Kurbağa türlerine karşı duyulan korku olarak bilinen kurbağa fobi veya ranidaphobia; ortak gelenekleri güçlü bazı kültürlerde bir hurafe olarak kendini gösteren psikolojik bir korku türüdür. Psikiyatrik uzmanlık literatürü bu korku türünü “kurbağa korkusu” terimi olarak kullanmaktadır. [1] Batrakopafobi terimi de 1953 yılı psikiyatrik sözlüğünde kaydedilmiştir. [2] Bazı inançlara göre, bir kurbağa görmek kötü bir alamet işaretidir. Ayrıca, birçok kültür, kurbağalara ve kurbağalara dokunmanın siğile sebep olacağı inancına sahiptir. (Bazı kültürlerde ise kurbağalar iyi bir alamet olarak kabul edilmektedir.) Johannesburg Hayvanat Bahçesi’nden araştırmacılar tarafından yapılan bir araştırmaya göre, günümüzde eski batıl inançlara göre daha az önemli bir rol oynadığı gözlemlenmiş ve günümüz çocuklarının kurbağaların zehirli veya zararsız olup olmadığı konusunda daha fazla endişe duyduklarını göstermiştir. [3] Kurbağalara karşı oluşacak bu fobi, bazen de kurbağaların şiddetle öldüğünü gördükten sonra olmaktadır. 1983 yılında Davranış Terapisi ve Deneysel Psikiyatri Dergisi’nde şiddetli kurbağa korkusu vakası tanımlanmıştır ki bir kadın çim biçme makinesinin üzerine bir grup kurbağanın koştuğunu anlatmış ve onları öldürdüğü travmatik bir olaydan sonra aşırı bir kurbağa korkusu oluşmuştur. [4] Portekiz esnafları ise Romalıları korkutmak için seramik kurbağalar kullanmaktaydı. [5]Kurbağa Korkusu
POPÜLER İNANÇLAR
FOBİ OLARAK…
Kaynakça:
Reklam (#YSR)