara tarihlenmektedir.

COĞRAFİ GENİŞLEME VE GELİŞME

Türk gelişimi, MS 6. yüzyıl ile 17 yüzyıl arasında gerçekleşmiş, bu genişleme ile Türki diller, Doğu batı hattında Çin Seddiden Adriyatik Denizine kadar, Kuzey güney hattında ise Sibirya’dan Mısır’a kadar uzanmıştır. Başta coğrafi ve dinsel etkileşim nedenlerinden Farsça, Hint Dilleri, Arapça, Moğolca, Rusça, Çince ve diğer dillerden kelime ve kullanım yöntemleri geçmiştir. ^[25]

Yüzyıllar boyunca Türkçe konuşan halklar yoğun bir şekilde göç etmiş ve sürekli karışmış ve dilleri karşılıklı olarak ve çevredeki dillerle, özellikle İran, Slav ve Moğolca dillerle temas yoluyla etkilenmiştir . ^[27]

Bu, her dil ve / veya dil grubundaki tarihsel gelişmeleri gizlemiştir ve sonuç olarak, Türk dillerini sınıflandırmak için çeşitli sistemler mevcuttur. Türkçenin modern genetik sınıflandırma şemaları hâlâ büyük ölçüde Samoilovich’e borçludur (1922).

Türk dilleri altı şubeye ayrılabilir: ^[28]

Ortak Türkçe
- Güneybatı ( Oğuz Türkçesi )
- Güneydoğu ( Karluk Türkçesi )
- Kuzeybatı ( Kıpçak Türkçesi )
- Kuzeydoğu ( Sibirya Türkçesi )
- Arghu Türkçesi
Oğuz Türkçesi

Bu sınıflandırmada Uygur Türkçesine Lir- Türkic de denir ve diğer şubeler Shaz-Türk veya Ortak Türkçe başlığı altında toplanır . Bu iki ana türden Türkçenin ne zaman ayrıştığı varsayılabilir. ^[29]

Daha az kesinlik ile, Güneybatı, Kuzeybatı, Güneydoğu ve Oğuz grupları ayrıca Batı Türkçesi , Kuzeydoğu, Kırgız-Kıpçak ve Arghu (Halaç) grupları olarak Doğu Türkçesi olarak özetlenebilir . ^[30]

Coğrafi ve dilbilimsel olarak, Kuzeybatı ve Güneydoğu alt gruplarının dilleri merkezi Türk dillerine aitken, Kuzeydoğu ve Khalaj dilleri çevresel dillerdir.

Hruschka ve ark. (2014) ^[31] bir Türk ağacını fonolojik ses değişimlerine dayanarak hesaplamak için hesaplamalı filogenetik yöntemleri kullanmaktadır .

ŞEMA

Aşağıdaki izogloszlar geleneksel olarak Türk dillerinin sınıflandırılmasında kullanılmaktadır: ^[32]^[28]

Rhotacism (veya bazı görünümlerde, zetacism), örneğin “dokuz” * tokkuz kelimesinin son ünsüzünde . Bu, / r / sergileyen Oğuz şubesini, / z / sergileyen diğer Türkçeden ayırır. Bu durumda, rotacism bu dalda * – / r /, * – / z / ve * – / d / to / r /, * – / k /, * – / kh / gelişimini ifade eder. ^[33] Türkçede rotacizm ve lambdacism tartışmaları hakkındabkz. Antonov ve Jacques (2012)^[34] .
Intervocalic * d , örneğin “foot” * hadaq kelimesindeki ikinci ünsüz
Son-son -G , örneğin * lIG sonekinde, örneğin * tāglïg

Ek izoglozlar şunları içerir:

Başlangıç * h kelimesinin korunması , örneğin “ayak” hadaq kelimesinde. Bu Khalaj’ı periferik bir dil olarak ayırır.
Palatal * ń’ın denasalizasyonu , örneğin “deniz” kelimesinde, deńiz

İZOGLOS	Eski Türkçe	Türk	Türkmen	Azeri	Kaşkayi	Özbekçe	Uygur	Tatar	Kazak	Kırgız	Altay	Batı Yugur	Fu-yü Gyrgys	Hakas	Tuvaca	Saha / Yakut	Halaç	Çuvaş
z / r ( dokuz )	toquz	dokuz	dokuz	doqquz	doqquz	to’qqiz	toqquz	tuɣïz	toǵyz	toɣuz	toɣus	dohghus	doɣus	toɣïs	tos	toɣus	toqquz	tăχăr
* h- ( ayak )	adaq	ayak	ayak	ayaq	ayaq	oyoq	ayaq	ayaq	aıaq	ayaq	ayaq	azaq	azïχ	azaχ	adaq	ataχ	hadaq	ura
* VdV ( ayak )	adaq	ayak	ayak	ayaq	ayaq	oyoq	ayaq	ayaq	aıaq	ayaq	ayaq	azaq	azïχ	azaχ	adaq	ataχ	hadaq	ura
* -ɣ ( dağ )	tāɣ	dağ *	dag	dağ	daɣ	tog’	tagh	ayag	Tay	tō	tü	taɣ	daχ	taɣ	daɣ	TIA	tāɣ	tu
*sonek -lïɣ** ( dağlık )	tāɣlïɣ	dağlı	dagly	dağlı	daɣlïɣ	tog’lik	taghliq	tawlï	taýly	Tolu	Tulu	taɣliɣ	daɣluɣ

TÜRK DİLİ AİLESİ

Aşağıdaki tablo, Lars Johanson (1998) tarafından sunulan sınıflandırma şemasına dayanmaktadır ^[35]

