Alexander II

29 Nisan 1818 (Moskova, Rusya İmparatorluğu) – 13 Mart 1881 (St.Petersburg , Rus İmparatorluğu)

1856 ile 1881 seneleri arasında hüküm süren Rus Çarı, Polonya Kralı ve Finlandiya Düküdür.

Alexander II ( Rusça : Александр II Николаевич ,  Aleksandr II Nikolayeviç) ‘in imparator olarak en önemli reformu, Rus Kurtların Kurtuluş İskender’i olarak bilinen 1861’de serbest bırakılmasıydı ( Rusça : Алекса́ндр Освободи́тель ). 

Çar, yargı sisteminin yeniden düzenlenmesi, seçilmiş yerel hakimlerin kurulması, bedensel cezanın kaldırılması,  zemstvo aracılığıyla yerel özyönetimin teşvik edilmesi de dahil olmak üzere diğer reformlardan sorumluydu. Evrensel askerlik hizmeti uygulamak, asaletin bazı imtiyazlarını sona erdirmek ve üniversite eğitimini desteklemek, en büyük reformlarındandı. 

1866’daki bir suikast girişiminden sonra Alexander, ölümüne kadar biraz daha gerici bir duruş benimsedi. 

Alexander dış politikaya yöneldi ve Alaska’yı 1867’de Amerika Birleşik Devletleri’ne sattı , olası bir savaş ihtimaline karşı uzak koloninin İngilizlerin eline geçeceğinden korkuyordu. 

Fransa’dan kavgacı yapısından uzaklaşmış, barış arayan Napolyon 1871’de düştü ve 1872 yılında Almanya ve Avusturya ile beraber Üç İmparatorlar grubuna dahil olarak Avrupa durumunu dahasakin bir hale soktu. 

Pasifist dış politikasına rağmen, 1877-78 yıllarında Osmanlı İmparatorluğu ile kısa bir savaş yaptı, Sibirya ve Kafkasya’da daha da genişledi ve Türkistan’ı fethetti . Bu sonuçlar rağmen 1878’de Berlin Kongresinde hayal kırıklığına uğramış olsa da bu anlaşmaya uydu. 

En büyük iç sorunları arasında, 1863’te Polonya’daki bir ayaklanma vardı; buna, kendi anayasasının ülkesini sıyırıp doğrudan Rusya’ya dahil ederek karşılık verdi. Alexander, 1881’de suikast düzenlediğinde yeni ortaya çıkan devrimci ve anarşist hareketlerin yükselişine karşı ek parlamenter reformlar önerdi.