Polenta

Polenta  ^[2] [3] kaynatılmış bir tabak mısır unundan veya geçmişte diğer tahıllardan yapılan bir İtalyan yemeği. Sıcak bir yulaf lapası olarak servis edilebilir veya fırınlanabilir, kızartılabilir veya ızgara yapılabilen bir somun halinde soğumaya ve katılaşmaya bırakılabilir .

Kullanılan tahıl genellikle sarı mısır olmakla beraber karabuğday, beyaz mısır veya bunların karışımları kullanılabilir. Kaba ve sert taneler  iri şekilde un haline getirilir ve krem olacak şekilde pişirilir. ^[4] 

Tahıl unu, Kuzey İtalya, İsviçre, Slovenya ve Hırvatistan mutfağının vazgeçilmezidir ^[1] ve tüketim temelinde geçmiş zamanlarda olduğu gibi unun daha düşük sınıflar için günlük beslenmelerinde önemli bir gıda olmasıydı. ^[5] Romanya ve Moldova’da bu yemek mămăligă olarak bilinir .

Bugün bilindiği gibi, polenta, Roma döneminden beri yaygın olarak yenen daha eski tahıl mantar formlarından (Latince puls veya  pulmentum olarak bilinir ) kaynaklanmaktadır . 16. yüzyılda Amerika’dan mısır (mısır) getirilmeden önce ^[6] polenta  farro (buğday), kestane unu, darı , hecelenmiş (buğday) ve nohut gibi nişastalı içeriklerden yapılmıştır . ^[7]

ETİMOLOJİ

Latin polenta kabuklu ve ezilmiş tahılları, özellikle arpa unu kaplar ve “toz” anlamına gelen pulvlu bir kökü paylaşan “ince un” için Latin poleninden türetilir . ^[8]

PİŞİRME SÜRESİ

Polenta’nın pişmesi uzun sürer. Sulu sıvının hacminin dört ile beş katına, yaklaşık 45 dakika boyunca neredeyse sabit karıştırma ile pişirilir ve bu nişastanın jelatinleşmesi için bu gereklidir. Süreci hızlandırmak veya sürekli denetim gerektirmeyen bazı alternatif pişirme teknikleri icat edilmiştir. Hızlı pişirme (önceden pişirilmiş, hazır) polenta yaygın olarak kullanılır ve sadece birkaç dakika içinde hazırlanır; işlenmemiş mısır unu ile yapılan polentadan daha düşük kabul edilir ve en iyi pişmiş veya kızartıldıktan sonra yenir. ^[4]

Kaynakça: