AMPİRİK ARAŞTIRMADA ÖRGÜT HAYATININ İKİ TARAFLILIĞINA DEVAM EDEN DİKKAT

Weber’in örgütsel yaşamın birinci ya da ‘biçimsel’ tarafında ileri sürülen aşırı vurguyu düzeltmek için yola çıkan yazarlar, en azından açık bir şekilde, biçimsel/gayri resmi ayrıma, analizlerinde merkezi bir rol verme eğilimindeydiler. Ancak, Scott liderliğindeki İngiliz araştırmacılar için durum böyle değildi. Endüstriyel sosyoloji “bitkinin gayri resmi yapısı” esas olarak “uygunluk ve arkadaşlığa dayalı” modelli ilişkilere atıfta bulunmak için kullanılmıştır (Scott ve diğerleri, 1956). İş dışındaki çalışanlar arasındaki ilişkilerin bunu nasıl etkilediğini ve resmi yapının işleyişini nasıl tehlikeye atabileceğini analiz etmek için enformel yapı kavramının kullanılması, endüstriyel sosyolojiye önemli bir katkı yaptı .

Görünüşe göre gayri resmi organizasyon kavramı, açık bir şekilde kullanılıp kullanılmadığına bakılmaksızın, çalışma organizasyonlarının sosyal bilim analizleri ve bunlarda devam eden faaliyetler için hayati bir hale geliyordu. Etnografik olarak ve özellikle örgütsel faaliyetlere ilişkin katılımcı gözlem çalışmaları ortaya çıkmaya başlamış, örgüt yaşamının resmi yönetim sistemleri ile açıklanamayan yönlerine artan bir dikkat çekilmiştir. Roy’un (1960 aynı tesiste 1979) atölye çalışmalarına katılım, meslektaşlarının oyunları ve ritüelleri günlerini şekillendirmek ve resmi prosedürlere doğrudan uyumun yaratacağı monotonluğun üstesinden gelmek için nasıl kullandıklarına dikkat çekti. Ve daha sonra Burawoy tarafından yapılan araştırma (İlk bakışta, fabrikanın resmi düzenlemelerinin pratikte hizmet etmek üzere tasarlandığı baskın çıkarlara meydan okuyabilecek işyeri pratikleri, işçileri baskın çıkar kalıplarına yerleştirdi.

Yönetsel düzeyde, Dalton’un (1959) katılımcı gözlem çalışması, üst düzey örgütsel üyelerin kendilerini ne ölçüde organize ettiklerini ve resmi rol ve görevlerinin okunmasından oldukça beklenmedik şekillerde davrandıklarını gösterdi. Mangham ve Pye’nin (1991) üst düzey yöneticilerle ilgili röportaj temelli çalışması, bu bireylerin düşüncelerinin Barnard’ın yönetici rolü ve gayri resmi faaliyetlere odaklanması. Bu, diğer üst düzey yöneticilerle olan ilişkilerini de içererek: ‘Birçoğu, resmi olmayan organizasyonun, üst ekibin yapılanmasının, resmi bir organizasyonun eklemlenmesi kadar önemli olduğunu vurguladı.’

Çalışma organizasyonlarının yeni ampirik çalışmaları, organizasyonların hala sıklıkla içerdiği söylenen, resmi olarak tasarlanmış düzenlemelerde yeri olmayan kalıplanmış davranışların ve ilişkilerin varlığını göstermeye devam etmektedir. Bu fenomenler, organizasyonların tepesinde olandan en altta yer alanlara kadar uzanır ve spektrumun bir ucundaki isim çağırma, şaka yapma ve kurcalama masrafları gibi, diğer ucunda koalisyon kurma ve kariyer rekabeti gibi çeşitli etkinlikleri kapsar. Ve bu fenomenlerden herhangi biri, belirli durumlarda, örgütün resmi yönlerini desteklemek, zayıflatmak veya çok az doğrudan etkiye sahip olmak için bulunabilir. Bu tür fenomenlerin bir şekilde kavramsallaştırılması gerekiyor.