Giriş yap veya kayıt olun

Artemis Tapınağı

 

Miniatürk Park, Istanbul, Türkiye'de Artemis Tapınağı, yeniden yapılandırılmış modelinin renkli görünümü

İstanbul, Miniatürk Parkı’ndaki Artemis Tapınağı’nın  modeli.

bugün tapınağın alanındaki sütunlar.

Bugün tapınağın sitesi.

Artemis Tapınağı dahil olmak üzere Eski Dünyanın Yedi Harikası’nın zaman çizelgesi ve haritası

Artemis Tapınağı ya Artemision ( Yunanca : Ἀρτεμίσιον ; Türk : Artemis Tapınağı ), aynı zamanda daha az olarak bilinen Diana Tapınağı , olarak bilinen Günümüzde Selçuk – İzmir’de kurulmuş ve tamamen iki kez, yıkıcı bir selden sonra ve üç yüz yıl sonra bir kundaklama eyleminden sonra tamamen yeniden inşa edildi ve son haliyle Eski Dünyanın Yedi Harikası olarak anılmıştır. MS 401’de harap olmuş veya yok edilmişti. [1] Alanda sadece son tapınağın temelleri ve parçaları kalmıştır.

Tapınağın en eski versiyonu (bir temenos ) İyonik göçü yıllarca ön plana çıkarmışır ve Tunç Çağı’na tarihlenmiştir. 

Callimachus , onun içinde Artemis’e Marşı , bunu atfedilen Amazonlar . MÖ 7. yüzyılda bir sel tarafından yıkıldı. Onun rekonstrüksiyon, daha görkemli biçimde, altında, etrafında 550 M.Ö. başladı Chersiphron , Giritli mimar ve oğlu Metagenes . Proje ile finanse edildi. Karun arasında Lydia ve tamamlanması 10 yıl sürmüştür. Tapınağın son hali MS 356 yıkılan Herostratus kundaklama eyleminden sonra yıkılmıştır .

Efesliler tarafından finanse edilen tapınağın bir sonraki, en büyük ve son şekli , Sidon’un Antipater of the World of Seven Wonders listesinde yer almaktadır:

Ben yüce duvarındaki kümesi gözlerin var Babylon savaş arabaları için yol ve hangi üzerinde Alpheus tarafından Zeus heykeli ve asılı bahçeleri ve güneşin dev ve büyük emek yüksek piramitlerin ve Mausolus’un geniş mezarı ; ama bulutlara monte edilen Artemis’in evini gördüğümde, diğer mucizeler parlaklıklarını kaybetti ve “Lo, Olympus dışında Güneş hiç bu kadar büyük görünmedi” dedim. [2]

Konum ve geçmiş  

Hayali Artemis Tapınağı 16. yüzyıl el boyaması Martin Heemskerck

Artemis Tapınağı’nın şöhreti, Martin Heemskerck’in 16. yüzyıl el boyaması gravüründe tapınağın bu hayali tasvirinde gösterildiği gibi Rönesans’ta biliniyordu.

Artemis Tapınağı, Türkiye’de modern liman kenti İzmir’den yaklaşık 75 kilometre güneyindeki Efes antik kentinin yakınında yer almaktadır. Bugün mekan modern Selçuk kasabasının kenarında yer almaktadır.

Efes’teki kutsal alan ( temenos ) Artemision’un kendisinden çok daha eskiydi. Pausanias bile muğlak Apollo türbesinden daha eski olduğunu, uzun yıllar İyon göçünden emindi. [3] Şehrin İyonik öncesi sakinlerinin Leleges ve Lidyalılar olduğunu söyledi. Callimachus, onun içinde Artemis’e Marşı erken atfedilen temenos için Efes’te  Amazonlar olan ibadet o zaten bir görüntü (üzerine merkezli hayal bretas ) Artemis, onların başhemşire tanrıçasıdır. Pausanias Pindar’ıntapınağın kurucu Amazon’larının Atina’daki kuşatmaya karıştığına inanıyordu. Tacitus Amazon vakfına da inanıyordu, ancak Pausanias tapınağın Amazonlar’dan önce geldiğine inanıyordu. [4]

Modern arkeoloji Callimachus’un Amazon’larını doğrulayamaz, ancak Pausanias’ın sitenin antik çağına ilişkin açıklaması iyi kurulmuş gibi görünüyor. I.Dünya Savaşı’ndan önce, David George Hogarth’ın saha kazıları birbirini izleyen üç tapınak binası tespit etti. [5] Yeniden kazı 1987-88 yılında [6] sitesi erken olduğu kadar işgal edildi doğruladı Tunç Çağı ileri uzanan seramik buluntular bir dizi ile, Orta Geometrik zamanlarda , ne zaman bir Peripteros bir zemin ile tapınak sert paketlenmiş kil, MÖ 8. yüzyılın ikinci yarısında inşa edilmiştir. [7] Efes’teki peripteral tapınak, Küçük Asya kıyılarında peripteral tipin en eski örneğini ve belki de her yerde kolonilerle çevrili en eski Yunan tapınağını sunmaktadır.

