Giriş yap veya kayıt olun

Abdullah Gül

29 Ekim 1950 (Kayseri)

11. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanı Görev süresi
28 Ağustos 2007 – 28 Ağustos 2014
24. Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı Görev süresi
18 Kasım 2002 – 14 Mart 2003
38. Türkiye Cumhuriyeti Başbakan Yardımcısı Görev süresi
28 Mart 2003 – 28 Ağustos 2007
40. Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanı Görev süresi
14 Mart 2003 – 28 Ağustos 2007
Türkiye Cumhuriyeti Devlet Bakanı Görev süresi
28 Haziran 1996 – 30 Haziran 1997
Türkiye Büyük Millet Meclisi
19., 20., 21., 22., 23. Dönem Milletvekili		 Görev süresi
6 Kasım 1991 – 28 Ağustos 2007
Seçim Bölgesi
KİŞİSEL BİLGİLER
Doğum Abdullah Gül
29 Ekim 1950  
Kayseri, Türkiye
Partisi Refah Partisi (1991-1998)
Fazilet Partisi (1998-2001)
Adalet ve Kalkınma Partisi (2001-2007)
Uzmanlık alanı İktisat
Evlilik(ler)
Hayrünnisa Özyurt  
Çocukları 3
Bitirdiği okul İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi
Exeter Üniversitesi
Mesleği Ekonomist · Siyasetçi
Hükümeti 58. Hükümet
İmzası
Resmî site abdullahgul.gen.tr

Abdullah Gül; Türk ekonomist, siyasetçi ve Türkiye’nin 11. Cumhurbaşkanı.[1]  Cumhurbaşkanlığı görevini 2007–2014 yılları arasında sürdürmüştür. Bu görevinden önce 4 aylığına 2002–2003 yılları arasında Türkiye başbakanı olarak görev almıştır. 2003–2007 yılları arasında Başbakan yardımcılığı ve Dışişleri bakanı olarak görev almıştır.

Gül 1991, 1995, 1999, 2002 ve 2007 Türkiye genel seçimleri’nde Kayseri milletvekili olarak meclise girmiştir. Başlangıçta Refah Partisi’ne katılmıştır fakat bu parti 1998 yılında Anayasa Mahkemesi tarafından kapatılınca Fazilet Partisi’ne katılmıştır. Fazilet Partisi 1. Olağan Kongresinde Genel Başkanlık için Recai Kutan ile yarışmıştır. 521 oy alarak 2. sırada kalmıştır ve Genel Başkan seçilememiştir. Gül 2001 yılında kurulan Adalet ve Kalkınma Partisi’nin kurucular kurulu üyesi olarak parti’nin kuruluşunda önemli rol oynamıştır.

AK Parti’nin 2002 Türkiye genel seçimleri’ni kazanmasıyla Başbakan olmuştur. Gül’ün kurmuş olduğu 58. Türkiye Hükümeti Recep Tayyip Erdoğan’ın siyasal yasağını kaldırınca Erdoğan 2003 Türkiye milletvekili ara seçimleri ile meclise girmiştir ve Başbakan olmuştur. 2007 yılına kadar Başbakan yardımcısı ve Dışişleri bakanı olarak görev almıştır. 2007 Türkiye cumhurbaşkanlığı seçimi’nde Cumhurbaşkanı olarak seçilmiştir.

Erken yaşamı 

Abdullah Gül 29 Ekim 1950 tarihinde Kayseri’de doğmuştur. Babasının adı Ahmet Hamdi Gül, annesinin adı Adviye Satoğlu’dur.[2] Kayseri Gazi Paşa İlkokulu, Nazmi Toker Ortaokulu ve Orta öğrenimini Kayseri Lisesinde tamamladıktan sonra İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi’ne girdi. 1974 yılında mezuniyet sonrası aynı fakültede başladığı doktora çalışmaları için iki yıl İngiltere’de kaldı ve 1983’te İstanbul Üniversitesi’nden Doktor unvanı aldı. O dönem İTÜ Sakarya Mühendislik Fakültesi’nde (1992’de İTÜ’den ayrılarak Sakarya Üniversitesi’ne dönüştü) Endüstri Mühendisliği bölümünün kuruluşunda çalıştı ve aynı bölümde ekonomi dersleri verdi. 1989’da uluslararası ekonomi dalında Doçent oldu.

