Giriş yap veya kayıt olun

Ahmet Davutoğlu

26. Türkiye Başbakanı 28 Ağustos 2014 – 24 Mayıs 2016
Vekâleten: 28 Ağustos 2014 – 29 Ağustos 2014
Türkiye Dışişleri Bakanı Görev süresi
1 Mayıs 2009 – 29 Ağustos 2014
1. Gelecek Partisi Genel Başkanı Makama geliş
13 Aralık 2019
2. Adalet ve Kalkınma Partisi Genel Başkanı Görev süresi
27 Ağustos 2014 – 22 Mayıs 2016
Türkiye Büyük Millet Meclisi
24., 25., 26. Dönem Milletvekili		 Görev süresi
7 Nisan 2011 – 7 Temmuz 2018
Seçim Bölgesi 2011 – Konya
Haziran 2015 – Konya
Kasım 2015 – Konya
KİŞİSEL BİLGİLER
Doğum 26 Şubat 1959 (60 yaşında)
Taşkent, Konya
Partisi Adalet ve Kalkınma Partisi
Gelecek Partisi (2019-günümüz)
Evlilik Sare Davutoğlu
Çocukları 4
Bitirdiği okul Boğaziçi Üniversitesi
Mesleği Akademisyen, Diplomat, Siyasetçi
Hükümeti 62. Türkiye Hükûmeti
63. Türkiye Hükûmeti
64. Türkiye Hükûmeti

 

Ahmet Davutoğlu (d. 26 Şubat 1959, Konya), Türk siyasetçi, uluslararası ilişkiler uzmanı, akademisyen ve büyükelçi, Gelecek Partisi kurucusu, eski Dışişleri Bakanı, eski Başbakan Vekili, Adalet ve Kalkınma Partisi’nin 2. genel başkanı ve Türkiye Başbakanı. 2014–2016 yılları arasında AK Parti genel başkanlığı ve Başbakanlık görevini sürdürmüştür.

Bu görevinden önce 2009–2014 yılları arasında Recep Tayyip Erdoğan tarafıdan kurulan 60. Türkiye Hükûmeti ve 61. Türkiye Hükûmeti’nde Dışişleri Bakanı olarak yer almıştır. 2003–2009 yılları arasında o dönem başbakanlık yapan Erdoğan’ın ve Abdullah Gül’ün dış politika danışmanlığını yapmıştır. 2011, Haziran 2015 ve Kasım 2015 Türkiye genel seçimleri’nde AK Parti Konya milletvekili olarak meclise girmiştir. Başbakanlık görevinden 22 Mayıs 2016 tarihinde istifa etmiştir.

27 Ağustos 2014’te, Adalet ve Kalkınma Partisi 1. Olağanüstü Büyük Kongresi’nde genel başkan seçildi ve 28. Ağustos 2014 ‘te cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’dan başbakanlık vekaletini aldı ve 62. hükümeti kurmakla görevlendirildi. [1][2][3][4] 6. Eylül 2014’te 62 . hükümet Davutoğlu başbakanlığında güven oyu alarak resmen göreve başladı.[5]

Ahmet Davutoğlu, 7 Haziran seçimleri sonrasında 45 gün içinde hükümetin kurulamamış olması üzerine cumhurbaşkanının TBMM seçimlerinin yenilenmesine karar vermesi üzerine ülkeyi 1 Kasım 2015’te yapılacak seçime kadar yönetmek üzere seçim hükümeti başbakanı olmuştur.[6] Kasım 2015 Türkiye genel seçimleri lideri olduğu AKP tarihindeki en yüksek oy sayısı ile %49.4’lik oy oranını alarak tek başına iktidar olmak için gereken çoğunluğa ulaştı. Sonrasında Davutoğlu 64. hükûmeti kurarak başbakanlık görevine devam etti.[7]

Başbakan Davutoğlu, Cumhurbaşkanı Erdoğan ile yaşadığı ihtilafın sonucu olarak, 5. Mayıs 2016’da 1 Kasım seçiminden sonra sadece 6 ay görev yapmasını hatırlatarak “4 yıllık sürenin daha kısa sürmesi benim tercihim değildir. Zarûrettir.” şeklinde bir açıklama yaptı ve AKP’yi 22 Mayıs’ta yeni genel başkan seçimi yapması için olağanüstü kongreye çağırdı.[8] Kamuoyunda, bu kararın bir gün önce Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan ile gerçekleşen toplantı sırasında alındığı ifade edildi.[8] 22 Mayıs 2016 tarihinde cumhurbaşkanlığı tarafından yapılan basın açıklamasıyla başbakanlık görevinden istifa ettiği açıklandı.[9]