MÖ 7. yy’da bir sel [8] tapınağı yıkmış ve orijinal kil zemin üzerinde yarım metreden fazla kum ve flotsam biriktirmiştir. Sel enkazları arasında bir griffin ve Yaşam Ağacı , görünüşte Kuzey Suriye’nin oyma fildişi plakasının kalıntıları ve eliptik kesitli bazı delinmiş gözyaşı şeklindeki kehribar damlalar vardı. Bunlar muhtemelen bir zamanlar ahşap bir effigy ( xoanonSelden yok edilmiş veya kurtarılmış olması gereken Efes Hanımefendi’nin Bammer, alanın su basmaya eğilimli olmasına ve 8. ve 6. yüzyıllar arasında yaklaşık iki metre ve altıncı ve dördüncü arasında 2.4 metre daha devam eden silt yatakları tarafından yükseltilmesine rağmen, kullanımının gerçek kimliğini koruduğunu gösteriyor. kutsal mekanda konum önemli bir rol oynamıştır “. [9]

Heraclitus “Doğa Üzerine” kitabını büyük tapınağın Artemis’e ithaf etmesi için bıraktı.

İkinci aşama 

Yeni tapınak tarafından en azından kısmen sponsor oldu Karun , [10] kuranlar Lydia ‘nın imparatorluk ve Efes derebeyleri [11] tasarlanmış ve Girit tarafından etrafında 550 M.Ö. inşa edilmiş ve mimar Chersiphron ve oğlu  Metagenes tarafından yapılmıştır. 115 m (377 ft) uzunluğunda ve 46 m (151 ft) genişliğinde, sözde mermerden yapılmış ilk Yunan tapınağıydı. Onun Peripteros sütunlar etrafında geniş bir tören geçişini kurdu çift sıralar halinde bazı 13 m (40 ft) en yüksek durdu cellanın tanrıçanın kült imajını bulunuyordu. Pliny’e göre, bu sütunların otuz altısı kabartma oymalar ile süslenmiştir. Yeni bir abanoz veya kararmış üzüm ağacı kült heykel Endoios,  [12] ve evine bir naiskos tarafından  açık hava sunağının doğusunda inşa edilmiştir.

Temel depozitosu  

Athena Tapınağı’nın kuruluş yatağından bilinen en eski yazılı sikkeler : M.Ö. 625-600 , Efes’ten gelen Hayaletlerin elektrum sikke . Ön yüz: Stag otlatma hakkı, ΦΑΝΕΩΣ (geriye doğru). Tersine: Her biri kesişen çizgileri yükseltilmiş iki yumruk. [13]

Bu döneme ait “Artemision depoziti” olarak da adlandırılan zengin bir vakıf yatağı, gümüş-altın alaşımı elektrumundan yapılan en eski paralar da dahil olmak üzere binden fazla eşyayı verdi. Artemis Tapınağı’ndaki vakıf deposu, bilinen en eski elektrum sikke yatağıdır. [13] mevduat erken yazılı sikke, bu bazı içeren Phanes MÖ 625-600, Efes efsanesi ΦΑΝΕΟΣ ΕΜΙ ΣΗΜΑ (veya benzeri) ( “Ben Phanes rozet duyuyorum”), ya da sadece yatak ile, ΦΑΝΕΟΣ (“Hayaletler”) adı. [13]

British Museum’da korunan tapınağın en düşük davullarındaki kısma parçaları, daha sonraki tapınağın zenginleştirilmiş sütunlarının birkaçının hayatta kaldığını ( aşağıdaki resim ) bu önceki özelliğin versiyonları olduğunu göstermektedir. Kutsal alanın eski sürekliliğinden habersiz görünen Yaşlı Pliny, yeni tapınağın mimarlarının depremlere karşı bir önlem olarak bataklık zemin üzerine inşa etmeyi seçtiklerini iddia ediyor.

Tapınak, birçoğu Artemis’e mücevher ve çeşitli ürünler şeklinde saygı gösteren tüccarlar, krallar ve turistlerin ziyaret ettiği önemli bir cazibe merkezi haline geldi . Aynı zamanda, zulümden ya da cezadan kaçanlara, tanrıçanın önce Dionysos ve daha sonra Heracles tarafından cezalandırılmasından korunmak için kaçan Amazonlar ile bağlantılı bir gelenek olan sığınak sundu.