Öğrencilik yıllarında Gençlik Örgütü Millî Türk Talebe Birliği bünyesinde yer aldı. Memleketi Kayseri’de, Necip Fazıl ekolünden Söğüt Fikir Kulübü’nde çalıştı ve bu ekolün ileri gelenlerinden Ali Biraderoğlu’nun fikri çevresinde bulundu.[3]

Siyasal yaşamı 

1983-1991 yılları arasında İslam Kalkınma Bankası’nda ekonomi uzmanı olarak çalışan Gül, 1991 yılında yapılan seçimlerde Refah Partisi’nden 19. Dönem Kayseri Milletvekili olarak TBMM’ye girdi. 1993’te Refah Partisi’nde genel başkan yardımcılığı görevine getirilen Abdullah Gül, 1995’te yapılan genel seçimlerde, ikinci kez Refah Partisi 20. Dönem Kayseri Milletvekili seçildi.

TBMM Plan ve Bütçe Komisyonu ve Dışişleri Komisyonu üyelikleri de yapan Abdullah Gül, 28 Haziran 1996’da kurulan RP-DYP Koalisyon hükümetinde Devlet Bakanlığı ve Hükümet Sözcülüğü görevlerinde bulundu.

Refah Partisi’nin 16 Ocak 1998’de Anayasa Mahkemesi’nce kapatılmasından önce kurulan Fazilet Partisi’ne geçen Abdullah Gül, 18 Nisan 1999 genel seçimlerinde Fazilet Partisi’nden 21. Dönem Kayseri Milletvekili olarak tekrar parlamentoya girdi.[4]

Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi üyeliğini de yürüten Abdullah Gül, 8 Mart 2000 tarihinde, partide “yenilikçi kanat” olarak adlandırılan milletvekillerinin desteğini alarak, genel başkanlığa adaylığını koydu. 14 Mayıs 2000 tarihinde yapılan Fazilet Partisi 1. Olağan Kongresi’nde 521 oy alarak, 633 oy alan Recai Kutan’ın gerisinde kaldı. Kongre sonuçları, siyasi çevrelerce, “parti tabanının Yenilikçi olarak adlandırılan kanadı geniş ölçüde desteklediği, ancak partinin henüz bir yönetim değişikliğine hazır olmadığı” şeklinde yorumlandı.  Fazilet Partisi’nin 22 Haziran 2001’de Anayasa Mahkemesi tarafından kapatılmasından sonra bir süre bağımsız kalan Gül, 14 Ağustos 2001’de kurulan Adalet ve Kalkınma Partisi’nin (AK Parti) Kurucular Kurulu üyesi olarak partinin kuruluşunda aktif rol aldı. Hakkında kayıp trilyon davasında fezleke hazırlandı. Milletvekili dokunulmazlığı nedeniyle yargılanamadı.[5] Gül hakkındaki fezleke dosyasına 2010 yılında takipsizlik kararı verildi.[6]

AK Parti Kayseri Milletvekili ve Siyasi ve Hukuki İşlerden Sorumlu Genel Başkan Yardımcısı olarak görev yaptı. Gül, 3 Kasım 2002 genel seçimlerinde Kayseri Milletvekili olarak yeniden seçildi. AK Parti Genel Başkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın siyasi yasaklı olması nedeniyle 16 Kasım 2002’de 58. Hükümeti kurmakla görevlendirildi. Türkiye’nin 58. Hükümeti, Başbakan Abdullah Gül tarafından, 18 Kasım 2002’de kuruldu. Recep Tayyip Erdoğan’ın, 9 Mart 2003 Siirt Milletvekili Yenileme Seçimi’nde meclise girmesinden sonra, Abdullah Gül başkanlığındaki 58. Hükümet, 11 Mart’ta istifa etti. Recep Tayyip Erdoğan başkanlığında, 14 Mart 2003’te kurulan 59. Hükümet’te (2. AK Parti Hükümeti), Dışişleri Bakanı ve Başbakan Yardımcısı olarak görev aldı. 3 Ekim 2005’te başlayan Avrupa Birliği müzakereleri için birçok yetkisini Baş Müzakereci Ali Babacan’a devretti.