Proto-Türk	Ortak Türkçe	Güneybatı Ortak Türkçesi (Oğuz)
			Batı Oğuz		Eski Anadolu Türkçesi (soyu tükenmiş) Osmanlı Türkçesi (soyu tükenmiş) Pecheneg (soyu tükenmiş) Türk Gagavuz Azeri
			Doğu Oğuz		Türkmen Horasani Türkçesi Salar ^[36]
			Güney Oğuz		Qashqai
		(Arghu)			Halaç
		Kuzeybatı Ortak Türkçesi (Kıpçak)			Kıpçak (soyu tükenmiş)
			Batı Kıpçak		Kumukça Karaçay-Balkar Kırım Tatarcası Urum Krymchak karayim Cuman (soyu tükenmiş)
			Kuzey Kıpçak (Volga – Ural Türkçesi)		Tatar Başkurt Eski Tatar dili (soyu tükenmiş)
			Güney Kıpçak (Aralo-Hazar)		Kazak Karakalpak Kırgızistan ^[37] Kıpçak Özbekçe (Fergana Kıpçak dili) (soyu tükenmiş) Sibirya Tatarı ^[38] Gey yok
		Güneydoğu Ortak Türkçesi (Karluk)	Batı		Özbekçe
			Doğu		Uygur tarançiler Aini ^[39] İli Türk Çağatay (soyu tükenmiş) Khorezmian (soyu tükenmiş) Karahanlı (soyu tükenmiş)
		Kuzeydoğu Ortak Türkçesi (Sibirya)	Kuzey Sibirya		Saha (Yakut) Dolgan
			Güney Sibirya	Sayan Türkçesi	Duhan Tuvan (Soyot, Uriankhai) Tofa
				Yenisei Türkçesi	Hakas Fuyü Gïrgïs Shor (Saghay Qaca, Qizil) Batı Yugur (Sarı Uygur) ^[37]^[40]^[41]^[42] Orhun Türkçesi (soyu tükenmiş) Eski Uygur (soyu tükenmiş)
				Chulym Turkic	Chulym (Küerik)
				Altay Türkçesi ^[37]	Altay Oirot ve Tuba, Qumanda, Qu, Teleut, Telengit gibi lehçeler
		Oghur			Çuvaş Hazar (soyu tükenmiş) Bulgar (soyu tükenmiş)

KELİME KARŞILAŞTIRMA

Aşağıdaki kısa bir karşılaştırma Türk dil ailesine mensup yaklaşık 60 kelime mukayesesi bulunmaktadır.

Boş hücreler, kavramı tanımlamak için belirli bir dilin bir kelimeden yoksun olduğu anlamına gelmez, daha ziyade, o dildeki kavramın kelimesinin başka bir kökten oluşturulabileceğini ve sıradaki diğer kelimelerle bir çakışma olmadığını ima eder. yerine bir kredi kelimesi kullanılır.

Ayrıca, anlamda bir dilden diğerine kaymalar olabilir ve bu nedenle verilen “Ortak anlam” sadece yaklaşıktır. Bazı durumlarda (örneğin Türkçe, “yangın” için tercih edilen kelime Farsça kökenli olup verilen form yalnızca dilin bazı ağızlarda bulunursa veya bir loanword çok daha yaygındır ateş yerli oysa od öldü). Formlar aksi belirtilmedikçe yerli Latin ortografilerinde verilmiştir.