Yıkım 

356 MÖ, tapınak bir adam tarafından kundaklama bir vainglorious eyleminde tahrip edildi Herostratus ne pahasına olursa olsun ün arayan, ahşap kirişler çatı ateşe; böylece kahramanlık ünü terimi . [14] Bu öfke için Efesliler failin ölümüne mahkum edildi ve kimsenin isminden bahsetmesini yasakladı ; ancak Theopompus daha sonra bunu kaydetti. [15] Yunan ve Roma tarihi geleneğinde tapınağın yıkımı Büyük İskender’in doğumuyla çakıştı (MÖ 20/21 Temmuz 356). Plutarch , Artemis’in yanan tapınağını kurtarmak için İskender’in teslimatıyla çok meşgul olduğunu belirtti. [16]

Üçüncü aşama  

Alexander tapınağın yeniden inşası için ödeme yapmayı teklif etti; Efesliler dokunarak reddetti ve sonunda ölümünden sonra kendi pahasına yeniden inşa ettiler. Çalışma M.Ö. 323’te başladı ve yıllarca devam etti. Üçüncü tapınak ikinciden daha büyüktü; 137 m uzunluğunda ve 69 m  genişliğinde ve 18 m  yüksekliğinde, 127 sütundan fazla. Atina ait Athenagoras’ın adlarıyla Endoeus , Artemis’in ana kült görüntünün heykeltıraş olarak Daedalus’un öğrencisi. [17]

British Museum'da Efes'te 4. yüzyıldan kalma yeniden yapılanmadan bir sütunun tabanından bir davul

Şimdi British Museum’da , 4. yüzyılın yeniden inşasından bir sütunun tabanından bir davul .

Pausanias (MS 2. yüzyıl) Tapınak’ta Artemis Protothronia’ya (ilk koltuğun Artemis “) adanmış bir başka görüntü ve sunak ve eski bir Nyx figürü (ilkel tanrıçası) dahil olmak üzere bu sunak üzerinde bir görüntü galerisi rapor eder. Gece heykeltıraş Rhoecus tarafından  (MÖ 6. yüzyıl). Pliny, Efes ve Efes Artemis’in efsanevi kurucuları olan Amazon’ların Scopas tarafından oyulmuş orijinal  protégés’lerinin imajlarını anlatıyor . Edebiyat kaynakları tapınağın süslemelerini resimler, altın ve gümüş ile yaldızlı sütunlar ve ünlü Yunan heykeltraşlar Polyclitus,  Pheidias,  Cresilas ve Phradmon ‘un dini eserlerini tanımlar .[17]

Bu yeniden yapılanma 600 yıl boyunca hayatta kaldı ve Efes’in erken Hıristiyan hesaplarında birçok kez ortaya çıktı. Göre Yeni Ahit , görünümünü ilk Hıristiyan misyoner Efes’te tapınağın onursuzluk endişe etmeye yerliler neden oldu. [18] 2 yüzyıl John eylemleri bir içermektedir doğruluğu şüpheli , Artemis Tapınağı’nda alenen dua havari John birçok parçalar halinde Artemis bölünmüş ani sunağın” kendi şeytanlarıyla şeytan çıkarma ayinler ve tapınağın imha masalı Tapınağın yarısı düştü, “anında ağlayan, dua eden ya da kaçan Efesliler’i hemen dönüştüren. [19]

Buna karşı, MS 162 yılındaki bir Roma fermanı, Artemis’in yıllık Efes festivali Artemesion’un önemini kabul ediyor ve resmi olarak Mart-Nisan boyunca birkaç kutsal günden bir aya kadar, “en büyük ve en görkemli dini festivallerinden biri” Efes’in ‘ayin takvimi “. [20]

MS 268’de Tapınak, Doğu Germen kabilesi Gotlar tarafından yapılan bir baskında yok edildi veya hasar gördü; [21] imparator Gallienus zamanında : “Gotpa, Veduc ve Thuruar, [22] Gotların liderleri, gemiyi alıp Hellespont boğazı boyunca Asya’ya yelken açtılar. Orada birçok kalabalık şehri israf ettiler ve Efes’te Diana’nın ünlü tapınağı,” bildirilen Jordanes içinde Getica’dan . [23] O, ancak, tapınak hasar gördü ne derece bilinmeyen.

Binanın yaralanmasının kapsamı ne olursa olsun, tapınağın Hıristiyanlığın yükselişi sırasında ibadet için kullanıldığının ve geç dönemde putperestlerin zulmünün bir sonucu olarak kapatıldığı için yeniden inşa edilmiş veya onarılmış gibi görünüyor. Roma İmparatorluğu. [24] Ancak, Hıristiyan eziyetlerine tarafından 268 ve bunun kapak arasındaki tapınağın tarihi iyi bilinen ve 268 hasar oldu ve tam olarak Hıristiyanlar tarafından kapatıldı hangi yıl ne kadar büyük kanıtlanmamış olmasına değildir. İskenderiye Ammonius, 5. yüzyılın ortalarında Havariler Eylemleri yorumunda tapınağın kapanması hakkında yorum yapar ve tapınağın kapatılmasının yaşam hafızasında olduğu izlenimini verir. [24]Artemis Tapınağı’nın kapatılmasının, 407 yılı erken bir tarih olarak, 5. yüzyılın ortaları ile ortaları arasındaki bir dönemde gerçekleştiği varsayılmaktadır. [24] Tapınağın kapatma Efes kenti çevresindeki yazıtlardan Artemis adına silinmesidir izledi. [24]

Son yıkım 

Tapınağın Hıristiyanlar tarafından kapatılmasından sonra binanın ne kadar süre kaldığı bilinmiyor. Tapınaktaki taşların en azından bir kısmı sonunda diğer binaların yapımında kullanılmıştır. [25] sütun bazı Ayasofya başlangıçta Artemis temple ait [26] ve Parastaseis syntomoi chronikai çeşitli heykeller ve boyunca temple diğer dekoratif elemanlar, yeniden kullanımını kaydeder Constantinople .

Efes’teki Artemis Tapınağı ana birincil kaynaklarıdır Yaşlı Pliny ‘in Natural History , [27] Pomponius Mela : 17 i ve Plutarch s’ Yaşam Alexander [28] (yakılmasını başvuran Artemiseum ).

Tapınağın yeniden keşfi 

John Turtle Wood’a (1877) göre Efes’teki Artemis Tapınağı’nın rekonstrüktif planı .

Altı yıl süren araştırmaların ardından tapınağın yeri, 1869 yılında John Turtle Wood liderliğindeki bir keşif gezisiyle yeniden keşfedildi ve British Museum sponsorluğunda . Bu kazılar 1874’e kadar devam etti. [29] 1904-1906 David George Hogarth tarafından yönlendirilen kazılarda birkaç heykel daha bulunmuştur . 4. yüzyılın yeniden inşasının geri kazanılmış heykel parçaları ve yeniden inşası için moloz dolguda kullanılmış olan önceki tapınağın birkaçı, British Museum’un “Efes Odası” nda toplandı ve sergilendi. [30] ek olarak, müze temellerinde gömülü olduğu zaman (600 BC) sikke muhtemelen eski kap istif bir kısmına sahip olan Arkaik tapınaktır. [31]

Bugün Selçuk’un hemen dışında yer alan tapınağın yeri, sitede keşfedilen ayrışmış parçalardan oluşan tek bir sütunla işaretlenmiştir.

Kült ve nüfuz  

Daha sonraki tapınakların altındaki arkaik temeton açıkça bir çeşit ” Büyük Tanrıça ” barındırıyordu, ancak kültünden hiçbir şey bilinmiyor. ” Amazon ” olarak nitelendiren edebi hesaplar , Artemis Ephesia kültünü ve tapınağını geliştiren Yunan göçmenlerin kurucu mitlerine atıfta bulunmaktadır . Tapınak ve şehrin zenginliği ve ihtişamı Artemis Ephesia’nın gücünün kanıtı olarak alındı ​​ve yerel ve uluslararası prestijinin temeli oldu: Tapınak yıkımının ardışık travmalarına rağmen, her yeniden yapılanma – tanrıçaya bir hediye ve onur – daha fazla refah getirdi . [32] Ana Artemis Alayı’na katılmak için Mart ayında ve Mayıs başında Efes’e çok sayıda insan geldi. [33]

Artemis’in tapınakları, tapınakları ve festivalleri ( Artemisia ) Yunan dünyasında bulunabilirdi, ancak Efes Artemis benzersizdi. Efesliler kendilerine ait olduğunu düşündüler ve korumasına ilişkin herhangi bir dış talebe karşı çıktılar. Persleri devirip Lidya derebeyi Croesus’un yerini aldıktan sonra , Efesliler Tapınağın restorasyonuna katkısını oynadılar. Genel olarak, Persler Efes’le adil bir şekilde uğraştılar, ancak Artemis Tapınağı’ndan Sardeis’e bazı dini eserleri çıkardılar ve Farsça rahipleri Efes kültüne getirdi; bu affedilmedi. [34] İskender Persleri fethedince, Temple’in ikinci yeniden inşa finanse etmek onun teklif kibarca ama sıkıca reddedildi. [35]Efes Artemis, kentinin diplomasisine güçlü bir dini üstünlük kazandırdı.