Erken yaşamı ve kariyeri

Ahmet Davutoğlu, 26 Şubat 1959 tarihinde Konya’nın Taşkent ilçesinde doğdu. Babasının adı Duran, annesinin adı Memnune’dir.[10]

Eğitimi

İstanbul Erkek Lisesi’ni bitirdikten sonra, 1983-84 eğitim öğretim yılında Boğaziçi Üniversitesi’nin ekonomi ile siyaset bilimi ve uluslararası ilişkiler bölümlerini çift anadal programıyla bitirdi. Aynı üniversitenin kamu yönetimi bölümünde yüksek lisans, siyaset bilimi ve uluslararası ilişkiler bölümünde de doktora yaptı.[11]

90’lı yıllar

1990 yılında, Malezya Uluslararası İslam Üniversitesi’nde yardımcı doçent olarak çalışmaya başladı. Üniversitenin siyaset bilimi bölümünü kurdu ve 1993 yılına kadar bu bölümün yöneticiliğini yürüttü. 1993 yılında doçent oldu ve 1995–1999 yılları arasında Marmara Üniversitesi uluslararası ilişkiler bölümünde çalıştı. 1995-1999 yılları arasında Yeni Şafak gazetesinde köşe yazarlığı yaptı.[12] Davutoğlu, bu sürede 200’den fazla yazı kaleme almıştı [13] 1998–2002 yıllarında, Silahlı Kuvvetler Akademisi ve Harp Akademileri’nde misafir öğretim üyesi olarak ders verdi.

1999–2004 yılları arasında profesör oldu ve Beykent Üniversitesi’nde, üniversite yönetim kurulu üyeliği, senato üyeliği ve uluslararası ilişkiler bölümü başkanlığı, Marmara Üniversitesi uluslararası ilişkiler bölümünde de misafir öğretim üyeliği yaptı.[14]

Dışişleri Bakanlığı (2009-2014)

Ahmet Davutoğlu’na, dönemin cumhurbaşkanı Ahmet  Necdet Sezer ve dönemin başbakanı Abdullah Gül’ün 17 Ocak 2003’te birlikte aldıkları ve 18 Ocak 2003’te Resmî Gazete’de yayımlanan kararla büyükelçi unvanı verildi.[15]

Davutoğlu, Gazze Savaşı’na çözüm getirmek için Türk Hükümeti’nin uyguladığı mekik diplomasisinin önde gelen aktörlerindendi. 1 Mayıs 2009’da parlamento üyesi olmamasına rağmen dönemin başbakanı Recep Tayyip Erdoğan tarafından dışişleri bakanlığına atandı. 2011 genel seçimlerinde Konya milletvekili olarak Türkiye Büyük Millet Meclisi’ne girdi ve Recep Tayyip Erdoğan’ın üçüncü kabinesinde dışişleri bakanı olarak görevine devam etti. Türkiye’nin küresel olarak yeniden uyanışının arkasındaki beyinlerden biri olması sebebiyle, Foreign Policy dergisinin, 2010 yılındaki “İlk 100 Küresel Düşünür” listesinde yer aldı.[15]

Stratejik derinlik ve Sıfır sorun politikası

Akademisyenler ve politikacılar onun Yeni Şafak’taki makaleleri ve Stratejik Derinlik kitabından yola çıkarak, Ahmet Davutoğlu’nun dış politika vizyonunu; Yeni Osmanlıcılık politikasıyla, Osmanlı Devleti’nin topraklarıyla yakın ilişkiler kurma temeline dayandığını ileri sürerler.[16] Davutoğlu’nun eski bir öğrencisi Behlül Özkan ise Davutoğlu’nun Orta Doğu’da İslam’ın birleşitirici güç olarak görmesine bağlı olarak, Pan-İslamizm’e dayalı bir dış politika hayali olduğunu ifade eder. Bu iki görüşe zıt olarak da geçmişte Avrupa Birliği üyeliğini savunduğunu ifade eden bir NATO üyesi olarak, batı yanlısı bir politikayı savunmuştur.

