ANTARTİKA

COĞRAFYA

Antarktika (çevresi olmadan, birleşik uydu görüntüsü)

Antarktika Antlaşma Sistemi tarafından tanımlandığı gibi, Antarktika bölgesi 60° Güney enleminin güneyindeki her şeydir. Antlaşma alan Antarktika ve kapakları Archipelagos ait Balleny Adaları, Peter IsIand, Scott Adası, Güney Orkney Adaları ve Güney Shetland Adalarıdır. ^[5] Ancak bu alan, Güney Okyanusu’nun soğuk sularının kuzeyin daha sıcak sularıyla çarpıştığı ve bölgeye doğal bir sınır oluşturan bir geçiş bölgesi olan Antarktika Yakınsama’yı içermez. ^[6]Yakınsama mevsimsel olarak değiştiğinden, Antarktika Deniz Yaşayan Kaynaklarının Korunmasına İlişkin Sözleşme (CCAMLR), enlem ve boylam meridyenleri boyunca belirli noktaları birleştirerek Yakınsama çizgisine yaklaşır.^[7] Sözleşmenin uygulanması merkezi Hobart, Avustralya’da bulunan uluslararası bir Komisyon aracılığıyla, etkin bir yıllık balıkçılık kotaları, lisansları ve balıkçı gemilerindeki uluslararası müfettişlerin yanı sıra uydu gözetleme sistemi tarafından yönetilmektedir.

Güneye paralel 60° G enlemi ile kuzeye Antarktika Yakınsama arasında yer alan adalar ve ilgili 200 deniz mili (370 km) münhasır ekonomik bölgeleri, onlara sahip olan ülkelerin ulusal yargı yetkisi altındadır: Güney Georgia ve Güney Sandwich Adaları (Birleşik Krallık; ayrıca bir AB Denizaşırı bölgesi), Bouvet Adası (Norveç) ve Heard ve McDonald Adaları (Avustralya).

Kerguelen Adaları (Fransa; da bir AB Yurtdışı bölge), Antarktika Yakınsama alanda yer alan ise Falkland Adaları, Isla de los Estados, Hornos Ada ile Cape Horn, Diego Ramírez Adaları, Campbell Island, Macquarie Adası, Amsterdam ve Aziz Paul Adaları, Crozet Adaları, Prince Edward Adaları ve Gough Island ve Tristan da Cunha grup dışında kuzey Yakınsama ve böylece Antarktika bölgesi kalır.

EKOLOJİ

ANTARTİKA

Antarktika Plakalı

Antarktika’da yılın en azından bir kısmında çeşitli hayvanlar yaşar: ^[8]^[9]

Mühürler
Penguenler
Güney Georgia pipetleri
Albatroslar
Antarktika petrels
Balinalar
Antarktika buz balığı , Antarktika diş balığı gibi balıklar
Kalamar dahil devasa mürekkep balığı
Antarktik kril

Anthony de la Roché ve Güney Okyanusu’ndaki diğer erken yolculuklar

Antarktika kıtasının çoğu kalıcı olarak buz ve karla kaplıdır ve toprağın yüzde 1’inden daha azını açıkta bırakmaktadır. Sadece iki tür çiçekli bitki vardır: Antarktik kılı otu ve Antarktik inci otu, ancak bir dizi yosun, ciğer otu, liken ve makrofungus vardır. ^[10]

ALT ANTARTİKA ADALARI

Karasal flora ve fauna arasındaki biyolojik çeşitlilik adalarda düşüktür: Çalışmalar, sert iklimin tür zenginliğine önemli bir katkıda bulunduğunu teorileştirdi, ancak alan, sıcaklık, adaların uzaklığı ve besin zinciri stabilitesi ile birden fazla korelasyon bulundu. Örneğin, otçul böcekler, düşük bitki zenginliğinden dolayı sayıca fakirdir ve benzer şekilde, yerli kuş sayıları, önemli bir besin kaynağı olan böceklerle ilgilidir. ^[11]

KORUMA

Moubray Körfezi ve Herschel Dağı , Doğu Antarktika

Antarktika barındıran dünyanın en büyük koruma alanı 1.070.000 km² kapsayan, Güney Georgia ve Adaları Deniz Koruma Alanı 2012 yılında oluşturulan Güney Sandviç ^[12] İkinci bir başka geniş korumalı topraklarının yüzölçümü, aşıyor Grönland Ulusal Park 972.000 km² . ^[13] (2016 yılında kurulan Ross Deniz Deniz Koruma Alanı 1,55 milyon km²aile daha büyük olsa da korumasının 35 yıl içinde sona ermesi bekleniyor). ^[14]^[15]