	Ortak anlam	Proto-Türk	Eski Türkçe	Türk	Azeri	Qashqai	Türkmen	Tatar	Başkurt	Kazak	Kırgız	Özbekçe	Uygur	Saha / Yakut	Çuvaş
ilişki	baba, ata	* ata, * kaŋ	ata, apa, kaŋ	baba, ata	baba, ata	Bowa / ata	ata	ata, atay	ata, atay	ata	ata	ota	ata	ağa	atte, aśu, aşşe
	anne	* ana, * ög	ana, ög	ana, anne	ana	ana / nana	ene	ana, äni	ana, inä (y) / asay	ana	ene	ona	ana	iye	anne, annü, amăşĕ
	oğul	* ogul	oɣul	oğul	oğul	oğul	ogul	ul	ul	ul	uul	o’g’il	oghul	UOL	ıvăl, ul
	adam	* ,r, * érkek	er	erkek	ər / erkək	kisi	erkek	ir	ir, irkäk	er, erkek	erkek	erkak	er	er	ar / Arsin
	kız	* Kir	qIZ	kız	qız	QIZ / qez	gyz	qız	qID	qyz	kız	qiz	qiz	KIIS	ona
	kişi	* kiĺi, * yạlaŋuk	kiši, yalaŋuq	kisi	kisi		kisi	kese	kese	kisi	kisi	Kishi	Kishi	kihi	SİN
	gelin	* gelin	kelin	gelin	gəlin	Galin	gelin	kilen	kilen	kelin	kelin	kelin	kelin	kiyiit	soydaş
	Kayınvalide			kaynana	qaynana	qäynänä	gaini ene	qayın ana	qäynä	qaıyn ene	kaynene	qaynona	qeyinana		huńama
Vücut kısımları	kalp	* yürek	yürek	yürek	ürək	Irag / üräg	Yurek	yöräk	yöräk	Jurek	jürök	yurak	yürek	sürex	CERE
	kan	* Kian	qan	kan	qan	qan	gan	qan	qan	qan	kan	qon	qan	xaan	yun
	kafa	* Balc	BAS	baş	baş	BAS	baş	baş	baş	bas	baş	zırva	darbe	bas	irin / POS
	saç	* s (i) ač, * kïl	sač, qïl	saç, kıl	saç, qıl	tik / qel	saç, gyl	çäç, qıl	säs, qıl	Şaş	çaç, kıl	soch, qil	sach	battax, kıl	hüś, hul
	göz	* gor	köz	göz	göz	gez / göz	göz	Kuz	Kud	Koz	köz	ko’z	köz	xarax, kös	Kuş / Kos
	kirpik	* kirpik	kirpik	kirpik	kirpik	kirpig	kirpik	kerfek	kerpek	kirpik	kirpik	kiprik	kirpik	kılaman, kirbii	hărpăk
	kulak	* kulkak	qulqaq	quulaq	qulaq	qulaq	Gulak	qolaq	qolaq	qulaq	Rus çiftlik sahibi	quloq	qulaq	kulgaax	hălha
	burun	* burun	burun	burun	burun	burn	burun	borın	moron	muryn	Murun	burun	burun	Murun, Munnu
	kol	* kol	YK	kol	YK	YK	gol	qul	qul	YK	kol	qo’l	YK	хol	hul
	el	* El-ig	elig	el	əl	Al	el			alaqan	alakan		ilik	ilii	ala
	parmak	* erŋek, * biarŋak	ernek	parmak	barmaq	burmaq	barmaq	barmaq	barmaq	barmaq	Barmak	barmoq	barmaq	tarbaq	pürne / porna
	tırnak	* dïrŋak	tïrŋaq	tırnak	dırnaq	dïrnaq	dyrnak	tırnaq	tırnaq	tyrnaq	tırmak	tirnoq	tirnaq	tıngıraq	Cerne
	diz	* dīŕ, * dǖŕ	tiz	diz	diz	diz	dyz	tez	tiz	Tize	Tize	Tizza	tiz	tobuk	çĕrśi, çerkuśśi
	buzağı	* baltïr	baltïr	baldır	baldır	ballïr	baldyr	baltır	baltır	baltyr	baltır	boldir	baldır	ballır	Pil
	ayak	* (H) adak	adaq	ayak	ayaq	ayaq	ayak	ayaq	ayaq	aıaq	ayak	oyoq	ayaq	Ataq	ura
	karın	* Karin	qarïn	karın	qarın	Qarn	Garyn	qarın	qarın	qaryn	karın	qorin	qerin	xarın	Hiram
Hayvanlar	at	*(şapka	en	en	en	en	en	en	en	en	en	ot	en	en	ut / ot
	sığırlar	* dabar	ingek, tabar	inek, davar, sığır	inək, sığır	Seger	sygyr	sıyır	hıyır	sıyr	sıyır	SIGIR	siyir	INAX	ene
	köpek	* ït, * köpek	o	o, köpek	o	kepäg	o	and	and	o	o	o	o	o	yıtă
	balık	*balık	balïq	balık	balıq	balïq	balık ürünleri	balıq	balıq	balyq	balık	baliq	beliq	balık	pula
	bit	*bit	bit	bit	bit	bit	bit	bahis	bahis	bit	bit	bit	bit	bit	pıytă / puta
Diğer isimler	ev	* eb, * havlama	eb, barq	ev, havlama	ev	AV	oY	öy	öy	Ui	Üy	uy	öy		Surt
	çadır	* otag, * gerekü	otaɣ, kerekü	çadır, otağ	Çadır; otaq	CADOR	Çadır; Otağ	çatır	‘ve satır	Shatyr; Otay	çatır	chodir; o’toq	Çadır; otaq	otuu	Catar
	yol	* Yol	yol	yol	yol	yol	Yol	yul	yul	jol	jol	yo’l	yol	suol	sul
	köprü	* köprüg	köprüg	köprü	Körpü		Köprü’de	Küper	Küper	Kopir	köpürö	ko’prik	kövrük	kürpe	kĕper
	ok	*tamam	oq	tamam	öküz	öküz / tir	ok	uq	uq	oq	ok	o’q	oq	öküz	uha
	ateş	* ot	OT	od, ateş (Pers.)	od	ot	ot	ut	ut	ot	ot	o’t	ot	uot	vut / vot
	kül	* kül	kül	kül	kül	kil / kül	kül	Köl	Köl	Kul	kül	kul	kül	kül	Kel
	Su	* alt, * sïb	alt	su	su	su	Sufi	su	hiw	sı	suu	jip	su	uu	SIV / şu
	gemi botu	* Gemi	kemi	gemi	gəmi		gamî	koyma	Kama	keme	keme	kema	keme		kime
	göl	* kȫl	Köl	göl	göl	göl / jeli	Köl	kül	kül	Kol	Köl	ko’l	Köl	Kuol	Kule
	Pazar	* güneĺ, * gün	kün	güneş, gün	günəş, gün	cin / gün	gün	qoyaş, kön	qoyaş, kön	kun	kün	Quyosh, Kun	selam	kün	hĕvel, kun
	bulut	* bulit	bulut	bulut	Bulud	bulut	bulut	bolıt	Bolot	bult	bulut	bulut	bulut	Bilit	Pelet
	yıldız	* yultuŕ	yultuz	yıldız’ait	ulduz	ulluz	Yıldız	yoldız	yondoð	juldyz	jıldız	yulduz	yultuz	sülüs	saltar
	toprak, toprak	* toprak	topraq	toprak	torpaq	torpaq	toprak	tufraq	tupraq	topyraq	topurak	tuproq	tupraq	toburax	tăpra
	tepenin	* tepö, * töpö	topu	tepe	təpə		depe	tuba	tuba	olmak	Tobo	tepa	alkolik olmak	Tobo	Tupe
	Ağaç / odun	* ïgač	ïɣač	ağaç	Ağaç	ağaĵ	agaç	ağaç	ağalar	aǵash	jygaç	yog’och	yahach		yıvăś
	tanrı ( Tengri )	* teŋri, * taŋrï	teŋri, burka	tanrı, Çalab	tanrı	Tari / Allah / Xoda	tanrı	täñre	täñre	táńiri	Tenir	Tangri	tengri	tangara	Tura / Tora
	gökyüzü	* teŋri, * kȫk	kök, teŋri	gök	göy	gey / göy	gök	Kük	Kük	KOK	kök	ko’k	kök	küöx	Kavak / koak
Sıfatlar	uzun	* idrar	uzun	uzun	uzun	uzun	Uzyn	Özin	ODON	Uzyn	uzun	uzun	uzun	uhun	Varam
	yeni	* yaŋï, * yeŋi	Yani	yeni	yeni	Yeni	ýaňy	Yana	Yani	Jana	Jani	Yangi	Yengi	SANA	Sene
	şişman	* Semir	semiz	semiz, şişman	kök		semiz	simez	himeð	semiz	semiz	semiz	semiz	EMIS’in	Samar
	tam	* doli	tolu	dolu	dolu	dolu	doly	Tuli	Tuli	toly	tolo	to’la	toluq	toloru	tulli
	beyaz	* ,k, * ürüŋ	āq, ürüŋ	ak, beyaz (Ar.)	Ağ	aq	ak	aq	aq	aq	ak	oq	aq		Sura’yı
	siyah	* kara	qara	kara, siyah (Pers.)	qara	Kara	gara	qara	qara	qara	kara	gora	qara	xara	hura
	kırmızı	* Kiril	Qizil	kızıl, kırmızı (Ar.)	Qizil	Qizil	gyzyl	Qizil	qıðıl	qyzyl	kızıl	qizil	qizil	kıhıl	hĕrlĕ
sayılar	1	* BİR	Bir	Bir	Bir	Bir	Bir	ber	ber	Bir	Bir	Bir	Bir	biir	Perre
	2	* eki	eki	on iki	on iki	ikki	on iki	ike	ike	eki	eki	ikki	ikki	ikki	iKKE
	4	* dȫrt	haksız fiil	dört	dord	Derd / DORD	dört	DURT	DURT	tort	tort	to’rt	tort	tüört	tăvattă
	7	* yeti	yeti	yedi	yeddi	yeddi	Yedi	cide	yete	jeti	jeti	yetti	yetti	sette	Sicce
	10	* on	on	on	on	on	on	un	un	on	on	o’n	on	uon	vunnă, vună, vun
	100	* yǖŕ	yüz	yüz	yüz	Iz / yüz	yüz	yoz	Yod	Cüz	Cüz	yuz	yüz	SUUS	Ser

