SU AYAK İZİ

Bir ülkenin ‘su ayak izi’, o ülkenin sakinleri tarafından tüketilen mal ve hizmetlerin üretimi için ihtiyaç duyulan su hacmi olarak tanımlanır.

Su ayak izi bir bir göstergesi, aynı zamanda dolaylı kullanımına bir tüketici ya da üretici tarafından suyun doğrudan taze su kullanımı işaret eder. Su ayak izi, toplam su hacmini ölçmek için kullanıldığından, tatlı su kaynaklarının tahsisinin ayrılmaz bir göstergesi olarak kabul edilebilir. Bir şirket tarafından üretilen veya bir birey veya topluluk tarafından tüketilen mal ve hizmetleri üretmek için kullanılan tatlı sudur. Su kullanımı, bireyler ve topluluklar için birim zaman başına veya şirketler için kütle birimi başına tüketilen, buharlaşan veya kirlenen su hacmiyle ölçülür. Hem doğrudan hem de dolaylı su kullanımını değerlendirir ve tanımlanmış herhangi bir tüketici grubu (örneğin, bireyler, aileler, kasabalar, şehirler, iller, eyaletler veya milletler) veya üreticiler (örneğin, kamu kurumları, özel şirketler veya ekonomik sektör). 

TARİHÇE

Kişi başına düşen ulusal su ayak izinin küresel görünümü

Bu kavram Prof. 2002 tanıtıldı Arjen Hoekstra gelen UNESCO İHE alternatif gösterge olarak su kullanımıdır.[1] Konsept, Ashok Kumar Chapagain ve Arjen Hoekstra tarafından UNESCO-IHE Eğitim Enstitüsü’ndeki bir dizi yayında rafine edilmiş ve muhasebe yöntemleri oluşturulmuştur. Bunun nasıl hesaplanacağına dair en detaylı yayın, ‘UNESCO-IHE’nin ulusların su ayak izi’ konulu 2004 raporudur.[2] Alanında önde gelen küresel kurumlar arasındaki işbirliği, Su Ayak İzi Ağı’nın oluşturulmasına yol açmıştır. 2008 yılında bunun kavramları, yöntemleri ve araçları hakkında bilgi geliştirme ve yayma çabalarını koordine etmeyi amaçlamaktadır.

ISO (Uluslararası Standardizasyon Örgütü), 2009 yılında bir Uluslararası Standart yazmak için dünya çapında bir grup kurdu. 5 yıllık tartışmaların ardından standart, Ağustos 2014’te yayınlandı. Ürünlere, süreçlere veya kuruluşlara ilkeler, gereksinimler ve yönergeler uygulanabilir; yaşam döngüsü değerlendirmesine dayalı (ISO 14044’e göre ve uyumlu); modülerdir; su ile ilgili çevresel etkilerin potansiyelini tanımlar; ilgili coğrafi ve zamansal boyutları içerir; su kullanım miktarını ve su kalitesindeki değişiklikleri tanımlar; ve hidrolojik bilgiyi kullanır.[3] Yeni normISO 14046, su ayak izi konusunda dünya çapındaki kavramları birleştirir ve şirketler, süreçler ve ürünler için uluslararası bir ölçüt haline gelir.

Öte yandan, suyun adil ve akıllı kullanımını teşvik etmek amacıyla 2008 yılında Su Ayak İzi Ağı kurulmuştur. Bu Ağ, bilgi, bilgi ve teknolojideki en son gelişmeleri paylaşmak amacıyla büyük şirketlerden küçük tedarikçilere, finansal kuruluşlara ve düzenleyici kurumlara, kar amacı gütmeyen kuruluşlara ve akademisyenlere kadar 200’den fazla ortakla dinamik ve küresel bir ağ olarak oluşturulmuştur. su kıtlığı ile mücadele fikirleri.

SU AYAK İZİNİN BOYUTLARI  

Tüm ulusal su ayak izlerinin küresel ortalama sayıları ve bileşimi, iç ve dış

Su ayak izi’nin zorunlu olarak bir zamansal boyutu ve bir de uzamsal boyutu vardır. Belirli bir zaman diliminde (genellikle kullanılan veriler yıllıktır) ve mükemmel tanımlanmış bir coğrafi konumda (endüstriyel tesis, nehir havzası veya bölge gibi) toplanan verilerle hesaplanmalıdır. Yalnızca su kullanımı ve kirlenme hacimlerini değil, aynı zamanda yerleri de gösteren coğrafi olarak açık bir göstergedir.[4] Ancak su ayak izi, tüketilen suyun yerel su kaynaklarını, ekosistemleri ve geçim kaynaklarını nasıl olumlu veya olumsuz yönde etkilediği hakkında bilgi vermemektedir.

Tüketimi ile doğrudan bir ürününün üretimi için imalat işlemi sırasında kullanılır ve / veya kirli su ve benzeri gibi kendisinin ürün dahil su içerir bir bileşen. Bu arada dolaylı tüketim, süreçte (ürün tedarik zinciri) kullanılan farklı hammaddeleri üretmek için gereken tüm suya karşılık gelir.

Dikkate alınan su türüne bağlı olarak renklerle de ifade edilebilir:

  • Yeşil su ayak izi: Ürüne eklenen yağmur suyuyla ilgili
  • Mavi su ayak izi: buharlaştırılmış tatlı suyun (yüzey veya yer altı) tüketen kullanımı ile ilgili
  • Gri su ayak izi : Suyun kalitesi ve deşarjlardan kaynaklanan olası kirlenme ile ilgilidir.

HESAPLAMA YÖNTEMİ 

Uluslararası Standart ISO 14046: 2014, “Su ayak izi’nin değerlendirilmesi: bir ürün, süreç veya kuruluş tarafından kullanılan veya etkilenen su ile ilgili girdilerin, çıktıların ve potansiyel çevresel etkilerin toplanması ve değerlendirilmesini tanımlar ve Döngü Analizi Ömrüne dayalı bir yöntem sunar ( LCA) Uluslararası Standart ISO 14044 tarafından tanımlanmıştır.

Sanal suyun aksine su ayak izi  Ağı su kaynaklarını sınıflandırır, yani üç bileşen arasında ayrım yapar: mavi su, yeşil su ve gri su. Bu sınıflandırma, özellikle gri su, eleştirilere maruz kalmıştır ve Uluslararası Standart ISO 14046: 2014’te tasarlanmamıştır. Mavi su ayak izi, gezegenin su kaynaklarından (yüzey ve yeraltı suyu) tüketilen tatlı su hacmidir. Yeşil su ayak izi, gezegenin su kaynaklarından buharlaşan suyun hacmidir (toprakta nem olarak depolanan yağmur suyu). Gri su ayak izi, mal ve hizmetlerin üretimi ile ilişkili kirli su hacmidir. İkincisi, su kalitesinin mutabık kalınan su kalitesi standartlarında veya üzerinde kaldığı noktaya kadar kirleticileri seyreltmek için gereken su hacmi olarak tahmin edilebilir. Bu göstergelerin çalıştığı birimler, su  ayak izi ölçülen sektör tipine bağlıdır. Bu nedenle, örneğin, bir et ürününün X su ayak izi, tedarik zinciri boyunca bir kilo et X üretmek için gereken su miktarını temsil eden [m3 / kg] olarak ölçülebilir. Öte yandan, bir bireyin su ayak izi, zaman içinde tüketilen su miktarını temsil eden [m3 / yıl] olarak ölçülebilir. Bu gösterge, su yönetiminde verimli iyileştirmeleri destekleyebilir ve su tüketimimiz hakkında farkındalığı artırmak için iyi bir destek olabilir. bir bireyin su ayak izi, zaman içinde tüketilen su miktarını temsil eden [m3/yıl] olarak ölçülebilir.