Helen yönetimi altında ve daha sonra Roma yönetimi altında Efes Artemisia festivali, pan-Helen festivali devresinde önemli bir unsur olarak giderek daha fazla tanıtıldı. Kesin bir Yunan siyasi ve kültürel kimliğinin parçasıydı, bölgenin ekonomik hayatı için gerekliydi ve her iki cinsiyetten genç, evlenmemiş Yunanlılar için evlilik partneri aramak için mükemmel bir fırsattı. Oyunlar, yarışmalar ve tiyatro gösterileri tanrıça adına yapıldı ve Pliny alayını muhteşem bir kalabalık çekici olarak nitelendirdi; Tanrıça’nın sokaklarda taşınan ve kızlarla çevrili imajını tasvir eden Apelles’in en iyi resimlerinden birinde gösterildi . [36] Roma İmparatorluk döneminden , imparator Commodus adını festival oyunlarına verdi ve onlara sponsor olabilirdi. [37]

Efes Artemis  

Efes Hanımı, MS 1. yüzyıl, Efes Arkeoloji Müzesi
Kayıp bir Geometrik dönem xoanon’un Yunan kopyasının bir Roma mermer kopyasının 18. yüzyıl gravürü

Yunan bakış açısından, Efes Artemis, tanrıça Artemis’in ayırt edici bir şeklidir. Yunan kültünde ve mitinde Artemis, Titan Selene’i Ay tanrıçası olarak değiştiren bakir bir avcı olan Apollo’nun ikizidir . Efes’te, Yunanlıların Artemis ile ilişkili olduğu bir tanrıça, ahşaptan (bir ksenon ) oyulmuş ve mücevherlerle süslü tutulan arkaik, Helenik bir kült görüntüsünde [38] saygı duyuldu . Bu özellikler en çok Yakın Doğu ve Mısır tanrılarına benzer ve en az Yunan olanlara benzer. Gövde ve bacaklar, sivrilen sütun benzeri bir terimin içine yerleştirilmiştir tanrıçanın ayakları çıkıntı yapar. Efes’te basılan sikkelerde, tanrıça , kentlerin koruyucusu olarak Cybele’nin bir niteliği olan bir duvar tacı (şehrin duvarları gibi) giymiştir. [38]

16. yüzyıl çeşme Diana Efesina, Villa d'Este, Tivoli, Lazio, İtalya

Diana Efesina , Villa d’Este , Tivoli , İtalya , 16. yüzyıldan kalma bir çeşme geleneksel çok göğüslü yorumu

Efes Artemis’in üst kısmını kaplayan oval nesnelerin geleneksel yorumu, doğurganlığını simgeleyen çoklu göğüsleri temsil etmeleridir. Bu yorum geç antik çağda başladı ve Efes tanrıçasının Diana Efesia Multimammia ve diğer ilgili açıklamalar olarak adlandırılmasıyla sonuçlandı. [39] Bu yorum, köklü edildi Minucius Felix ve JeromePagan’ın popüler dine yönelik Hıristiyan saldırıları ve modern burs, heykelin çok göğüslü bir tanrıça tasvir ettiği geleneksel yorumdan şüphe uyandırdı. Kanıtlar, oval nesnelerin tanrıçanın anatomisinin bir kısmını tasvir etmeyi amaçlamadığını göstermektedir. Heykelin bazı versiyonlarında, tanrıçanın derisi siyaha boyanmış (orijinalin yaşlı ağacını taklit etme olasılığı vardır), “göğüsleri” de dahil olmak üzere kıyafetleri ve regaliaları boyasız bırakılmış veya farklı renklerde dökülmüştür. . [39] Robert Fleischer, oval nesnelerin göğüsler yerine, orijinal ahşap heykelin (muhtemelen yumurta veya kurban edilmiş boğaların skrotal keseleri) törenle asılacak süslemeler olduğunu öne sürdü [40] ,[39] Efes Hanımının “göğüsler” şimdi ortaya çıkmıştır. Muhtemelen 1987-1988 arkeolojik kazılarında yeniden keşfedilen, kesitte eliptik ve asmak için delinmiş amber kabak şeklindeki damlalara dayanmaktadır. Bu nesneler, tanrıçanın eski ahşap heykelinin 8. yüzyılda bir sel tarafından yakalandığı yerde kaldı. O zaman bu mücevher şekli Geometrik Dönem tarafından zaten geliştirilmişti. [41] [42]

