KENT AİLESİ |
Kent ailesi, tarımdan uzak işçi, bürokrat ya da küçük ve büyük serbest meslek sahiplerinin oluşturduğu bir aile biçimidir. Kenti; köy ve kasabalardan ayıran da işgücü biçiminin tarıma dayalı değil, tarım dışı etkinliklere (sanayi, hizmetler gibi) dayalı olmasıdır (Ozankaya, 1984, 291-304).
Kent ailesi, anne-baba ve evlenmemiş çocuklardan oluşmuş bir aile biçimidir. Kent ailesinin bazı özellikleri şunlardır: Baba ailenin hâkimidir. Ortalama evlenme yaşı erkekler için 28, kadınlar için 24’tür. Erkeklerde evlenme yaşının yüksek oluşma neden ise, uzun süren eğitim süreci ile iş ve meslek edinme gereğidir. Başlık geleneği az görülür. Yeni evlenenler çoğunlukla ayrı bir eve çıkarlar. Kent ailelerinde görevler, köy ve kasaba ailesine göre azalmıştır. Akrabalık ilişkileri de uzak ve zayıftır. Kentteki evlenmelerde, akrabalık çıkarları daha az rol oynar. Boşanma oranları daha yüksektir. Kent ailesi geniş toplumun yönetim biçiminden; toplumsal, kültürel ve ekonomik olaylardan daha derin bir biçimde etkilenir (Kocacık, 1986, 15).
KAYNAKÇABOTTOMORE, T. B. (1984), Toplum Bilim, Çeviren: Ünsal Oskay, Beta Basım Yayın Dağıtım, İstanbul. KAYNAKhttp://eski.bingol.edu.tr/media/261497/3ailekurumu.pdf |