PARİETAL KEMİK

HARİCİ

Dış yüzey [Şek. 1] dışbükey, pürüzsüz ve merkeze yakın bir yüceltme ile işaretlenmiştir, ossifikasyonun başladığı noktayı gösteren parietal üstünlüğü ( yumru parietale ).

Kemik ortasından kemerli bir yönde geçmek iki kavisli çizgi, üst ve alt temporal çizgilerdir ; birincisi temporal fasyaya bağlanır ve ikincisi temporal kasın kas orijininin üst sınırını gösterir.

Bu çizgilerin üstünde kemik, sert bir lifli doku tabakası- epikraniyal aponevroz; onların altında temporal fossa’nın bir parçasını oluşturur ve temporal kası tutturur.

Arka kısımda ve üst veya sagital sınırın yakınında, bir damarı üstün sagittal sinüse ve bazen oksipital arterin küçük bir dalına ileten parietal foramenler; sürekli mevcut değildir ve büyüklüğü önemli ölçüde değişir.

DAHİLİ 

İç yüzey [Şek. 2] içbükeydir; serebral kıvrımlara karşılık gelen depresyonlar ve orta meningeal arterin sonuçları için çok sayıda oluk (oluklar) sunar; ikincisi sfenoid açıdan ve skuamöz sınırın orta ve arka kısmından yukarı ve geri uzanır.

Üst kenar boyunca, karşı parietalde bulunanla birlikte, üstün sagittal sinüs için bir kanal, sagital sulkus oluşturan sığ bir oluk vardır; sulkusun kenarları falx serebri’ye bağlanır.

Oluğun yakınında, araknoid granülasyonlar (Pacchionian cisimleri) için en iyi yaşlı insanların kafataslarında işaretlenmiş çeşitli depresyonlar vardır.

Olukta, diyafram mevcut olduğunda parietal foramenlerin iç açıklığı bulunur.

• En uzun ve en kalın sagital sınır dentatandır (diş benzeri çıkıntılara sahiptir) ve karşı taraftaki arkadaşıyla birlikte sagital sütürü oluşturur.
• Ön çerçeve derin dişli ve altında ve üstünde, iç ve dış yüzeyi pahasına eğimlendirilir; ön kemiğe  eklemlenir ve koronal sütürün yarısını oluşturur . Koronal sütürün sagital sütürle kesiştiği noktaya bir T şekli oluşur ve buna bregma denir.
• Skuamöz sınır üç bölüme ayrılır: Bunlardan:
  • ön dış yüzeyi pahasına eğimli ve sfenoid büyük kanat ucu ile üst üste, ince uçlu olduğu;
  • Orta kısım dış yüzeyinin pahasına şevli, kemerli, ve temporal bir squama çakışan;
  • Arka kısım kalınlıkta ve eklem için dişli bir mastoid kısmı Zamansal .
• Oksipital sınır , derin (ince dişli) dişlemeli ile, eklem oksipital kemik yarısını oluşturan lambdoidea’nın . Sagital sütürün lambdoid sütürle kesiştiği noktaya , Yunan harfine benzemesi nedeniyle lambda denir.

AÇILAR

• Frontal açı sagital ve koronal sütür toplantının noktası ile pratik olarak bir dik açı ve karşılık olduğu; bu noktaya bregma adı verilir ; fetal kafatasında ve doğumdan yaklaşık bir buçuk yıl boyunca bu bölge membranözdür ve anterior fontanel olarak adlandırılır.
• Sfenoid açısı , ince ve akut, frontal kemikte ve sfenoid büyük kanat arasındaki aralık içine alınmaktadır. İç yüzeyi, orta meningeal arterin ön bölümleri için derin bir oluk, bazen bir kanal ile işaretlenir.
• Oksipital açı yuvarlak ve lambda olarak adlandırılır sagital ve lambdoidal dikişler-bir noktanın toplantı alanına karşılık gelmektedir; fetüste kafatasının bu kısmı membranözdür ve posterior fontanelle denir.
• Mastoid açı kesildi; oksipital kemik ve temporalın mastoid kısmı ile eklemlenir ve iç yüzeyinde enine sinüsün bir kısmını barındıran geniş, sığ bir oluk sunar. Bu açının oksipital ve temporalın mastoid kısmı ile buluşma noktasına yıldız işareti denir.

OSSİFİKASYON

Ossifikasyon yavaş yavaş merkezden kemiğin kenarlarına doğru radyal bir şekilde uzanır; açılar sonuç olarak en son oluşan kısımlardır ve burada fontaneller vardır.

Bazen parietal kemik, antero-posterior sütür ile üst ve alt olmak üzere iki kısma ayrılır.

HAYVANLARDA

Dinozorlarda  

Parietal kemik genellikle kafatasının arka ucunda bulunur ve orta hatta yakındır. Bu kemik, beyni, gözleri ve burun deliklerini kaplayan bir dizi kemik olan kafatası çatısının bir parçasıdır. Parietal kemikler kafatasındaki diğer birkaç kemikle temas eder. Kemiğin ön kısmı frontal kemik ve postorbital kemik ile eklemlenir . İle kemik eklem yapar arka kısmı skuamöz kemik ve daha az sıklıkla supraoccipitalkemik. Keratopiyanların kemik destekli boyun fırfırları, parietal kemiğin uzantıları ile oluşturuldu. Boynu sarkan ve kafatasının geri kalanını geçen bu fırfırlar, ceratopsianların tanısal bir özelliğidir. Pachycephalosaur’larda bulunan tanınabilir kafatası kubbeleri, frontal ve parietal kemiklerin füzyonu ve bu birime kalın kemik birikintilerinin eklenmesi ile oluşturuldu. ^[2]

EK RESİMLER

• KAYNAKÇA  Bu makale metni içermektedir kamu malı dan sayfa 133 20. baskısının Gray’in Anatomy (1918)  Romer, Alfred Sherwood; Parsons, Thomas S. (1977). Omurgalı Vücut . Philadelphia, PA: Holt-Saunders Uluslararası. sayfa 217-244. ISBN 0-03-910284-X.  Martin, AJ (2006). Dinozorların Çalışmalarına Giriş. İkinci baskı. Oxford, Blackwell Publishing. pg. 299-300. ISBN 1-4051-3413-5 .