HESAPLAMA

Bu gösterge, su yönetiminde verimli iyileştirmeleri destekleyebilir ve su tüketimimiz hakkında farkındalığı artırmak için iyi bir destek olabilir. bir bireyin su ayak izi, zaman içinde tüketilen su miktarını temsil eden [m3/yıl] olarak ölçülebilir. Bu gösterge, su yönetiminde verimli iyileştirmeleri destekleyebilir ve su tüketimimiz hakkında farkındalığı artırmak için iyi bir destek olabilir.

Hollanda ve İspanya, su ayak izi’nin pratik gelişiminde büyük ilerleme kaydetmiştir.

İster su, ister karbon veya ekolojik olsun, bir ülkenin Ayak İzi’ni hesaplamak için Girdi-Çıktı analizi, Ürünlerin Yaşam Döngüsüne makro düzeyde çok yardımcı olduğu için yaygın olarak kullanılmaktadır. [5]

İspanya için Çevre Bakanlığı, İspanya’nın Su Ayak İzi, özerk toplulukları ve hidrolojik sınırlarının hesaplanmasını güçlü bir simülasyon aracıyla birlikte gerçekleştirdi. [6]

GERÇEKLER VE RAKAMLAR

  • Çinde bu kişi başına yılda 700 metreküp civarındadır. Çin’in sadece %7’si kendi ülkesinin dışından geliyor.
  • Japonya’nın kişi başına yıllık toplam 1.150 metreküptür ve bu ayak izinin yaklaşık %65’i ülke dışından gelmektedir.
  • ABD’nin kişi başına yılda 2.500 metreküptür.
  • İspanyol nüfusunda kişi başına yılda 2.325 metreküptür. Bunun yaklaşık %36’sı İspanya dışından kaynaklanmaktadır.

BAZI ÖRNEKLER 

  • 1 kg sığır eti üretmek için 18.000 litre suya ihtiyaç vardır;  
  • 1 kg tavuk üretmek için 3 920 litre su;  
  • 1 kg pirinç üretmek için 3.000 litre su; 
  • 1 adet pamuklu tişört üretmek için 2 700 litre su;  
  • 1 kg kağıt üretmek için 2.000 litre su;  
  • Bir fincan kahve için 140 litre su. 

KAYNAKÇA 

  1. Hoekstra, AY (2003) Sanal su ticareti: Sanal Su Ticareti üzerine Uluslararası Uzman Toplantısı Bildirileri, IHE Delft, Hollanda [1]
  2. Su footprint.org (İngilizce) için istişare 22/8/2013
  3. “https://www.iso.org/obp/ui/es/#iso:std:iso:14046:ed-1:v1:tr”  www.iso.org 13 Şubat 2018’de alındı
  4. Hoekstra, AY ve Chapagain, AK (2008)’den alınan tanım Suyun küreselleşmesi :. Gezegenin Tatlı Su Kaynaklarını Paylaşmak, Blackwell Publishing, Oxford, İngiltere ‘Arşivlenmiş Kopya’  Arşivlenmiş orijinal 13 Eylül 2008 tarihinde. 20 Mart 2012’de alındı
  5. Fernando Esteban Moratilla, Miriam Molina Moreno, Mario Fernández Barrena. Bayındırlık Dergisi: Profesyonel yol, kanal ve liman mühendisleri kuruluşuISSN 0034-8619, Nº. 3514, 2010, s. 21-38 [2] Arşivlenmiş 2016/03/04 de Wayback makine
  6. Çevre ve Köy ve Deniz İşleri Bakanlığı, 2011. Fernando Esteban Moratilla, Miriam Molina Moreno ve Mario Fernández Barrena. ISBN 978-84-491-1074-0. Sayı: 177 [3]
Reklam (#YSR)