Cumhurbaşkanlığı seçimi 

24 Nisan 2007 tarihinde yapılan AK Parti Grup toplantısında Başbakan Recep Tayyip Erdoğan tarafından 11. Cumhurbaşkanı adayı olduğu açıklandı. 27 Nisan tarihinde yapılan Cumhurbaşkanlığı birinci tur seçimlerinde 357 kabul oyu çıkmasına karşın 367 sayısına ulaşılamadığı için, seçim ikinci tura kalmış; Anayasanın ilgili hükmü gereği, ilk oturumun açılabilmesi için 367 üyenin Mecliste hazır bulunması gerektiği gerekçesi ile Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) tarafından oturumun iptali için Anayasa Mahkemesi’ne açılan dava sonucu Meclis’in bu birinci oturumu, Anayasa Mahkemesi’nin 1 Mayıs 2007 tarihli kararı ile iptal edidi.[7] 6 Mayıs 2007 tarihinde Mecliste yapılan iki yoklamada da toplantı yeter sayısının bulunamayışı yüzünden 11. Cumhurbaşkanı seçilememiştir.[8]

22 Temmuz 2007 seçimlerinin ardından AK Parti’nin tek başına iktidara gelmesinde Gül’ün cumhurbaşkanı seçilememesinin etkili olduğu görüşü öne çıktı. Bunun sonucu olarak da Abdullah Gül tarafından “bunun cumhurbaşkanlığı adaylığına ilişkin açık bir mesaj olduğu” yorumu benimsendi.[9]

13 Ağustos tarihinde kulislerde konuşulan 11. Cumhurbaşkanı adaylığı kesinleşti.[10] 20 Ağustos 2007 tarihinde yapılan cumhurbaşkanlığı seçimi birinci turunda 341 oy aldı.[11] 24 Ağustos 2007 tarihinde yapılan cumhurbaşkanlığı seçimi ikinci turunda 337 oy aldı.

Abdullah Gül 28 Ağustos 2007 tarihinde yapılan cumhurbaşkanlığı seçiminin üçüncü turunda 339 oy alarak Türkiye Cumhuriyetinin 11. cumhurbaşkanı seçildi.[12] Böylece Nisan 2007’de başlayan Türkiye’nin 11. Cumhurbaşkanını seçim süreci sona erdi.

Cumhurbaşkanlığı 

Gül’ün cumhurbaşkanlığı süresince gerçekleştirdiği yurtdışı gezileri

Abdullah Gül 28 Ağustos 2007’den 28 Ağustos 2014’e kadar Türkiye cumhurbaşkanlığı görevini sürdürmüştür. 26.01.2012 tarihli Resmi Gazete’de yayınlanan 6271 sayılı Cumhurbaşkanı Seçimi Kanunu ile görev süresi 7 yıl olarak netlik kazanmış oldu. Anayasa Mahkemesi kanunun ikinci kere aday olmasını engelleyen hükmünü iptal etti,[13] ancak tekrar aday olmadı. Görevini 28 Ağustos 2014’te Recep Tayyip Erdoğan’a devretti.

Kişisel yaşamı 

Abdullah Gül 29 Ekim 1950’de Kayseri’de dünyaya gelmiştir.[15] Annesi Adeviye Hanım ve babası Ahmet Hamdi Gül’dür.[16]

21 Ağustos 1980’de Hayrünnisa Gül (Özyurt) ile evlenen Gül’ün Ahmet Münir, Kübra ve Mehmet Emre adlarında üç çocuğu dünyaya geldi. Gül, İngilizce ve Arapça biliyor. Ayrıca Beşiktaş takımını tutmaktadır.[17]

Yazdığı Kitaplar[18] 

  • Demokrasi ve Hukuk Yolunda
  • Global Perspektif
  • Gelecek Yakın
  • Diplomaside Erdemli Güç
  • Türkiye’yi ve Dünyayı Yeniden Düşünmek

Aldığı ödül ve madalyalar 

Kurdele Ödül ya da nişan Ülke Tarih Şehir Not Kaynak
Pro Merito madalyası Avrupa Birliği 2002 Brüksel Pro Merito Madalyası Avrupa Konseyi Parlamenterler Meclisi’nde on yıl aralıksız sürdürdüğü başarılı çalışmalarından dolayı verilmiştir. [19]
Abdülaziz el-Suud Nişanı  Suudi Arabistan 9 Kasım 2007 Ankara Abdülaziz el-Suud Nişanı adını, Suudi Arabistan’ın ilk kralı Abdülaziz el-Suud’dan almıştır. [20][21]
Order of the Bath UK ribbon.svg Büyük Banyo Nişanı Birleşik Krallık 13 Mayıs 2008 Ankara İngiliz Yüksek Şövalye Nişanı Büyük Britanya’nın en önemli nişanlarından birisidir. [22][23]
Order of Independence (Qatar) - ribbon bar.gif Bağımsızlık Kolyesi  Katar 17 Ağustos 2009 İstanbul [19]
PRT Order of Prince Henry - Grand Cross BAR.png Prens Henry Nişanı  Portekiz 12 Mayıs 2009 Ankara Prens Henry Nişanı “Infante Dom Enrique” nişanının en yüksek düzeyi olan ve yalnız Devlet Başkanlarına verilen bir nişandır. [24][25]
ITA OMRI 2001 GC-GCord BAR.svg İtalya Cumhuriyeti Liyakat Nişanı  İtalya 17 Kasım 2009 Ankara Liyakat Nişanı İtalya’nın en yüksek rütbeli nişanıdır. [26][27]
Order of Mubarak the Great (Kuwait) - ribbon bar.gif Büyük Mübarek Nişanı  Kuveyt 21 Aralık 2009 Kuveyt Şehri [28][29]
Order of Valour.svg Kamerun Cumhuriyeti Cesaret Nişanı  Kamerun 16 Mart 2010 Yaoundé Liyakat Nişanı Kamerun’un ikinci en yüksek nişanıdır. [30][31]
Ord.Nishan-i-Pakistan.ribbon.gif Nişan-ı Pakistan  Pakistan 31 Mart 2010 İslamabad Nişan-ı Pakistan Pakistan Hükümeti tarafından verilen en yüksek dereceli sivil nişandır. [32][33]
2010 Chatham House Ödülü  Birleşik Krallık 9 Kasım 2010 Londra Cumhurbaşkanı Gül’e “Yılın Devlet Adamı” ödülü İngiltere Kraliçesi II. Elizabeth tarafından verilmiştir. [34][35]
Macaristan Cumhuriyeti Liyakat Nişanı  Macaristan 15 Kasım 2011 Ankara Liyakat Nişanı Macaristan’ın en yüksek devlet nişanıdır. [36][37]
NLD Order of the Dutch Lion - Grand Cross BAR.png Hollanda Aslanı Büyük Şövalye Nişanı  Hollanda 16 Nisan 2012 Amsterdam Hollanda Aslanı 1815 yılında verilmeye başlanmıştır. [38][39]
Ord.GoldenEagle-ribbon.gif Altın Kartal Nişanı  Kazakistan 11 Ekim 2012 Ankara Altın Kartal Nişanı Kazakistan’ın en yüksek nişanı unvanına sahiptir. [40][41]
Order of the Seraphim - Ribbon bar.svg Serafim Kraliyet Nişanı  İsveç 11 Mart 2013 Stockholm Serafim Nişanı, İsveç’in Devlet ve Hükümet Başkanlarına verdiği en yüksek rütbeli nişandır. [42][43]
GEO St-George Victory Order BAR.svg Aziz George Zafer Nişanı  Gürcistan 19 Nisan 2013 Ankara Aziz George Nişanı Gürcistan Cumhurbaşkanı tarafından tevcih edilen en büyük ikinci madalyadır. [19]
Star of President Order (Turkmenistan) - ribbon bar.png Cumhurbaşkanının Yıldızı Nişanı  Türkmenistan 29 Mayıs 2013 Aşkabat Türkmenistan Devlet Nişanı ilk kez Abdullah Gül’e tevcih edilmiştir. [44][45]
St Olavs Orden storkors stripe.svg Aziz Olaf Nişanı  Norveç 5 Kasım 2013 Ankara Norveç Krallığı’nın en yüksek rütbeli onur nişanıdır. [46][47]
AZ Heydar Aliyev Order ribbon.png Haydar Aliyev Nişanı  Azerbaycan 12 Kasım 2013 Ankara Haydar Aliyev Nişanı Azerbaycan’ın en yüksek nişanıdır. [48][49]
Ord.Lion.Nassau.jpg House Nassau Altın Aslan Nişanı  Lüksemburg 18 Kasım 2013 Ankara Altın Aslan Nişanı Lüksemburg’un en büyük ulusal nişanıdır. [50][51]
Uluslararası Mahtumkulu Ödülü  Türkmenistan 3 Haziran 2014 Ankara Ödül adını ünlü Türkmen şair Mahtumkulu Firaki’den almıştır. [52]
Ribbon bar of Order of the State of Northern Cyprus.png Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Devlet Nişanı  Kuzey Kıbrıs 19 Temmuz 2014 Lefkoşa [53]
Turkey Republic State Medal of Honor.png Türkiye Cumhuriyeti Devlet Şeref Madalyası  Türkiye 28 Ağustos 2014 Ankara Cumhurbaşkanlığı görevinden ayrılırken, Recep Tayyip Erdoğan tarafından Devlet Şeref Madalyası almıştır. [54]