DİĞE OLASI İLİŞKİLER

Türk dili ailesi şu anda dünyanın birincil dil ailelerinden biri olarak kabul edilmektedir . ^[43] Türkçe, tartışmalı Altay dili ailesinin ana üyelerinden biridir . Dış bir ilişki hakkında başka teoriler de vardır, ancak bunların hiçbiri genel olarak kabul edilmez.

KORECE

Bazı dilbilimciler, Altay’dan bağımsız olarak Türk ve Koreli arasında genetik bir ilişki olasılığı olduğunu öne sürmektedir. ^[44]^[45]^[46] Würzburg Üniversitesi’nden dilbilimci Kabak (2004), Türk ve Korece’nin morfolojinin yanı sıra benzer fonolojiyi paylaştığını belirtmektedir. Yong-Song Li (2014) ^[45] Türki ve eski Korece dilleri arasında güçlü bir bağ olduğunu iddia etmektedir.Bu sözde kognatların erken Türk dilini yeniden yapılandırmak için yararlı olabileceğini belirtiyor. Ona göre doğa, yeryüzü ve özellikle gökyüzü ve Yıldız gibi kelimelerin soydaş bir bağı olduğuna inanmaktadır.

Dilbilimci Choi ^[46] 1996’da, herhangi bir Altay bağlantısına bakılmaksızın Türk ve Kore dilleri arasında yakın bir ilişki olduğunu ileri sürmüştür:

“Buna ek olarak, morfolojik unsurların diller arasında kolayca ödünç alınmaması, Korece ve Türkçenin ortak morfolojik unsurlarının Türk ve diğer Altay dilleri arasındakinden daha az olmadığı gerçeğine ek olarak, yakın bir genetik olma olasılığını güçlendirmektedir. Korece ve Türk arasındaki yakınlık.”

- Choi Han-Woo, Korece ve Türkçenin Karşılaştırmalı Bir Çalışması (Hoseo Üniversitesi)

Birçok tarihçi Türk halkları ve Koreliler arasında dil dışı yakın bir ilişkiye de işaret ediyor. ^[47] Özellikle yakın, ilişkiler Göktürk ve Goguryeo’da . ^[48]

RET EDİLEN VE TARTIŞILAN KONULAR

URAL DİL AİLESİ İLE BAĞI

Bazı dilbilimciler Uralic dilleriyle, özellikle Ugric dilleriyle bir ilişki önermişlerdir. Bu görüş ana akım dilbilimciler tarafından reddedilmekte ve kullanılmamaktadır. Benzerlikler, dil teması ve daha çok Türkçeden Ugric diline borçlanmasından kaynaklanmaktadır. Stachowski (2015), Türk ve Ural arasında herhangi bir ilişkinin temaslı olması gerektiğini belirtmektedir. ^[49]