Bir röportajında “Sıfır Sorun Politikası”ndan bahsetti ve bu politikasıyla ilgili olarak “Diğer aktörler bizim değerlerimize saygılı olurlarsa, sorunsuz bir politika mümkündür. Fakat bu demek değildir ki, diğer partilerle iyi ilişkilerimiz olması adına sessiz kalacağız.”[17] dedi. Recep Tayyip Erdoğan ile birlikte “Türkiye için dünyada yeni bir rol hayal etmek ve bunu gerçekleştirmek” başlığıyla Foreign Policy dergisinin 2011 yılındaki “İlk 100 Küresel Düşünür” listesine girmişlerdir.[18]

Ahmet Davutoğlu dış politikasını dört ana sütun üzerine inşa etmiştir. Bunlardan ilki “güvenlik bölünmezliği”, ikincisi “diyalog”, üçüncüsü “ekonomik dayanışma” ve dördüncüsü ise “kültürel uyum ve karşılıklı saygı”dır. Davutoğlu, politkasının hedefinin “Farklı ulusların entegresi ile farklı inanç ve ırklar arasındaki kültürel anlayışın geliştirilmesinin yanı sıra, ortaya çıkan krizleri çözmek için işbirliği ilişkileri ve barışçıl diyalog sağlanması” olduğunu ifade etmiştir.[19]

Ermeni Tehciri

Davutoğlu, Recep Tayyip Erdoğan ile birlikte 2014 nisan ayının 24’ünde, Ermeni tehcirinde yaşanan olayların acı verici olduğunu içeren bir bildiriyi dokuz dilde yayınladı. Bununla beraber bu tehcirin Türk, Ermeni ve yabancı tarihçiler tarafından ortak bir çalışmayla araştırılması gerektiği belirtildi.[20]

Avrupa Birliği

Pan-İslamist bir politika hayali olduğu iddia edilmesine rağmen Ahmet Davutoğlu, Türkiye’nin Avrupa Birliği üyeliğini desteklediğini dile getirdi. Türk-AB ilişkilerinin tamamı 2013 yılına kadar Egemen Bağış, 2013-2014 yılları arasında Mevlüt Çavuşoğlu’nun bakanlıklarıyla Avrupa Birliği Bakanlığı tarafından yürütülmüş ve yürütülmektedir.

Davutoğlu, 2013 yılının mayıs ayında Brüksel’de gerçekleştirilen 51. Ortaklık Konseyi Toplantısı’nda, Türkiye’nin 50 yıldır AB üyeliği için gayret gösterdiğini ve bu gayretlerin de devam edeceğini ifade etmiştir. Bunlara ek olarak da Türk vatandaşlarının Avrupa’da vizesiz dolaşamamasının kabul edilemez olduğunu dile getirmiştir.[21]

Kıbrıs ve Yunanistan

2012 yılı haziran ayında Davutoğlu, Yunan hükümetini, özellikle Batı Trakya’daki Türk azınlıklarının, haklarına saygı göstermemekle suçladı. Aynı zamanda Türk kökenli azınlık durumundaki vatandaşların sözde Yunan vatandaşlığının iptalinin Lozan Antlaşması’na aykırı olduğunu da vurgulamıştır.[22] Davutoğlu 2013’te, kıyı ötesi petrol rezerverlerinin (offshore oil reserves) mülkiyeti üzerine patlak veren tartışmalar üzerene Yunanistan Dışişleri Bakanı Dimitris Avramopoulos’a iki devlet arası olası bir çözüm götürdü. Fakat öneri Yunan dışişleri bakanlığı tarafından göz ardı edildi.[23] Aynı zamanda Davutoğlu aradaki sorunları çözmek adına, Nikos Anastasiadis öncülüğünde müzakere talebinde bulundu.

İsrail

30 Haziran 2010 tarihinde Davutoğlu ile İsrail Ticaret Bakanı Ben Eliezer, Brüksel’de gizli bir toplantı yapmış, TBMM’de gizli görüşmeyi ayrıntılandıran Davutoğlu, toplantının gizli olmasını İsrailliler’in istediğini belirterek, “İsrailliler’e temel taleplerimizi yüzlerine doğrudan ve net şekilde söylemek için bu görüşmeyi yaptık” demiştir.[24]

Başbakanlık ve AKP genel başkanlığı (2014-2016)