TOPLUM

KİŞİLER

Güney Georgia’daki Grytviken Müzesi

Antarktika’nın ilk kaydedilen görüntüsü, 1603’te güneydeki karla kaplı dağları gördüğünü bildiren İspanyol Gabriel de Castilla’ya yatırıldı. Keşfedilen ilk Antarktik arazi, 1675’te İngiliz tüccar Anthony de la Roché tarafından ziyaret edilen Güney Georgia adasıydı. Bir hakkında mitler ve spekülasyon rağmen Terra Australis (Güney Land) antik tarih arka kıtasının ilk doğruladı nişan Antarktika yaygın tarafından 1820 yılında yaşandığı kabul edilen Rus seferine ait Fabian Gottlieb von Bellingshausen ve M. Lazarevkumandasında üzerinde Vostok ve Mirny.

Avustralya James Kerguelen Robinson (1859-1914) Antarktika doğan ilk insan oldu gemide sızdırmazlık gemisi Offley içinde Morbihan Körfezi 11 Mart 1859. üzerine (Kraliyet Ses ardından), Kerguelen Island ^[16]^[17] İlk Antarktika adasında doğan insan Solveig Gunbjørg Jacobsen , 8 Ekim 1913’te Güney Georgia’da Grytviken’de doğdu. ^[18]

Amundsen-Scott Güney Kutbu İstasyonu , coğrafi Güney Kutbu arka planda levhalarla

Antarktika bölgesi ilk keşfedildiğinde hiçbir yerli nüfusa sahip değildi ve şu anki sakinleri, çeşitli ülkeler tarafından idame ettirilen birkaç düzine araştırma istasyonunda görev turları üzerinde çalışan birkaç bin geçici bilimsel ve diğer personelden oluşuyor. Bununla birlikte, bölge yılda 40.000’den fazla ^[19] turist tarafından ziyaret edilmektedir, en popüler destinasyonlar Antarktika Yarımadası bölgesi (özellikle Güney Shetland Adaları) ve Güney Georgia Adası’dır.

Aralık 2009’da, büyük ve uzak vahşi doğasında hem ekoloji hem de gezginlerin güvenliği için sonuçları olan turizmin büyümesi, Antarktika Antlaşması imzacılarından uzmanlar tarafından Yeni Zelanda’daki bir konferansta not edildi . Konferansın kesin sonuçları Mayıs 2010’da Uruguay’da Antarktika Antlaşması devletlerinin toplantısında sunuldu. ^[20]

SAAT DİLİMLERİ

Antarktika Güney Kutbu’nu çevrelediğinden, teorik olarak tüm zaman dilimlerinde bulunur. Pratik amaçlar için, saat dilimleri genellikle bölgesel taleplere veya bir istasyonun sahibi ülkenin veya ikmal üssünün saat dilimine dayanır. ^[21]

AÇIK DENİZ ADALARININ LİSTESİ

Norveçli gemisi Petermann Island ile, Kiev Yarımadası arasında Graham Land arka planda

60 ° G ENLEMİNİN KUZEYİ

Bouvet Adası (Norveç)
Heard Adası ve McDonald Adaları (Avustralya)
- Heard Adası
- McDonald Adaları
Kerguelen Adaları (Fransa)
Güney Georgia ve Güney Sandwich Adaları (Birleşik Krallık)
- Güney Georgia Adaları
  - Sevişmek Kayalar
  - Güney Georgia
- Güney Sandwich Adaları

60 ° G ENLEMİNİN GÜNEYİ

Balleny Adaları (Antarktika Antlaşma Sistemi)
Peter I Adası (Antarktika Antlaşma Sistemi)
Scott Adası (Antarktika Antlaşma Sistemi)
Güney Orkney Adaları (Antarktika Antlaşma Sistemi)
Güney Shetland Adaları (Antarktika Antlaşma Sistemi)

