II. Charles

I. Charles (26 Mayıs 1630 – 6 Şubat 1685), İngiltere, İskoçya ve İrlanda Kralı. I. Charles ve Fransa kralı IV. Henry ile Marie de Médicis’in kızı Henrietta Maria’nın ikinci oğludur.

Londra’da Saint James Sarayı’nda doğdu. 1642’de İngiliz İç Savaşı başlayınca eğitimi yarıda kaldı. İç savaş sırasında İngiltere’nin batısında savaştı, ama Kralcıların uğradığı bozgun üzerine Fransa’ya annesinin yanına kaçtı. Bu sırada annesinin ve kız kardeşinin bütün ısrarlarına karşın Katolik olmayı reddederek Protestan mezhebine bağlı kaldı.

I.Charles’ın 1649’da idam edilmesinden sonra Oliver Cromwell’e karşı çıkan İskoçlar, Charles’ı yeni kral ilan ettiler. İskoçya’ya giden Charles, karşılığında İskoçların mezhebi Presbiteryen’i korumaya söz verdi. Ancak İskoç ordusu Eylül 1650’de Dunbar’da Cromwell’e yenildi. Ardından 1651’de Worcester’da kesin yenilgiye uğrayan Charles yeniden Fransa’ya kaçtı. Zor koşullar altında Fransa’da yaşayan Charles’ın durumu, Cromwell öldükten sonra da değişmedi. Ancak Cromwell’in haleflerinin ülkeyi parçalayacağını düşünen İskoçya valisi İngiliz General George Monck, ordusuyla yönetimi devirdi ve Charles’ı tahta çıkardı (1660). Charles 1661’de kralcıların ağırlıkta olduğu bir Parlamento topladı. 1679’a değin varlığını sürdüren bu parlamento, birçok baskıcı yasa çıkardı. Ordunun denetimini krala veren ve muhalif yöneticilerin başında bulunduğu ilçeleri feshetme hakkı tanıyan yasalar çıkarıldı; basına sansür uygulandı, eğitim denetim altına alındı. Fakat kralın Katoliklere hoşgörü gösterilmesi yönündeki çabaları başarısızlığa uğradı. Kralın bu dini politikası Avam Kamarası’nca engellendi. Mali yönden de serbest davranamayan kral, parasızlık sorununun üstesinden gelemedi. II. İngiltere-Hollanda Savaşı’nın (1665-1667) başarısızlıkla sonuçlanması, saygınlığını zedeledi. Ayrıca bu dönemde Londra’da büyük bir veba salgını (1665-1666) ve Büyük Londra Yangını (2 Eylül 1666) meydana geldi. Kral,Büyük Londra Yangınında Londra’yı kurtarmak için büyük çaba gösterdi.

Charles, kayınbiraderi Orléans dükü Philippe’in ağabeyi olan Fransa kralı XIV. Louis ile gizli bir anlaşma imzaladı (1670). Fransa’nın Hollanda’ya karşı İngiltere’yi destekleyeceğini öngören anlaşmaya göre Charles Katolik olacaktı. Ancak bunun koyu Protestan olan İngiliz halkına duyurulacağı korkusuyla Charles, Fransa’ya bağlı duruma geldi ve halkın güvenini iyice yitirdi.

1678’de Titus Oates adlı eski bir Anglikan rahibin, Katoliklerin kralı öldürerek yerine Katolik kardeşi II. James’i getireceklerini iddia etmesi üzerine Parlamento ikiye bölündü. James’in tahta çıkmasını istemeyenler “Tory” isteyenler ise “Whig” olarak ikiye ayrıldılar.”Tory”lerin baskıları üzerine Charles, kardeşini İngiltere’den uzaklaştırmak zorunda kaldı. Sonunda Parlamentoyu dağıtan (1681) kral, Fransa’yla anlaşarak yüklü mali destek sağladı.

ı. Charles 1679 yazında hastalandı ve 6 Şubat 1685’te durumunun ağırlaşması üzerine 54 yaşında öldü. Öldüğünde meşru çocuğu olmadığı için yerine kardeşi James geçti. Charles öldüğünde, ardında 14 tane gayrimeşru çocuk bırakmıştı. Oğullarından en büyüğü olan Monmouth Dükü James, daha babasının sağlığında Torylerce desteklendiği için II. James tarafından isyan etmek suçundan idam ettirildi.

Bilime önem veren bir kral olan II. Charles döneminde, ana bilim kurumu olan Royal Society kurulmuş; İngiltere’de bilim adına büyük gelişmeler olmuştur. Charles ayrıca deniz taşımacılığını da geliştirmiştir. II. Charles döneminde İngiliz edebiyatında önemli şiir ve tiyatro oyunları alanında gelişmeler olmuştur. Kral II. Charles özellikle edebiyatta “Restorasyon Komedisi” alanında tiyatro sever olarak isim yapmıştır.