ÜRETİM AMAÇ FONKSİYONLARI 

Üretim performansı anlayışını geliştirmenin etkili bir yolu, farklı ilgi gruplarının hedeflerine göre farklı objektif işlevler formüle etmektir.  Objektif fonksiyonun formüle edilmesi , değişkenin maksimize edilmesi (veya minimize edilmesi) tanımlanmasını gerektirir. Bundan sonra diğer değişkenler kısıtlama veya serbest değişken olarak kabul edilir. En bilindik nesnel işlev, bu durumda da yer alan kar maksimizasyonu. Kâr maksimizasyonu, sahibinin ilgisinden kaynaklanan objektif bir fonksiyondur ve diğer tüm değişkenler, organizasyondaki kârın maksimize edilmesi ile ilgili kısıtlamalardır.

OBJEKTİF FONKSİYONLARIN FORMÜLE EDİLMESİ PROSEDÜRÜ  

Daha sonra üretim modeli açısından farklı objektif işlevlerin formüle edilmesi prosedürü tanıtılmaktadır. Üretimden elde edilen gelir oluşumunda aşağıdaki objektif fonksiyonlar tanımlanabilir:

• Gerçek geliri en üst düzeye çıkarmak
• Üretici gelirini en üst düzeye çıkarma
• Sahip gelirini en üst düzeye çıkarmak.

Bu durumlar, temel örnekteki sayılar kullanılarak gösterilmiştir. Sunumda aşağıdaki simgeler kullanılır: Eşittir işareti (=), hesaplamanın başlangıç ​​noktasını veya hesaplamanın sonucunu belirtirken, artı veya eksi işareti (+ / -), işlevi. Bir üretici burada üretici topluluğu, yani işgücü, toplum ve sahipler anlamına gelir.

Amaç fonksiyon formülasyonları, gelir yaratmanın mantığını, gelir dağılımını ve maksimize edilecek değişkenleri kısaca gösteren tek bir hesaplama ile ifade edilebilir.

Hesaplama , gelir üretimi ile başlayan ve gelir dağılımı ile biten bir gelir tablosuna benzer . Gelir üretimi ve dağılımı, tutarlarının eşit olması için daima dengededir. Bu durumda 58.12 birimdir. Reel süreçte elde edilen gelir aynı dönemde paydaşlara dağıtılır. En üst düzeye çıkarılabilen üç değişken vardır. Bunlar gerçek gelir, üretici geliri ve sahip geliridir. Üretici gelirleri ve sahip gelirleri pratik miktarlardır, çünkü bunlar katlanabilir miktarlardır ve kolayca hesaplanabilirler. Gerçek gelir normalde eklenebilir bir miktar değildir ve çoğu durumda hesaplanması zordur.

FORMÜLASYON İÇİN İKİLİ YAKLAŞIM  

Burada, gerçek gelir değişikliğinin gelir dağılımındaki değişikliklerden de hesaplanabileceğini eklemeliyiz. Çıktı ve girdilerin birim fiyat değişikliklerini tanımlamalı ve kar etkilerini (yani birim fiyat değişimi x miktar) hesaplamalıyız.  Reel gelir değişikliği, bu kâr etkilerinin ve sahip gelirinin değişiminin toplamıdır. Bu yaklaşıma ikili yaklaşım denir çünkü çerçeve miktarlar yerine fiyat olarak görülmektedir (ONS 3, 23).

İkili yaklaşım uzun süredir büyüme muhasebesinde kabul edilmiştir, ancak yorumu belirsizliğini korumaktadır.  Aşağıdaki soru cevaplanmamış olarak kaldı: “Kalan miktarın miktar esaslı tahminleri üretim fonksiyonunda bir değişiklik olarak yorumlanıyor, ancak fiyat bazlı büyüme tahminlerinin yorumu nedir?” (Hulten 2009, 18). Yukarıda gerçek gelir değişikliğinin üretimdeki niceliksel değişikliklerle sağlandığını ve paydaşlara gelir dağılımı değişikliğinin ikili olduğunu gösterdik. Bu durumda ikilik, aynı gelir sonucunun, toplam gelir üretimindeki (gerçek gelir) ve toplam gelir dağılımındaki değişikliğin muhasebeleştirilmesiyle elde edildiği anlamına gelir.