KAYNAKÇA

Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2017). “Türk” . Glottolog 3.0 . Jena, Almanya: Max Planck İnsan Tarihi Bilim Enstitüsü.
Dybo AV (2007). “ Türk Dili ve Türklerin Kronolojisi ” (PDF) (Rusça). s. 766. Arşivlenmiş orijinal (PDF) 11 Mart 2005 tarihinde . Erişim tarihi: 1 Nisan 2020 .
Janhunen, Juha (2013). “Çekirdek Altay’daki kişisel zamirler” . Martine Irma Robbeets’te; Hubert Cuyckens (ed.). Paylaşılan Dilbilgiselleştirme: Transeurasian Dillerine Özel Odaklanma . s. 223.
Katzner, Kenneth(Mart 2002). Dünya Dilleri, Üçüncü Baskı. Routledge, Taylor & Francis Kitaplar Ltd bir baskıISBN 978-0-415-25004-7.
Brigitte Moser, Michael Wilhelm Weithmann, Landeskunde Türkei: Geschichte, Gesellschaft und Kultur, Buske Yayınları, 2008, s.173
Deutsches Orient-Institut, Orient, Cilt. 41, Alfred Röper Yayıncılık, 2000, s.611
“Arşivlenmiş kopya” . Arşivlenmiş orijinal 16 Ocak 2014 tarihinde . Erişim tarihi: 15 Ocak 2014 .
“Dil Materyalleri Projesi: Türkçe” . UCLA Uluslararası Enstitüsü, Dünya Diller Merkezi. Dan Şubat 2007. Arşivlenen orijinal 11 Ekim 2007 tarihinde . Erişim tarihi: 26 Nisan 2007 .
Vovin, Alexander (2005). “Altay tartışmasının sonu: Gerhard Doerfer anısına”. Orta Asya Dergisi . 49 (1): 71-132. JSTOR 41928378 .
Georg, Stefan; Michalove, Peter A .; Ramer, Alexis Manaster; Sidwell, Paul J. (1999). “Genel dilbilimcilere Altay hakkında bilgi vermek”. Dilbilim Dergisi . 35 (1): 65-98. JSTOR 4176504 .
Sinor, 1988, s.710
George van DRIEM: Handbuch der Orientalistik. Cilt 1 Bölüm 10. BRILL 2001. Sayfa 336
MA Castrén, Nordische Reisen und Forschungen. V, St.Petersburg, 1849
Yunusbayev, Bayazit; Metspalu, Mait; Metspalu, Ene; vd. (21 Nisan 2015). “Türkçe Konuşan Göçebelerin Avrasya’ya Genişlemesinin Genetik Mirası” . PLoS Genetiği . 11(4): e1005068. doi : 10.1371 / journal.pgen.1005068 . ISSN 1553-7390 . PMC 4405460 . PMID 25898006 . Türk halklarının kökeni ve erken dağılma tarihi tartışmalı, eski anavatanları için adaylar Transcaspian bozkırından Kuzeydoğu Asya’daki Mançurya’ya kadar,
Yunusbayev, Bayazit; Metspalu, Mait; Metspalu, Ene; vd. (21 Nisan 2015). “Türkçe Konuşan Göçebelerin Avrasya’ya Genişlemesinin Genetik Mirası” . PLoS Genetiği . 11(4): e1005068. doi : 10.1371 / journal.pgen.1005068 . ISSN 1553-7390 . PMC 4405460 . PMID 25898006 . Bu nedenle çalışmamız, daha önce var olan IAH’lardan birinin Moğolistan ve Güney Sibirya’ya yakın olmasını destekleyen ilk genetik kanıtı sağlıyor.
Blench, Roger; Spriggs, Matthew (2003). Arkeoloji ve Dil II: Arkeolojik Veriler ve Dilbilimsel Hipotezler . Routledge. s. 203. ISBN 9781134828692.
Clark, Larry V. (1980). “Moğol Türkçesi Sözlüğü, I: İlk Olmayan S, Z, Š, Č Tedavisi”. Orta Asya Dergisi . 24 (1/2): 36-59. JSTOR 41927278 .
Vovin, Alexander 2004. ‘Eski Türk 12 Yıllık Hayvan Döngüsünün Kökenleri Üzerine Bazı Düşünceler.’ Orta Asya Dergisi 48/1: 118-32.
Vovin, Alexander. 2010. Bir kez daha Ruan-ruan Dili üzerine. Ötüken’den İstanbul’a Türkçenin 1290 Yılı (720-2010) Sempozyumu Ötüken’den İstanbul’a, 1290 Yıl Türkçesi (720-2010). 3–5 Aralık 2010, İstanbul / 3–5 Aralık 2010, İstanbul: 1–10.
Johanson, Lars; Johanson, Éva Ágnes Csató (29 Nisan 2015). Türk Dilleri . Routledge. ISBN 9781136825279.
Robbeets, Martine (2017). “Transeurasian: Çiftçilik / dil dağılması vakası”. Dil Dinamiği ve Değişimi . 7 (2): 210-251. doi : 10.1163 / 22105832-00702005 .
Nelson, Sarah. “Eski Doğu Asya’daki nüfus hareketlerinin tekstil üretiminin dilbilimi ve arkeolojisi yoluyla izlenmesi” (PDF) . Cambridge Üniversitesi . Erişim tarihi: 7 Nisan 2020.
Li, Tao. “Darı tarımı Kuzeydoğu Çin’den Rus Uzak Doğu’ya dağıldı: Arkeoloji, genetik ve dilbilimi bütünleştirmek” . Erişim tarihi: 7 Nisan 2020 .
Soucek, Svat (Mart 2000). İç Asya Tarihi . Cambridge Üniversitesi Yayınları. ISBN 978-0-521-65169-1.
