PEDİATRİK GASTROENTEROLOJİ

Pediatrik gastroenteroloji  pediatri ve gastroenterolojinin alt uzmanlık alanı olarak geliştirilmiştir . Çocukların bebeklikten on sekiz yaşına kadar gastrointestinal sistem , karaciğer ve pankreas tedavisi ile ilgilidir .

Ilgilendiği başlıca hastalıklar akut diyare, kalıcı kusma, gastrit ve gastrik sistemin gelişimi ile ilgili problemlerdir.

Pediatrik gastroenteroloji, Kuzey Amerika ve Avrupa’da büyük ölçüde büyümüştür. 19. yüzyılda çocuk hastaneleriyle birlikte geliştirilen pediatri uzmanlığı ile başlamıştır. 

Organlara özgü uzmanlık alanlarına odaklanan uzmanlık kavramıyla aynı zaman diliminde  başladı. 

Bu uzmanlığın gelişmesine önemli katkılarda bulunan kişi Londra görev yapan Dr. Samuel Gee’dir. Dr. Samuel Gee, çölyak hastalığı ve sık kusma sendromu gibi çocuklardaki ciddi klinik koşullara odaklanarak önemli çalışmalarda bulunmuştur. 

İlk ulusal gastrointestinal topluluk, 1920’de gastroenterolojiye adayan ilk doktor olan Ismar Isidor Boas tarafından Almanya’da kuruldu.  

Daha sonra Amerikan Gastroenteroloji Derneği1897 yılında Dr. D. Stewart tarafından kurulmuştur. Pediatrik bir gastroenterolojiyi bir uzmanlık haline getirme kombinasyonu, pediatri ve gastroenteroloji uzmanlıklarının bireysel olarak başladığı neredeyse bir yüzyıl sonra, 1960’larda ortaya çıkmıştır. Tüm pediatrik uzmanlık alanları, özel ihtiyaçları olan çocukların ihtiyaç duydukları yeterli tıbbi yardımı alamamaları konsepti ile başlamıştır.

1956’da, çocuklarda, özellikle çölyak hastalığında bağırsak hastalığını teşhis etmek için kullanılabilecek bir biyopsi tüpü icat eden Margot Shiner , pediatrik gastroenterolojinin ortaya çıkmasının ayrı bir klinik uzmanlık olarak başlatılmasında öncülük etti. 

Beslenme

Gastrik sistemin ve iç sağlığın doğru işlevi, çocuğun veya annesinin aldığı beslenme ile ilgilidir. Doğum öncesi dönemden itibaren doğru beslenme, sistemin gelişimini, kısa bağırsak sendromunu (en yaygın olanı), nekrotizan enterokolit , gastroskizis veya omfaloseli , doğum sonrası ishal gibi hastalıklarla etkileyebilir .

Yenidoğan çocuklarda görülen  başlıca problemlerinden birisi de anemi yaratacak demir eksikliğidir. Bu durum bebeğin aldığı tek besin olan anne sütü eksikliğiyle görülebilir. Bu dönemde bunun için bir tedavi yoktur, çünkü demir, sütten kesme işlemi ile normal seviyelere ulaşacaktır. Sütten kesme işlemi anne sütü gibi düşük yoğunluklu yiyeceği beslemekten et, balık veya tavuk gibi daha karmaşık besinler beslemeye başlamaktan geçer. (uniped) Eğer sütten kesme işlemi doğru şekilde yapılmazsa veya çocuk yemeğin geçişini reddederse, demir eksikliği bir anemi üretecek veya hatta bazı gıdalara alerjiler yaratacaktır. Bu gibi durumlarda, normal çocuk doktorlarına değil, mide çocuk doktorlarına, anemiyi tedavi etmek için danışılarak sindirim sisteminde herhangi bir ikincil etkiye neden olmadan doğru demir seviyelerini nasıl geri kazanacaklarını bilecektir.

Çocukluk döneminde en sık görülen beslenme sorunları, her ikisi de tüketilen kalori sayısındaki dengesizlikten kaynaklanan aşırı kilolu veya az kiloludur. Her iki çocukta da, çocuğun normal kilosunu sekonder etkisi olmadan (hipertansiyon, gastrit vb.) Geri kazanmasına yardımcı olmak için aynı zamanda bir mide çocuk doktoru ve bir çocuk beslenme uzmanı tarafından tedavi edilmelidir. Beslenme uzmanı çocuğun yeme alışkanlıklarını düzenler, ancak çocuk gastroenteroloğu, yiyecek alışkanlıklarındaki değişimin, sindirim sisteminin doğru çalışmasını nasıl etkilediğini kontrol eden doktor olacaktır. 

Hastalıklar

Bir çocuk doktoru birçok mide hastalığına tedavi sağlayabilir, ancak çocukların, pankreasın veya karaciğerin beslenmesiyle ilgili kronik hastalıkların bir uzman tarafından tedavi edilmesi gerekir. Aşağıdakiler en yaygın olanlardan ikisidir. Akut ishal en sık görülenlerden biridir. Küresel olarak, her yıl doğan 140 milyon çocuğun her biri, yaşamın ilk 5 yılında ortalama 7-30 ishal dönemi geçiriyor. Sebeplerin bazıları enfeksiyonlar, düşük çinko seviyeleri veya bazı gastrik hücrelerle ilgili problemlerdir. 

Bebeğin yetersizliği, mide içeriğinin küçük bağırsak, mide, yemek borusu ve diyaframın koordineli hareketleri nedeniyle ağızdan zorla atıldığı hem otonom hem de iskelet kaslarını içeren merkezi sinir sistemi refleksinden kaynaklanır. Teşhis çocuğun 1 ila 12 yaş arasında olmasını gerektirir, yetersizliğin üç veya daha fazla hafta boyunca günde iki veya daha fazla kez olması gerekir ve kusma, hematez , aspirasyon, apne , gelişememe veya anormal duruş için güçlü bir istemsiz çaba vardır. . Bu geçici bir sorundur, muhtemelen gastrointestinal hareketliliğin olgunlaşmamasına neden olur.