Madeni paralarda ya kollarını dolaşık yılanlardan oluşan bir kadroya ya da ağzında kuyruğu olan sonsuz yılandan oluşan bir yığın ouroboroi’ye dayanır . Bazı açıklamalarda, Efes Hanımına “Megabyzoi” adı verilen hadım rahipleri katıldı; bu uygun bir isim veya unvan olabilirdi. Bir tanrıya hizmet etmek için yeterlilik olarak ritüel öz-emaskülasyon uygulaması genellikle Cybele’nin hadım zekâsı rahipleri Galli ile tanımlanır . Efes Artemis’in Megabyzoi’sine genç, bakire kızlar ( korai ) yardımcı oldu. [43] [44]

Büyük olasılıkla MÖ 3. yüzyıldan kalma Florence Mary Bennett tarafından [45] sözü edilen adak yazıtları , Efes Artemis’i Girit ile ilişkilendirir: “Hastalık şifacısına, Işığın ölümlülere veren Apollo’ya, Eutyches adak içinde kuruldu Efes Giritli Leydi Işık Taşıyıcı [heykeli] sunar. “

Yunan senkretizm alışkanlıkları tüm yabancı tanrıları, tanıdık Olympian panteonunun bir türü altında – interpretatio graeca’da – asimile etti ve Efes’te, Artemis ile “Efes Hanımı” ndan yapılan İyon yerleşimcilerinin daha ince olduğu açıktır. . Bununla birlikte, daha sonra Yunanlılar ve Romalılar onu hem Artemis hem de Diana ile tanımladılar ve antik Roma’da tanrıça İsis ile de tanımlayan bir gelenek vardı. [39]

Hıristiyan yaklaşımı, paganların kendileri olmayan tanrılara karşı hoşgörülü senkretistik yaklaşımı ile uyuşmazdı. Efes’teki bir Hıristiyan yazıtında [46] sahada neden bu kadar az şey kaldığı belirtilmektedir:

Şeytan Artemis’in hayali imajını yok eden Demeas, bu Hakikat sembolü, putları uzaklaştıran Tanrı ve rahiplerin Haçı, Mesih’in ölümsüz ve muzaffer işareti kurdu.

Efesliler’in kült imgelerinin gökyüzünden düştüğünü düşündükleri iddiası, diğer bölgelerde tanıdık bir köken efsanesi olmasına rağmen, Efes’te Elçilerin İşleri 19:35:

Efesliler şehrinin büyük tanrıça Diana’ya ve Jüpiter’den düşen [imgeye] bir ibadetçi olduğunu bilmeyen hangi adam var?

Lynn LiDonnici, modern bilginlerin, Efes Hanımı ve ikonolojisinin kökenleriyle, taraftarlarının herhangi bir zamanında olduğundan daha fazla endişe duyduklarını ve birlikte Efes Hanımı’nın sentetik bir hesabını oluşturmaya eğilimli olduklarını gözlemliyor. kökenlerinde binyıldan fazla bir aralığa ulaşarak değişmeyen bir simge olarak sahte, üniter bir resim oluşturur. [47]

Panorama  

Bir tepeye yükselen bir manzara görünümü küçük ağaçlarıyla kaplı. Birçok küçük çukur, sırt ve yol vardır. Manzara, solda duran tek bir sütun da dahil olmak üzere mermer binaların kalıntıları ile doludur.