Kaynakça 

  1.  “Gül 339 oyla 11. cumhurbaşkanı seçildi”. NTV.com. 28 Ağustos 2007. Erişim tarihi: 5 Nisan 2007.
  2.  Kurt, Süleyman. “‘Cumhur’ İkinci Kez Köşk Yolunda” . Zaman (in Turkish). Archived from the original on 30 Eylül 2007. Retrieved 29 Ağustos 2007.
  3.  http://www.ulumulhikmekoeln.de/medenidusuncetarihi/abdullahgul.htm
  4.  Gül’ün Dikenli Hayatı internet haberi
  5.  http://www.milliyet.com.tr/2007/04/27/siyaset/siy03.html
  6.  http://www.zaman.com.tr/haber.do?haberno=996747
  7.  “Cumhurbaşkanlığı seçiminin ilk turu iptal”. NTV.com. 1 Mayıs 2007. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2007.
  8.  “367 bulunamadı”. NTV.com. 7 Mayıs 2007. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2007.
  9.  “Gül’den ‘Halk adaylığımı onayladı’ mesajı”. NTV.com. 26 Temmuz 2007. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2007.
  10.  “Erdoğan: Adayımız Gül, hayırlı olsun”. NTV.com. 15 Ağustos 2007. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2007.
  11.  “Her parti kendi adayına oy verdi”. NTV.com. 21 Ağustos 2007. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2007.
  12.  “Gül 339 oyla 11. cumhurbaşkanı seçildi”. NTV.com. 28 Ağustos 2007. Erişim tarihi: 13 Haziran 2012.
  13.  “”Gül’ün görev süresi 7 yıl, 2. kez aday olabilir””. 15 Haziran 2012. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2014.
  14.  “Gül Erbakan’ı affetti”. 1 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2011.
  15.  “Cumhurbaşkanlığı seçimleri öncesi adaylar arasında Abdullah Gül’ün de adı geçiyor”. haber3.com. 23 Nisan 2001. 15 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2007.
  16.  “Doç. Dr. Abdullah Gül”. 2008. Erişim tarihi: 3 Eylül 2008.
  17.  “Hangi siyasetçi hangi takımı tutuyor ?”. haber3.com. 19 Şubat 2006. 15 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Kasım 2010.
  18.  Abdullah Gül Kimdir Özgeçmişi – Biyografi l TESPİT 19 Mart 2019. 21 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim 21.04.2019
  19. “Biyografi”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 4 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  20. “Suudi Arabistan”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 9 Kasım 2007. 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  21. “Kral Abdullah’a devlet şeref madalyası”. NTVMSNBC.com. 10 Kasım 2007. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  22. “Kraliçe II. Elizabeth Ankara`da”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 13 Mayıs 2008. 15 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  23. “Fotoğraf”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 24 Kasım 2011. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  24. “Portekiz Cumhurbaşkanı Cavaco Silva Çankaya Köşkü’nde”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 12 Mayıs 2009. 15 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  25. “Fotoğraf”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 12 Mayıs 2009. 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  26. “Gul S.E. Abdullah Decorato di Gran Cordone (İtalyanca)”. İtalya Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Sarayı. 30 Ekim 2009. 30 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  27. “Fotoğraf”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 17 Kasım 2009. 1 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  28.  “Gül’e Kuveyt Yüksek Devlet Nişanı”. Yeni Şafak. 21 Aralık 2009. Erişim tarihi: 14 Nisan2014.