Findley, Carter V. (Ekim 2004). Dünya Tarihinde Türkler . Oxford Üniversitesi Yayınları. ISBN 978-0-19-517726-8.
Türk Dili ağacı girişleri Türkçe konuşulan bölgeler hakkında bilgi vermektedir.
Johanson, Lars (2001). “Türk dil haritasındaki keşifler” (PDF) . İstanbul’daki İsveç Araştırma Enstitüsü . Erişim tarihi: 18 Mart 2007 . ^{[ kalıcı ölü bağlantı ]}
Lars Johanson, Türk Tarihi. Lars Johanson ve Éva Ágnes Csató (eds), Türk Dilleri, Londra, New York: Routledge, 81–125, 1998.Türk dillerinin sınıflandırılması.
Lir-Turkic hakkındaki ana makaleye bakınız.
Gordon, Raymond G., Jr. (ed.) (2005). “Etnolog: Dünya Dilleri, Onbeşinci baskı. Dil Aile Ağaçları – Türk” . Erişim tarihi: 18 Mart 2007 .Etnolog’un güvenilirliği temel olarak istatistiklerinde yer alırken, Türkçenin iç sınıflandırması çerçevesi hala büyük ölçüde Başkov’a (1962) ve Deny ve ark. (1959-1964). Johanson ve meslektaşlarının çalışmalarında, bu dilleri iç kamparatif gerekçelere göre sınıflandırmanın daha güncel bir alternatifi bulunmaktadır.
Hruschka, Daniel J .; Branford, Simon; Smith, Eric D .; Wilkins, Jon; Meade, Andrew; Pagel, Mark; Bhattacharya, Tanmoy (2015). “Dilbilimde Düzenli Ses Değişikliklerinin Birleştirilmiş Evrim Olayları Olarak Saptanması 10.1016 / j.cub.2014.10.064” . Güncel Biyoloji . 25 (1): 1-9. doi : 10.1016 / j.cub.2014.10.064 . PMC 4291143 . PMID 25532895 .
Самойлович, А. Н. (1922).Некоторые дополнения к классификации турецких языков (Rusça).
Larry Clark, “Chuvash”, Türk dillerinde ed. Lars Johanson ve Éva Ágnes Csató (Londra-NY: Routledge, 2006), 434-452.
Anton Antonov ve Guillaume Jacques, “Türk kümüš ‘gümüşü” ve lambdaizm vs sigmatizm tartışması “ , Türk Dilleri 15, no. 2 (2012): 151-70.
Lars Johanson (1998) Türk Tarihi. Lars Johanson ve Éva Ágnes Csató (eds) Türk Dilleri. Londra, New York: Routledge, 81-125. [1]
Sapıyor. Tarihsel olarak Güneybatı’dan (Oğuz) geliştirilmiştir (Johanson 1998) [2]
“turcologica”. Erişim tarihi: 22 Şubat 2017.
Tura, Baraba, Tomsk, Tümen, Ishim, Irtysh, Tobol, Tara, vb. Kısmen farklı kökenlidir (Johanson 1998) [3]
Aini çok büyük bir Farsça kelime haznesi bileşeniiçerirve yalnızca yetişkinler tarafından neredeyse bir kripto para birimi olarak konuşulur .
Coene 2009 , s. 75
Dünya Dilleri Muhtasar Ansiklopedisi . Katkıda bulunanlar Keith Brown, Sarah Ogilvie (gözden geçirilmiş baskı). Elsevier. 2010. s. 1109. ISBN 978-0080877754. Erişim tarihi: 24 Nisan 2014 .
Johanson, Lars, ed. (1998). Mainz Toplantısı: Yedinci Uluslararası Türk Dilbilimi Konferansı Bildirileri, 3-6 Ağustos 1994 . Turcologica Serisi. Katılımcı Éva Ágnes Csató. Otto Harrassowitz Verlag. s. 28. ISBN 978-3447038645. Erişim tarihi: 24 Nisan 2014 .
George van DRIEM: Handbuch der Orientalistik. Cilt 1 Bölüm 10. BRILL 2001. Sayfa 336
Sibata, Takesi (1979). “Türkçe, Korece ve Japonca arasında bazı sözdizimsel benzerlikler”. Orta Asya Dergisi . 23 (3/4): 293-296. ISSN 0008-9192 . JSTOR 41927271 .
MODERN TÜRK DİLLERİNDEKİ BAZI YILDIZ İSİMLERİ-I – Yong-Sŏng LI – Kore Hükümeti tarafından finanse edilen Kore Araştırmaları Akademisi (MEST) (AKS-2010-AGC-2101) – Seul Ulusal Üniversitesi 2014
Choi, Han-Woo (1996). “Kore ve Türkçenin karşılaştırmalı bir çalışması: Kore Altay mıydı?” (PDF). Uluslararası Orta Asya Çalışmaları Dergisi. 1.
Babayar, Gaybullah (2004). “Türk ve Kore halkları arasındaki eski ilişkiler hakkında”(PDF) . Türk Medeniyetleri Araştırmaları Dergisi (1): 151–155.
Tae-Don, Noh (2016). “Eski Kore-Türkiye İlişkileri: Koguryŏ ve Türk Haganatı arasındaki temasların incelenmesi” . Seul Kore Araştırmaları Dergisi . 29 (2): 361-369’da açıklanmaktadır. doi : 10.1353 / seo.2016.0017 . ISSN 2331-4826 .
Stachowski, Marek (2015). “Uralik bir arka plana karşı Türk zamirleri” . İran ve Kafkaslar. 19 (1): 79-86. ISSN 1609-8498 .

[Glottolog-1] Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2017). “Türk” . Glottolog 3.0 . Jena, Almanya: Max Planck İnsan Tarihi Bilim Enstitüsü.

[Dybo-2] Dybo AV (2007). “ Türk Dili ve Türklerin Kronolojisi ” (PDF) (Rusça). s. 766. Arşivlenmiş orijinal (PDF) 11 Mart 2005 tarihinde . Erişim tarihi: 1 Nisan 2020 .

[Janhunen-3] Janhunen, Juha (2013). “Çekirdek Altay’daki kişisel zamirler” . Martine Irma Robbeets’te; Hubert Cuyckens (ed.). Paylaşılan Dilbilgiselleştirme: Transeurasian Dillerine Özel Odaklanma . s. 223.

[LanguagesOfTheWorld-4] Katzner, Kenneth(Mart 2002). Dünya Dilleri, Üçüncü Baskı. Routledge, Taylor & Francis Kitaplar Ltd bir baskıISBN 978-0-415-25004-7.

[5] Brigitte Moser, Michael Wilhelm Weithmann, Landeskunde Türkei: Geschichte, Gesellschaft und Kultur, Buske Yayınları, 2008, s.173

[6] Deutsches Orient-Institut, Orient, Cilt. 41, Alfred Röper Yayıncılık, 2000, s.611

[7] “Arşivlenmiş kopya” . Arşivlenmiş orijinal 16 Ocak 2014 tarihinde . Erişim tarihi: 15 Ocak 2014 .

[Language_Materials_Project-8] “Dil Materyalleri Projesi: Türkçe” . UCLA Uluslararası Enstitüsü, Dünya Diller Merkezi. Dan Şubat 2007. Arşivlenen orijinal 11 Ekim 2007 tarihinde . Erişim tarihi: 26 Nisan 2007 .

[9] Vovin, Alexander (2005). “Altay tartışmasının sonu: Gerhard Doerfer anısına”. Orta Asya Dergisi . 49 (1): 71-132. JSTOR 41928378 .

[10] Georg, Stefan; Michalove, Peter A .; Ramer, Alexis Manaster; Sidwell, Paul J. (1999). “Genel dilbilimcilere Altay hakkında bilgi vermek”. Dilbilim Dergisi . 35 (1): 65-98. JSTOR 4176504 .

[11] Sinor, 1988, s.710

[12] George van DRIEM: Handbuch der Orientalistik. Cilt 1 Bölüm 10. BRILL 2001. Sayfa 336

[13] MA Castrén, Nordische Reisen und Forschungen. V, St.Petersburg, 1849

[14] Yunusbayev, Bayazit; Metspalu, Mait; Metspalu, Ene; vd. (21 Nisan 2015). “Türkçe Konuşan Göçebelerin Avrasya’ya Genişlemesinin Genetik Mirası” . PLoS Genetiği . 11(4): e1005068. doi : 10.1371 / journal.pgen.1005068 . ISSN 1553-7390 . PMC 4405460 . PMID 25898006 . Türk halklarının kökeni ve erken dağılma tarihi tartışmalı, eski anavatanları için adaylar Transcaspian bozkırından Kuzeydoğu Asya’daki Mançurya’ya kadar,

[15] Yunusbayev, Bayazit; Metspalu, Mait; Metspalu, Ene; vd. (21 Nisan 2015). “Türkçe Konuşan Göçebelerin Avrasya’ya Genişlemesinin Genetik Mirası” . PLoS Genetiği . 11(4): e1005068. doi : 10.1371 / journal.pgen.1005068 . ISSN 1553-7390 . PMC 4405460 . PMID 25898006 . Bu nedenle çalışmamız, daha önce var olan IAH’lardan birinin Moğolistan ve Güney Sibirya’ya yakın olmasını destekleyen ilk genetik kanıtı sağlıyor.

[16] Blench, Roger; Spriggs, Matthew (2003). Arkeoloji ve Dil II: Arkeolojik Veriler ve Dilbilimsel Hipotezler . Routledge. s. 203. ISBN 9781134828692.

[17] Clark, Larry V. (1980). “Moğol Türkçesi Sözlüğü, I: İlk Olmayan S, Z, Š, Č Tedavisi”. Orta Asya Dergisi . 24 (1/2): 36-59. JSTOR 41927278 .

[18] Vovin, Alexander 2004. ‘Eski Türk 12 Yıllık Hayvan Döngüsünün Kökenleri Üzerine Bazı Düşünceler.’ Orta Asya Dergisi 48/1: 118-32.

[19] Vovin, Alexander. 2010. Bir kez daha Ruan-ruan Dili üzerine. Ötüken’den İstanbul’a Türkçenin 1290 Yılı (720-2010) Sempozyumu Ötüken’den İstanbul’a, 1290 Yıl Türkçesi (720-2010). 3–5 Aralık 2010, İstanbul / 3–5 Aralık 2010, İstanbul: 1–10.

[20] Johanson, Lars; Johanson, Éva Ágnes Csató (29 Nisan 2015). Türk Dilleri . Routledge. ISBN 9781136825279.

[21] Robbeets, Martine (2017). “Transeurasian: Çiftçilik / dil dağılması vakası”. Dil Dinamiği ve Değişimi . 7 (2): 210-251. doi : 10.1163 / 22105832-00702005 .

[22] Nelson, Sarah. “Eski Doğu Asya’daki nüfus hareketlerinin tekstil üretiminin dilbilimi ve arkeolojisi yoluyla izlenmesi” (PDF) . Cambridge Üniversitesi . Erişim tarihi: 7 Nisan 2020.

[23] Li, Tao. “Darı tarımı Kuzeydoğu Çin’den Rus Uzak Doğu’ya dağıldı: Arkeoloji, genetik ve dilbilimi bütünleştirmek” . Erişim tarihi: 7 Nisan 2020 .

[Soucek-24] Soucek, Svat (Mart 2000). İç Asya Tarihi . Cambridge Üniversitesi Yayınları. ISBN 978-0-521-65169-1.

[Findley-25] Findley, Carter V. (Ekim 2004). Dünya Tarihinde Türkler . Oxford Üniversitesi Yayınları. ISBN 978-0-19-517726-8.

[26] Türk Dili ağacı girişleri Türkçe konuşulan bölgeler hakkında bilgi vermektedir.

[Johanson-27] Johanson, Lars (2001). “Türk dil haritasındaki keşifler” (PDF) . İstanbul’daki İsveç Araştırma Enstitüsü . Erişim tarihi: 18 Mart 2007 . ^{[ kalıcı ölü bağlantı ]}

[historyofturkic-28] Lars Johanson, Türk Tarihi. Lars Johanson ve Éva Ágnes Csató (eds), Türk Dilleri, Londra, New York: Routledge, 81–125, 1998.Türk dillerinin sınıflandırılması.

[29] Lir-Turkic hakkındaki ana makaleye bakınız.

[Ethnologue_Turkic-30] Gordon, Raymond G., Jr. (ed.) (2005). “Etnolog: Dünya Dilleri, Onbeşinci baskı. Dil Aile Ağaçları – Türk” . Erişim tarihi: 18 Mart 2007 .Etnolog’un güvenilirliği temel olarak istatistiklerinde yer alırken, Türkçenin iç sınıflandırması çerçevesi hala büyük ölçüde Başkov’a (1962) ve Deny ve ark. (1959-1964). Johanson ve meslektaşlarının çalışmalarında, bu dilleri iç kamparatif gerekçelere göre sınıflandırmanın daha güncel bir alternatifi bulunmaktadır.

[31] Hruschka, Daniel J .; Branford, Simon; Smith, Eric D .; Wilkins, Jon; Meade, Andrew; Pagel, Mark; Bhattacharya, Tanmoy (2015). “Dilbilimde Düzenli Ses Değişikliklerinin Birleştirilmiş Evrim Olayları Olarak Saptanması 10.1016 / j.cub.2014.10.064” . Güncel Biyoloji . 25 (1): 1-9. doi : 10.1016 / j.cub.2014.10.064 . PMC 4291143 . PMID 25532895 .

[32] Самойлович, А. Н. (1922).Некоторые дополнения к классификации турецких языков (Rusça).

[33] Larry Clark, “Chuvash”, Türk dillerinde ed. Lars Johanson ve Éva Ágnes Csató (Londra-NY: Routledge, 2006), 434-452.

[34] Anton Antonov ve Guillaume Jacques, “Türk kümüš ‘gümüşü” ve lambdaizm vs sigmatizm tartışması “ , Türk Dilleri 15, no. 2 (2012): 151-70.

[35] Lars Johanson (1998) Türk Tarihi. Lars Johanson ve Éva Ágnes Csató (eds) Türk Dilleri. Londra, New York: Routledge, 81-125. [1]

[36] Sapıyor. Tarihsel olarak Güneybatı’dan (Oğuz) geliştirilmiştir (Johanson 1998) [2]

[turcologica-37] “turcologica”. Erişim tarihi: 22 Şubat 2017.

[38] Tura, Baraba, Tomsk, Tümen, Ishim, Irtysh, Tobol, Tara, vb. Kısmen farklı kökenlidir (Johanson 1998) [3]

[39] Aini çok büyük bir Farsça kelime haznesi bileşeniiçerirve yalnızca yetişkinler tarafından neredeyse bir kripto para birimi olarak konuşulur .

[40] Coene 2009 , s. 75

[41] Dünya Dilleri Muhtasar Ansiklopedisi . Katkıda bulunanlar Keith Brown, Sarah Ogilvie (gözden geçirilmiş baskı). Elsevier. 2010. s. 1109. ISBN 978-0080877754. Erişim tarihi: 24 Nisan 2014 .

[42] Johanson, Lars, ed. (1998). Mainz Toplantısı: Yedinci Uluslararası Türk Dilbilimi Konferansı Bildirileri, 3-6 Ağustos 1994 . Turcologica Serisi. Katılımcı Éva Ágnes Csató. Otto Harrassowitz Verlag. s. 28. ISBN 978-3447038645. Erişim tarihi: 24 Nisan 2014 .

[43] George van DRIEM: Handbuch der Orientalistik. Cilt 1 Bölüm 10. BRILL 2001. Sayfa 336

[44] Sibata, Takesi (1979). “Türkçe, Korece ve Japonca arasında bazı sözdizimsel benzerlikler”. Orta Asya Dergisi . 23 (3/4): 293-296. ISSN 0008-9192 . JSTOR 41927271 .

[Star_Names_Li-45] MODERN TÜRK DİLLERİNDEKİ BAZI YILDIZ İSİMLERİ-I – Yong-Sŏng LI – Kore Hükümeti tarafından finanse edilen Kore Araştırmaları Akademisi (MEST) (AKS-2010-AGC-2101) – Seul Ulusal Üniversitesi 2014

[Choi1996-46] Choi, Han-Woo (1996). “Kore ve Türkçenin karşılaştırmalı bir çalışması: Kore Altay mıydı?” (PDF). Uluslararası Orta Asya Çalışmaları Dergisi. 1.

[47] Babayar, Gaybullah (2004). “Türk ve Kore halkları arasındaki eski ilişkiler hakkında”(PDF) . Türk Medeniyetleri Araştırmaları Dergisi (1): 151–155.

[48] Tae-Don, Noh (2016). “Eski Kore-Türkiye İlişkileri: Koguryŏ ve Türk Haganatı arasındaki temasların incelenmesi” . Seul Kore Araştırmaları Dergisi . 29 (2): 361-369’da açıklanmaktadır. doi : 10.1353 / seo.2016.0017 . ISSN 2331-4826 .

[49] Stachowski, Marek (2015). “Uralik bir arka plana karşı Türk zamirleri” . İran ve Kafkaslar. 19 (1): 79-86. ISSN 1609-8498 .