KAYNAKÇA

American Heritage Dictionary Arşivlenen de 2015/12/08Wayback Machine
Kristal, David (2006). İngilizce için Mücadele . Oxford University Press. s. 172 . ISBN 978-0-19-920764-0.
Harper, Douglas. “Antarktika” . Çevrimiçi Etimoloji Sözlüğü . 11 Ocak 2012 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Erişim tarihi: 16 Kasım 2011 .
“Antarktika Araştırma web sitesinde Bilimsel Komite” . YARA İZİ. 14 Aralık 2013 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Alındı 15 Mart 2015 .
“Antarktika Antlaşması | NSF – Ulusal Bilim Vakfı” . www.nsf.gov . Erişim tarihi: 7 Ekim 2020 .
“Antarktik Deniz Yaşamı Kaynaklarını Koruma Komisyonu – Tarım Bakanlığı” . www.agriculture.gov.au . Erişim tarihi: 7 Ekim2020 .
Antarktik Deniz Yaşamı Kaynaklarının Korunmasına İlişkin Sözleşme , Wayback Machine’de Arşivlenen 2010-05-05
“Antarktika Yaban Hayatı” . Doğal Çevre Araştırma Konseyi – İngiliz Antarktika Araştırması. 5 Ekim 2012 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Erişim tarihi: 20 Kasım 2012 .
Vanessa Woods (14 Ekim 2011). “Antarktika yaban hayatı” . Commonwealth Bilimsel ve Endüstriyel Araştırma Örgütü. 14 Aralık 2013 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Erişim tarihi: 20 Kasım 2012 .
“Antarktika Bitkileri” . Doğal Çevre Araştırma Konseyi – İngiliz Antarktika Araştırması. 7 Haziran 2011 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Erişim tarihi: 20 Kasım 2012 .
Chown; Gremmen; Gaston (1998). “Güney Okyanus Adalarının Ekolojik Biyocoğrafyası: Tür-Alan İlişkileri, İnsan Etkileri ve Koruma” . Amerikan Doğa bilimcisi . 152 (4): 562–75. doi : 10.2307 / 2463357 . ISSN 0003-0147 . JSTOR 2463357 . PMID 18811364 .
SGSSI Deniz Koruma Alanı (Yönetim Planı).
Grönland rakamlarla 2009. İstatistik Grönland, 2009.
CCAMLR, dünyanın en büyük Deniz Koruma Alanını oluşturmak için. CCAMLR Web Sitesi
Slezak, Michael (26 Ekim 2016). “Dünyanın en büyük deniz parkı Antarktika’daki Ross Denizi’nde bir dönüm noktası anlaşmasında yaratıldı” . The Guardian . Arşivlenmiş orijinal 28 Ekim 2016’da . Erişim tarihi: 28 Ekim 2016 .
Robinson, James (1906). “Ek B: Offley’in Günlüğü “ . Cerchi, D. (ed.). Anılar (Rapor). Hobart, Tazmanya, AU: Tazmanya Arşiv Ofisi. s. 98–99. Arşivlenmiş orijinal 6 Şubat 2012 tarihinde.
Ivanov, Lyubomir; Ivanova, Nusha (2014).Антарктика: Природа, История, Усвояване, Географски Имена, Българско Участие[ Antarktika: Doğa, Tarih, Kullanım, Coğrafi İsimler ve Bulgar Katılımı ] (Bulgarca) (ilk baskı). Sofya, Bulgaristan: Manfred Wörner Vakfı. ISBN 978-619-90008-1-6 – ResearchGate.net aracılığıyla. —— ayrıca bkz . : . biblio.bg (Bulgarca) (İkinci gözden geçirilmiş ve güncellenmiş baskı). 2014. ISBN 978-619-90008-2-3. 10 Şubat 2016 tarihinde orjinalinden arşivlendi .
Headland, Robert (1984). Güney Georgia Adası . Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 9780521424745.
IAATO turist istatistikleri 2007/08
Antarktika Ülkeleri Turizm Patlaması Ortasında Gemilerde Yeni Kontrolleri Düşünüyor. Wayback Machine Ray Lilley, The Associated Press, 8 Aralık 2009’da2012-01-18’de arşivlendi .
National Geographic Topluluğu. (2012, 09 Ekim). Güney Kutbu. 20 Ekim 2020 tarihindehttps://www.nationalgeographic.org/encyclopedia/south-pole/ adresinden erişildi.

[1] American Heritage Dictionary Arşivlenen de 2015/12/08Wayback Machine

[2] Kristal, David (2006). İngilizce için Mücadele . Oxford University Press. s. 172 . ISBN 978-0-19-920764-0.