Tapınağın bulunduğu yerin 360 derece panoramik görünümü

Kaynaklar  

  1.  John Freely, Türkiye’nin Batı Kıyısı: Ege ve Akdeniz Kıyılarını Keşfetmek 2004, s. 148; Clive Foss, Antik çağlardan sonra Efes: geç antik, Bizans ve Türk şehri , Cambridge University Press, 1979, s. 86-89 ve dipnot 83.
  2.  Antipater, Yunan Antolojisi IX.58.
  3.  Pausanias, Yunanistan’ın Tanımı 7.7–8.
  4.  Steinem, Gloria; Chesler, Phyllis; Feitler, Bea (1972). Wonder Woman . Hole, Rinehart ve Winston ve Warner Books. ISBN 0-03-005376-5.
  5.  DG Hogarth, editör, 1908. Efes’teki kazılar .
  6.  Bammer 1990 , s. 137-160
  7.  Bammer 1990 , s. 142, taş, Miken seramiği ve ham kil hayvan heykelciklerigibi bazı daha erken yerleşimleri kaydetti, ancak “bir kült dizisi hakkında sonuçlara varmak için henüz erken olduğunu” uyardı.
  8.  Taşkın parçalayıcı seramiklerle tarihlendirilmiştir: Bammer 1990 , s. 141.
  9.  Bammer 1990 , sayfa 144,153.
  10.  Kevin Leloux, “Efes’e Karşı Croesus Kampanyası: Tarihsel ve Arkeolojik Düşünceler”, Polemos 21-2, 2018, s. 47-63 [1] .
  11.  Herodotus’un bu konudaki ifadesi, British Museum’da korunan parçalara ayrılmış bir adanmış yazıtın konjektif olarak okunmasıyla doğrulanmıştır (British Museum’daki Yunan ve Roma Eski Eserler Dairesi Kılavuzu 84).
  12.  Pliny’nin Doğal Tarihi , 16.79.213-16; Pliny’nin kaynağı,bir “Endoios” tarafından kült görüntüsünün son derece eski olduğunu düşünenRoma Mucianus’du . Endoios’un adı 7. yüzyılın sonlarında Attic yazıtlarında görülür ve Pausanias ona atfedilen eserleri not eder. En önemlisi, Mucianus’un zamanındaki Efesliler, belirli bir heykeltraşın yeniden yapılanma imajını yarattığı geleneğini sürdürdü ( LiDonnici 1992 , s. 398).
  13.  CNG: IONIA, Ephesos. Phanes. MÖ 625-600 dolaylarında.EL Trite (14mm, 4.67 g) .
  14.  Valerius Maximus, Unutulmaz işler ve sözler, 8. 14. 5: “Bir adamın Efes Diana tapınağının yakılmasını planladığı ve bu en güzel binanın yıkılmasıyla adının tüm dünyaya yayılabileceği bulundu. ” Valerius Maximus, VIII.14. Metin 5
  15. ^ Smith, William (1849). Yunan ve Roma Biyografi ve Mitolojisi Sözlüğü . s. 439. Arşivlenmiş orijinal 2 Şubat 2007 tarihinde . Erişim tarihi: 21 Temmuz 2009 .
  16. ^ Plutarch, İskender’in hayatı .
  17. ^ En üste atlayın:a b Pausanias, 10.38.6 , trans Jones ve Ormerod, 1918, perseus.org adresinden. İçin Artemis Protothronia Artemis’e Ephesian kült ayrı bir yönü olarak, Strelan, R., bkz Efes Paul, Artemis, ve Musevileri , Gruyter, 1996, de p. 157.
  18.  Elçilerin İşleri 19:27
  19.  Ramsay MacMullen, Roma İmparatorluğu’nun Hıristiyanlaştırılması MS 100-400 1984,s.26.
  20.  Rick Strelan, Paul, Artemis ve Efes’teki Yahudiler , 1996, 57-58 ve 83. dipnot. Resmi bir özür ve tazminat biçimi olarak yapılmıştır; üst düzey bir Roma yetkilisi, kutsal günlerinden biri veya daha fazlası boyunca iş yaparak tanrıçayı kasıtlı olarak rahatsız etmişti. Efes Artemis’in politik, ekonomik ve dini önemi Pavlus’un ziyaretinden yüz yıldan fazla bir süre sonra azaldı.
  21.  268 : Herwig Wolfram, Thomas J. Dunlap, tr., Gotların Tarihi(1979) 1988 s.52f, birden fazla kaynağı ilişkilendirerek, Gotikolayları karıştıran Origo Gothica’ya karşı Gotik İlerleme tarihini düzeltirbirkaç yıl, bu olay için 267 veriyor.
  22.  Respa, Veduco, Thurar : bu isimler başka türlü bilinmemektedir (Wolfram 1988, s.52 ve not 84).
  23.  Jordanes’in, Getica xx.107.
  24.  Trombley, Frank R. (1 Aralık 1995). Helenik Din ve Hıristiyanlaşma c. 370-529 . 1 . Brill . s. 145. ISBN 9789004276772.
  25.  Clive Foss, Antik çağlardan sonra Efes: geç antik, Bizans ve Türk şehri , Cambridge University Press, 1979, s. 86-87 ve dipnot 83.