  29.  “Fotoğraf”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 21 Aralık 2009. 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  30.  “Gül’e renkli hoşgeldin”. Yeni Şafak. 16 Mart 2010. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  31.  “Fotoğraf”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 16 Mart 2010. 2 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  32.  “Cumhurbaşkanı Gül Pakistan’da”. TRT. 31 Mart 2010. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  33.  “Fotoğraf”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 31 Mart 2010. 1 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim arihi: 14 Nisan 2014.
  34. “Chatham House Prize 2010 (İngilizce)”. www.chathamhouse.org. 2010. 18 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  35. “Fotoğraf”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 9 Kasım 2010. 8 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  36. “Gül’e Macaristan devlet nişanı”. Haber Türk. 15 Kasım 2011. Erişim tarihi: 14 Nisan2014.
  37. “Fotoğraf”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 15 Kasım 2011. 8 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  38. “Cumhurbaşkanı Gül’e Hollanda’nın En Yüksek Nişanı Verildi”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 17 Nisan 2012. 14 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  39. “Fotoğraf”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 17 Nisan 2012. 9 Mayıs 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  40.  “Türk Dünyasının Aksakalı’ndan Kartal Nişanı”. Milliyet. 11 Mart 2013. Erişim tarihi: 12 Ekim 2012.
  41. “Fotoğraf”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 11 Ekim 2012. 10 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  42. “Gül’e İsveç’in en üst düzey nişan takıldı”. Yeni Şafak. 11 Mart 2013. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  43. “Fotoğraf”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 13 Mart 2013. Erişim tarihi: 14 Nisan2014.
  44. “Cumhurbaşkanı Gül’e Türkmenistan Devlet Nişanı Tevcih Edildi”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 30 Mayıs 2013. 15 Nisan 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  45. “Fotoğraf”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 30 Mayıs 2013. 18 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  46. Muharrem Bayraktar (8 Kasım 2013). “Abdullah Gül’e Aziz Olaf nişanı”. Yeni Mesaj. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  47. “Fotoğraf”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 5 Kasım 2013. 5 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  48. “Çankaya köşkündə Azərbaycan və Türkiyə prezidentlərinin təltif edilməsi mərasimi olmuştur (Azerice)”. president.az. 12 Kasım 2013. 20 Eylül 2015 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  49. “Fotoğraf”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 12 Kasım 2013. 4 Aralık 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  50. “Lüksemburg Büyük Dükü Henri Çankaya Köşkü’nde”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 19 Kasım 2013. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  51. “Fotoğraf”. Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 19 Kasım 2013. 12 Kasım 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2014.
  52. Türkmenistan ile İlişkilerimizi, ‘Bir Millet, İki Devlet’ Şiarından Hareketle Her Alanda Güçlendiriyoruz
  53. “”Bu Nişan, KKTC İle Anavatan Türkiye Arasındaki Kardeşlikle, Dostlukla Sürdürülen İlişkilerin Gelişmesi İçin Çaba Gösteren Sayın Gül’e Halkımızın En Kalbi Teşekkürlerinin Bir İfadesi Olarak Kendilerine Takdim Edilmektedir””. Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı. 19 Temmuz 2014. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2014.
  54.  Aydın Hasan (28 Ağustos 2014). “Erdoğan’dan Gül’e büyük jest”. Milliyet. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2014.
Reklam (#YSR)
Paylaş:
Etiketler:
İlgili
İlgili içerik ve makaleler.
İlgili Mesajlar
MUSTAFA KEMAL ATATÜRK
Türkiye Başbakanları Listesi
Binali Yıldırım
Ahmet Davutoğlu