[3] Harper, Douglas. “Antarktika” . Çevrimiçi Etimoloji Sözlüğü . 11 Ocak 2012 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Erişim tarihi: 16 Kasım 2011 .

[5] “Antarktika Araştırma web sitesinde Bilimsel Komite” . YARA İZİ. 14 Aralık 2013 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Alındı 15 Mart 2015 .

[6] “Antarktika Antlaşması | NSF – Ulusal Bilim Vakfı” . www.nsf.gov . Erişim tarihi: 7 Ekim 2020 .

[7] “Antarktik Deniz Yaşamı Kaynaklarını Koruma Komisyonu – Tarım Bakanlığı” . www.agriculture.gov.au . Erişim tarihi: 7 Ekim2020 .

[8] Antarktik Deniz Yaşamı Kaynaklarının Korunmasına İlişkin Sözleşme , Wayback Machine’de Arşivlenen 2010-05-05

[9] “Antarktika Yaban Hayatı” . Doğal Çevre Araştırma Konseyi – İngiliz Antarktika Araştırması. 5 Ekim 2012 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Erişim tarihi: 20 Kasım 2012 .

[10] Vanessa Woods (14 Ekim 2011). “Antarktika yaban hayatı” . Commonwealth Bilimsel ve Endüstriyel Araştırma Örgütü. 14 Aralık 2013 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Erişim tarihi: 20 Kasım 2012 .

[11] “Antarktika Bitkileri” . Doğal Çevre Araştırma Konseyi – İngiliz Antarktika Araştırması. 7 Haziran 2011 tarihinde orjinalinden arşivlendi . Erişim tarihi: 20 Kasım 2012 .

[12] Chown; Gremmen; Gaston (1998). “Güney Okyanus Adalarının Ekolojik Biyocoğrafyası: Tür-Alan İlişkileri, İnsan Etkileri ve Koruma” . Amerikan Doğa bilimcisi . 152 (4): 562–75. doi : 10.2307 / 2463357 . ISSN 0003-0147 . JSTOR 2463357 . PMID 18811364 .

[13] SGSSI Deniz Koruma Alanı (Yönetim Planı).

[14] Grönland rakamlarla 2009. İstatistik Grönland, 2009.

[15] CCAMLR, dünyanın en büyük Deniz Koruma Alanını oluşturmak için. CCAMLR Web Sitesi

[Guardian_Slezak_2016-16] Slezak, Michael (26 Ekim 2016). “Dünyanın en büyük deniz parkı Antarktika’daki Ross Denizi’nde bir dönüm noktası anlaşmasında yaratıldı” . The Guardian . Arşivlenmiş orijinal 28 Ekim 2016’da . Erişim tarihi: 28 Ekim 2016 .

[17] Robinson, James (1906). “Ek B: Offley’in Günlüğü “ . Cerchi, D. (ed.). Anılar (Rapor). Hobart, Tazmanya, AU: Tazmanya Arşiv Ofisi. s. 98–99. Arşivlenmiş orijinal 6 Şubat 2012 tarihinde.

[18] Ivanov, Lyubomir; Ivanova, Nusha (2014).Антарктика: Природа, История, Усвояване, Географски Имена, Българско Участие[ Antarktika: Doğa, Tarih, Kullanım, Coğrafi İsimler ve Bulgar Katılımı ] (Bulgarca) (ilk baskı). Sofya, Bulgaristan: Manfred Wörner Vakfı. ISBN 978-619-90008-1-6 – ResearchGate.net aracılığıyla. —— ayrıca bkz . : . biblio.bg (Bulgarca) (İkinci gözden geçirilmiş ve güncellenmiş baskı). 2014. ISBN 978-619-90008-2-3. 10 Şubat 2016 tarihinde orjinalinden arşivlendi .

[19] Headland, Robert (1984). Güney Georgia Adası . Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 9780521424745.

[20] IAATO turist istatistikleri 2007/08

[21] Antarktika Ülkeleri Turizm Patlaması Ortasında Gemilerde Yeni Kontrolleri Düşünüyor. Wayback Machine Ray Lilley, The Associated Press, 8 Aralık 2009’da2012-01-18’de arşivlendi .

[22] National Geographic Topluluğu. (2012, 09 Ekim). Güney Kutbu. 20 Ekim 2020 tarihindehttps://www.nationalgeographic.org/encyclopedia/south-pole/ adresinden erişildi.