  26.  “Türkiye’yi Keşfedin :: Ayasofya :: Üçüncü Kez İnşaat” . exploreturkey.com .
  27.  XXXVI.xxi.95
  28.  III.5
  29.  “Ephesos — Eski Bir Metropol: Keşif ve Tarih” . Avusturya Arkeoloji Enstitüsü. Ekim 2008 . Erişim tarihi: 2009-11-01 .
  30.  Heykeller British Museum of Sculpture , vol. II, bölüm VI.
  31.  “British Museum – Ephesos’taki Artemis Tapınağı’ndan pot-hoard” . Dan 5 Şubat 2015 Arşivlenen orijinal 5 Şubat 2015 tarihinde.
  32.  Stevenson, Gregory (2001). Güç ve yer: Vahiy Kitabında Tapınak ve kimlik . de Gruyter. s. 77, Aelius Aristides’ten alıntı, Concord ile ilgili , 25. Bu sosyal, dini ve ekonomik avantajlarda yer alan mekanizmaların açıklanması için bkz. Stevenson, 2001, s. 70–80 ff.
  33.  Bohstrom, Philippe (11 Ağustos 2016). “Arkeologlar Havari Paul dönemi Efes’ten Yanan Mozaikleri Açıklıyor” . Haaretz .
  34.  LiDonnici 1992 , s. 401.
  35.  Amaçlanan teklif, İskender’in kendisinin ilahi bir heykelini ya da sadece tanrısına bir hediye olarak sübvansiyonunu anan bir yazıt ve kendisinin özel proteini olarak yer almış olabilir. Efesliler büyük bir diplomasi ile protesto ettiler, “bir tanrının bir tanrıya teklifleri ayırması uygunsuz”. Bkz. Stralan, Coğrafya, 14.1.22, Strelan, s. 80 ve Gregory Stevenson, Güç ve yer: Vahiy Kitabında Tapınak ve kimlik, de Gruyter, 2001, s. 79.
  36.  YaşlıPlliny, Doğal Tarih , 35-93.
  37.  Arnold 1972 , s. 18, Efes Artemesia’da evlilik komisyonu için Xenophon’a atıfta bulundu.
  38. İkonik görüntüler en iyisi Robert Fleischer, Artemis von Ephesos ve der erwandte tarafından Külttatue von Anatolien ve Syrien EPRO 35 (Leiden: Brill) 1973 tarafından toplandı .
  39.  Nielsen, M. (2009). Diana Efesia Multimammia: Rönesans’tan Neo-Klasisizm çağına kadar bir putperest tanrıçanın başkalaşımı. Tobias Fischer-Hansen ve Birte Poulsen’de ed. Artemis’ten Diana’ya: İnsan ve Canavar Tanrıçası . Müze Tusculanum Basın. ISBN 8763507889 , 9788763507882. 
  40.  Seiterle (1979). “Artemis: Grosse Göttin von Ephesos’u öldür”. Antike Welt . 10 : 3-16.1980’lerde Walter Burkert ve Brita Alroth tarafından kabul edildi, diğerleri arasında, Robert Fleischer tarafından eleştirildi ve reddedildi, ancak yaygın olarak popülerleştirildi.
  41.  Fleischer (1983). “Neues zur kleinasiatischen Kultstatue”. Archäologischer Anzeiger . 98 : 81–93.
  42.  Bammer 1990 , s. 153.
  43.  Strabo , Geographica , 14.1.23; bazen bir kolejin varlığı tartışmalıdır ve daha ziyade, “Megabyzos” unvanı verildiği için arka arkaya rahipler tercih edilir. Sayıca az olabilirler; bunların herhangi bir biçimde varlıkları da tartışmalıdır; bkz. Roller, Lynn E., Anne Tanrı’yı ​​Aramak: Anadolu Kibele Kültü , California Üniversitesi Yayınları, 1999, s. 253, not 52 ISBN 9780520210240 
  44.  Xenophon , Anabasis , 5.3.7
  45.  Florence Mary Bennett, Amazonlar ile İlişkili Dini Kültler (1912): Bölüm III: Efes Artemis ( çevrimiçi metin ).
  46.  Alıntı Ramsay MacMullen , Roma İmparatorluğu Hıristiyanlaştırılması AD 100–400 1984, ch. III “Sunulan Hıristiyanlık” s. 18.
  47.  LiDonnici 1992 .

Alıntılanan çalışmalar 

  • Arnold, Irene Ringwood (1972). “Efes Festivalleri”. Amerikan Arkeoloji Dergisi . 77 (1): 17-22. JSTOR  503607 .
  • Bammer, Anton (1990). ” Efes Artemisionunda Geometrik Dönem Peripterosu “. Anadolu Araştırmaları . 40 : 137-160. doi : 10.2307 / 3642799 . JSTOR  3642799 .
  • LiDonnici, Lynn R. (1992). “Artemis Efes ve Greko-Romen İbadetinin İmgeleri: Yeniden Bir Değerlendirme”. Harvard Teolojik İncelemesi . 85 (4): 389-415. JSTOR  1510059 .

Reklam (#YSR)
Paylaş:
Etiketler:
İlgili
İlgili içerik ve makaleler.
İlgili Mesajlar
İskenderiye Deniz Feneri
Halikarnas Mozolesi
Rodos Heykeli
Olympia Zeus Heykeli