27 Ağustos 2014’te, Adalet ve Kalkınma Partisi 1. Olağanüstü Büyük Kongresi’nde genel başkan seçildi. 28 Ağustos 2014’te cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’dan başbakanlık vekaletini aldı ve 62. hükümeti kurmakla görevlendirildi.[2][4][25][26] Ahmet Davutoğlu başbakanlığında kurulan 62. hükümet, bakanlar kurulu listesini 29 Ağustos 2014 tarihinde açıkladı. 6 Eylül 2014 cumartesi günü Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde yapılan güven oylaması sonucunda 133 ret oyuna karşılık alınan 306 kabul oyuyla 62. hükümet, Davutoğlu başbakanlığında güven oyu alarak resmen göreve başlamıştır.[27]

Ahmet Davutoğlu, 2015 genel seçimleri sonrasında 45 gün içinde hükümetin kurulamamış olması üzerine cumhurbaşkanının TBMM seçimlerinin yenilenmesine karar vermesi üzerine ülkeyi 1 Kasım 2015’te yapılacak seçime kadar yönetmek üzere seçim hükûmeti başbakanı oldu.[28] Lideri olduğu Adalet ve Kalkınma Partisi, 1 Kasım seçimi’nde tarihindeki en büyük oy sayısı ve %49.5 ile en büyük oy oranına sahip olarak TBMM’de tek başına iktidar olabilecek çoğunluğa ulaştı. Sonrasında 64. hükümeti kurması için görevlendirildi.[29]

Recep Tayyip Erdoğan ile ilişkileri

Kamuoyunda ilk olarak, ocak 2015’te Başbakan Ahmet Davutoğlu tarafından açıklanan ancak hayata geçirilemeyen “şeffaflık paketi” ve 17 Aralık Yolsuzluk soruşturması’nda adı geçen 4 bakanın yüce divana gönderilmesi hususlarında Davutoğlu-Erdoğan arasında gerginlik çıktığı iddia edilmişti.[30]

29 Nisan 2016 tarihinde yapılan AKP MKYK’sında alınan kararla, genel başkanın “il ve il başkanı atama yetkisi” MKYK’ya verildi. Bu toplantıda alınan kararın toplantıdan önce Erdoğan’a yakın üyeler tarafından alındığı ve toplantı sırasında Davutoğlu’na imzalatıldığı iddia edildi.[30]

1 Mayıs 2016’da ‘Pelikan dosyası’ adı altında yayınlanan anonim bir internet sitesinde Davutoğlu’nun Erdoğan’a ihanet ettiği ve istifa etmesi gerektiği savunuldu.[31][32] Bu sayfada Davutoğlu ile Erdoğan arasındaki 27 gerilim noktası “reise yakın bir bakış açısı”yla listelendi.[32] Bu söylenti, medyada oldukça ses getirdi.[33][34][35]

4 Mayıs 2016 günü, Recep Tayyip Erdoğan ve Ahmet Davutoğlu arasında cumhurbaşkanlığında bir görüşme gerçekleşti. Bu görüşmede Davutoğlu’nun doğrudan istifa etmesi yerine AKP’yi kongreye götürmesi ve fakat yeniden genel başkan adayı olmaması kararlaştırıldı.[8][36] Bu toplantıdan bir gün sonra Davutoğlu, 5 Mayıs 2016 günü 1 Kasım seçiminden sonra sadece 6 ay görev yaptığıığını hatırlarak “4 yıllık sürenin daha kısa sürmesi benim tercihim değildir. Zarûrettir.” şeklinde bir açıklama yaptı ve Akparti’yi 22 Mayıs’ta yeni genel başkan seçimi yapması için 2. Olağanüstü Büyük Kongre’ye çağırdı.[8] Ahmet Davutoğlu’nun Recep Tayyip Erdoğan ile görüşmesinin hemen sonrasında bu kararını açıklaması bazıları tarafından “Saray Darbesi” şeklinde ifade edildi.[37][38][39]

İstifası

Davutoğlu Başbakanlık görevinden 22 Mayıs 2016 tarihinde istifa etti. Bu istifa Cumhurbaşkanlığı tarafından “Cumhurbaşkanımız, Başbakan Davutoğlu tarafından sunulan Bakanlar Kurulu’nun istifasını kabul etmiştir.” şeklindeki basın açıklamasıyla duyuruldu.

24 Haziran 2018’de yapılan genel seçimlerde milletvekili adaylığı için başvuru yapmadı.[40] 2019 Türkiye yerel seçimleri sonrasında partisine yönelik eleştirilerde bulundu ve 9 Eylül 2019 tarihinde Adalet ve Kalkınma Partisi üyeliğinden istifa etti.[41]

Kişisel yaşamı

Sare Hanım ile evli ve dört çocuk babasıdır. İyi derecede İngilizce, Almanca, Malayca ve Arapça bilmektedir.[14][42]

Ayrıca halen Yıldız Holding’in yönetim kurulu başkanı olan Murat Ülker ile liseden sınıf arkadaşıdır.[43]

Eserleri

  • “Alternative Paradigms: The Impact of Islamic and Western Weltanschauungs on Political Theory”. University Press of America, 1993
  • “Civilizational Transformation and the Muslim World”. K.L., Quill, 1994
  • “Tarih idraki oluşumunda metodolojinin rolü: Medeniyetlerarası etkileşim açısından dünya tarihi ve Osmanlı”. Divan Dergisi, 1999/2
  • “Rewriting of Muslim Politics in the 20th Century: A Retrospective”. Border Crossings (ed. Fred Dallmayr, Lexington, 2000, 91-112)
  • “Stratejik derinlik: Türkiye’nin uluslararası konumu'”. Küre Yayınları, 2001
  • “Küresel Bunalım”. Küre, 2002.
    • Berlin Duvarı ve Dünya Ticaret Merkezi’nin yıkımları ekseninde yaptığı konuşmalardan meydana gelmektedir.
  • “Osmanlı Medeniyeti: Siyaset İktisat Sanat”. Klasik, 2005
  • “Teoriden Pratiğe:Türk Dış Politikası Üzerine Konuşmalar”. Küre Yayınları, 2013
  • “Medeniyetler ve Şehirler”. Küre Yayınları, 2016
  • “Tarihe Kayıtlar”. Küre Yayınları, 2017
  • “Medeniyetlerin Ben-idraki”. Küre Yayınları, 2018

Kaynakça

  1.  28 Ağustos 2014 http://www.sabah.com.tr/Gundem/2014/08/28/erdogan-basbakanlik-vekaletini-davutogluna-verdi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014.  
  2. “Erdoğan yerine geçecek ismi açıkladı”. 21 Ağustos 2014. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2014.
  3.  “Davutoğlu “yeni başbakan””. 21 Ağustos 2014. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2014.
  4. “Erdoğan’dan Davutoğlu’na hükümeti kurma görevi”. 28 Ağustos 2014. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2014.
  5.  “Hükümet güven oyu aldı”. Sabah. 6 Eylül 2014. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2014.
  6.  “63. Hükümetin ‘bağımsız’ bağımlıları”. Sözcü. 29 Ağustos 2015. 25 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi.  Erişim tarihi: 22 Ekim 2015.
  7.  “Davutoğlu’na hükümeti kurma görevi verildi”. Milliyet. 17 Kasım 2015. 19 Kasım 2015 tarihinde  kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2015.
  8. “Davutoğlu, Erdoğan’ı yalanlayıp gitti: Tercih değil, zaruret”. Cumhuriyet. 6 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2016.
  9.  http://www.hurriyet.com.tr/basbakan-ahmet-davutoglu-istifasini-sundu-40107477
  10. https://www.tbmm.gov.tr/develop/owa/milletvekillerimiz_sd.bilgi?p_donem=26&p_sicil=6648
  11. http://www.basbakanlik.gov.tr/Forms/_Global/_PrimeMinister/pg_PrimeMinister.aspx
  12.  http://www.gazetevatan.com/reha-muhtar-671093-yazar-yazisi-ahmet-davutoglu-nun-ozgecmisindeki-o-inanilmaz-tesaduf-/
  13. http://www.yenisafak.com.tr/yazarlar/AhmetDavuto%C4%9Flu/Yazar-Arsiv/
  14. T.C. Dışişleri Bakanlığı Resmi Sitesi, Bakan Biyografi
  15. “The FP Top 100 Global Thinkers 7. Ahmet Davutoglu”. Foreign Policy. 12 Aralık 2010 tarihinde kaynağından Arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2010.
  16.  Daloğlu, Tulin. “Davutoğlu Invokes Ottomanism as new Mideast Order”. Al Monitor. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2014.
  17.  Hounshell, Blake. “Mr. ‘Zero Problems'”. Foreign Policy. 12 Eylül 2011 tarihinde kaynağından Arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2010.
  18.  “16 Ahmet Davutoglu, Recep Tayyip Erdogan”. Foreign Policy. 30 Kasım 2011 tarihinde kaynağından Arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Kasım 2011.
  19.  http://ecrgroup.eu/wp-content/uploads/2011/07/Turkish-Foreign-Policy-and-teh-EU-in-2010_Ahmet-Davutoglu.pdf
  20.  “Turkey’s FM Davutoglu: PM Erdogan’s condolences a call for consensus”. 24 Ağustos 2014. 9 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından Arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2014.
  21.  “Foreign Minister Davutoğlu “EU membership has been our strategic goal for almost 50 years and will continue to be””. T.C. Ministry of Foreign Affairs. 11 Eylül 2014 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2014.
  22.  “Davutoğlu: Greece failed to protect Turkish minority rights”. Today’s Zaman. 2 Ekim 2015 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2014.
  23.  “Greece Nixes Turkish Bid On Cyprus”. Greek Reporter. 1 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ağustos 2014.
  24.  Davutoğlu TBMM’de ‘gizli görüşme’yi anlattı Hürriyet. 12 Temmuz 2010 tarihinde erişilmiştir.
  25.  . 28 Ağustos 2014 http://www.sabah.com.tr/Gundem/2014/08/28/erdogan-basbakanlik-vekaletini-davutogluna-verdi. Erişim tarihi: 4 Eylül 2014. Eksik ya da boş |başlık= (yardım)
  26.  “Davutoğlu “yeni başbakan””. 21 Ağustos 2014. Erişim tarihi: 21 Ağustos 2014.
  27.  “Hükümet güven oyu aldı”. Sabah. 6 Eylül 2014. 19 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2014.
  28.  “63. Hükümetin ‘bağımsız’ bağımlıları”. Sözcü. 29 Ağustos 2015. 25 Kasım 2015 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi: 22 Ekim 2015.
  29.  “Davutoğlu’na hükümeti kurma görevi verildi”. Milliyet. 17 Kasım 2015. 19 Kasım 2015 tarihinde kaynağındanarşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2015.
  30.  “Erdoğan Davutoğlu krizinin geçmişi”. Sözcü. 6 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2016.
  31.  “‘Reis’çiler düğmeye bastı: ‘Pelikan Dosyası’ adlı blogda ‘Hoca’ yerden yere vuruldu”. Diken.com.tr. 6 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2016.
  32.  “AKP’li kaynaklar: ‘Pelikan Dosyası’nın ardındaki isim Nasuhi Güngör”. Diken. 6 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2016.
  33.  “Turkish prime minister quits after rift with Erdogan”. Financial Times.
  34.  “The rift betweent Erdoğan and Davutoğlu raises questions”. turkishmonitor.com. 6 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  35.  “How mysterious new Turkish blog exposed Erdogan-Davutoglu rift – Al-Monitor: the Pulse of the Middle East”. Al-Monitor. 6 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  36.  “Ahmet Davutoglu, Turkey’s Prime Minister, Is Expected to Be Replaced”. The New York Times. 5 Mayıs 2016. 5 Mayıs 2016 tarihinde kaynağındanarşivlendi.
  37.  “Cumhuriyet Gazetesi – #4 Mayıs Saray darbesi”. cumhuriyet.com.tr. 4 Mayıs 2016. 6 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  38.  “Nihat Genç yazdı: Bu saray darbesi nedir .toğlanları”. odatv.com. 6 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  39.  Doğan Akın. “Davutoğlu’na Saray darbesini MHP’ye yargı darbesi izler mi; 25 maddede AKP tarihi ve ihtimaller”. t24.com.tr. 6 Mayıs 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
  40.  “AK Parti’den 22 isim yeniden aday olmadı”. TRT Haber. 3 Mayıs 2018. 10 Mayıs 2018 tarihinde  kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Mayıs 2018.
  41.  Ahmet Davutoğlu AK Parti üyeliğinden istifa etti
  42.  “Çok dilli Meclis”. Milliyer. Erişim tarihi: 31 Ocak 2015.
  43.  Turgut, Hulûsi: Sabri Ülker’in Hayat Hikâyesi, Doğan Kitap, İstanbul 2014, ISBN 978-605-09-1528-0, s. 661

Reklam (#YSR)
Paylaş:
Etiketler:
İlgili
İlgili içerik ve makaleler.
İlgili Mesajlar
Türkiye Başbakanları Listesi
Binali Yıldırım
Bülent Ecevit
Naim Talu